Class Of Heroes

Chapter 069

"Ayos ka lang?" tanong ni Saegusa matapos kong parusahan ang mga bata.

"Yeah, just a bit tired, mentally," sabi ko dahil hindi ko alam kung anong pumasok sa kukote nilang kinse at sinabi nilang gawin ko silang mommy.

"Pero alam mo, ikaw lang ang kusa nilang nilalapitan," sabi ni Nakano na kumandong sakin at minasahe ang mga balikat ko.

"Considering na ako ang naglitas sa kanila, nagbigay ng bagong pag-asa para mabuhay sila, ako ang ginagamit nilang sandalan," sabi ko "at kailangan pa bang diyan ka pumuwesto?"

"Hindi ko abot sa liit kong ito," sabi niya sabay ngiti "gusto mo? May nararamdaman akong matigas."

"Ikaw itong kanina pa basa, sinong hindi titigasan dun? Kumandong ka lang, namasa ka na?" sabi ko at napahagikhik siya.

"Then, itadakimasu," sabi niya at hinalikan ako at para lang hindi masira ang gahiblang resistensiya ko na magkama ng mga bata ay pinatanda ko siya with [Time Management].

"A-ako din," sabi ni Saegusa.

"Sali din ako," sabi ni Shirataka.

"Sige, fine," sabi ko at binalik ang dalawa sa talaga nilang laki and for the very first time, kinain ko silang tatlo.

***

"Amoy babae ka," sabi ni Ate Joanne nang umuwi ako sa bahay.

"Well... anyway, kumain na kayo?" tanong ko.

"Oo, nagpadeliver kami," sabi ni Ate Joanne.

"Si May?" tanong ko.

"Nasa taas na tulog," sabi niya at seryosong tumingin sakin "Rafael, ang batang iyon, ang pag-iisip niya, hindi na tulad ng sa isang bata, nung kausap ko siya, pakiramdam ko mag kasing edad lang kami."

"As I thought, mapupuna mo," sabi ko "iyon ang side effect ng ginagawa ko, alam mo ba kung ano ang tunay kong edad mentally? Well, siguro around 25 or 26," sabi ko "tapos, sa latest na mundo pang napuntahan ko, ang status doon, STR, DEX, VIT, INT, MEN, lahat ng iyon, directly related sa katawan ng isang tao; ang level na ni May ay 79, lahat ng status point boost niya ay nilagay niya sa DEX making her speed almost the same as mine, ang lakas niya ay 79, kapareha ng isang machong lalaki, ang talino niya or INT ay 200, pangalawa lang sa pinakamataas niyang stat, at ang pag-iisip niya ay 50, basically, katulad ng sa isang 50 years old, pero dahil sa kakulangan niya ng experience, matatawag nating nasa 20's pa lang ang mentality niya."

"Kaya kung magbabakasyon kayo sa [Seria], wag na wag na wag na wag kayong hahawak ng kahit anong sandata at makipaglaban sa halimaw, specially, sina Ikki at Kai," dugtong ko.

"Okay," sabi ni Ate Joanne sabay tingin sa may labas.

"By the way, Rafael, hindi mo ba naisip na manatili na lang dito sa mundong ito, mamuhay ng payapa?" tanong niya sakin.

"Ate, walang kapayapaan sa mundo," sabi ko "ang tinatawag natin ngayong kapayapaan ay isang simpleng preparation period, pinaghahandaan ng mga bawat bansa ang kahit na katiting na tsansang magkaroon ng giyera."

"Alam mo ba, sa england, meron doong isang special agency na nakatalagang proteksiyonan ang bansa nila, sila rin ang tinatawag na intel gathering units, at currently, sa bansa na iyon, may isang doctor na naghahanap ng lunas for parkinson's diesease ay aksidenteng nakagawa ng isang virus na ka-level ng zombie apocalypse? Guess what, like every clichè movies, habol ng gobyerno na gawing sandata iyon, bigyan ng extreme regeneration ability ang mga sundalo nila, pero wag ka mag-alala, binigay ko na kay Kevin ang go signal to destroy everything related sa virus, and if ever the inventor wished or get caught by the government's flow, I have to kill her too," sabi ko na ikinagulat ni ate.

"Hindi ako [Hero] or [Saint], hindi ko ililigtas ang lahat ng mga tao, ang mga pamilya ko lang ang poprotektahan ko," sabi ko "in fact wala naman talaga akong balak mangi-alam sa may virus na iyan eh, kaso may isang gagong organisasyon ang nagbabalak na ikalat sa tubig ang virus, tapos sila, magbebenta sila ng suppressant para yumaman; kung sa bansa lang nila, ang stand ko is so what? Pero ikakalat nila sa tubig, tapos yung tubig na yun, mapupunta sa dagat which in turn kakalat sa buong mundo, madadamay kayo," sabi ko "kaya kong pagalingin kayo, but everytime na iinom kayo ng tubig, magiging infected uli kayo, so it's better to nip the bud before it blooms," sabi ko.

"At sino-sino itong parte ng pamilya mo?" tanong ni Ate.

"Ikaw, si Ate Meanne, si Ikki, si Kai, isama na rin natin si Kuya Brylle, si May, yung kinseng bata na nakatira sa Japan, yung sampung magtatrabaho sa may cafe, si Nakano, si Shirataka, si Saegusa, sila lang ang mga poprotektahan ko sa mundong ito, kung andito yung siyam, then sila, isasama ko sila, may masasagip ako dahil pinrotektahan ko ang pamilya ko, then swerte nila," sabi ko, hindi ko nakita ang expression ni ate dahil nakatalikod siya sakin, pero buo na ang loob ko, poprotektahan ko lang ang mga pamilya ko, kaya na ng mga kaibigan ko na protektahan ang sarili nila kaya hindi ko na sila aatupagin.

"Ang dami nun ah," sabi ni Ate Joanne.

"Ah, kasi, responsibilidad ko yung mga sinagip ko just for fun, masama ang after taste kung itapon ko na lang sila sa tabi, besides may nakuha ako nung sinagip ko sila, I'll recieve some divine retribution If I did throw them away," sagot ko "si May, well, sisirain na ang mundo nila at naalala ko ang anak-anakan kong si Shizu sa kanya kaya kinuha ko siya, andoon na din ang [Unique] skill niya.

"I see," sabi ni ate "aakyat na ako sa taas," sabi niya "by the way, malapit na nga palang matapos yung pinapagawang bahay kaya malapit na rin kaming lumipat."

"Kung ako lang ang nag-gawa nun, tapos na agad yun," sabi ko "bakit kasi ayaw niyo?"

"Well, marami na kaming nakuha sa iyo," sabi ni Ate bago tuluyang umakyat na sa taas.

A few minutes later, tumawag sakin si Kevin, reporting na tapos na ang mission niya at kinailangan niyang patayin ang inventor para lang matigil na ang kahibangan ng bansa nila.