DUHÂ

Bölüm 22 - Part - 5

Selamlar herkese, hayırlı akşamlar diliyorum dün bölümü atamadığım için hepinizden özür diliyorum. Bölüm atamama sebebime gelecek olursak eğer bir haftadır hastayım son üç gündür yatak döşek yattım tabiri caizse, kolumu kaldıracak hâlim olmadığından mütevellit bölümü de paylaşamadım sizlerle, bugün diğer günlere oranla daha iyi olduğum için daha fazla bekletmemek adına yeni bölümü atmak istedim. 

Keyifli Okumalar 🥰🌸❣️

Kendinize iyi davranın, sevgiyle kalın 🥰🌸❣️

Bölüm 22 - Part 5

İlk zamanlar Ulrich ve Shirine aynı ortamdayken gerginlikler olsa da bir süre sonra Shirine'nin eski hâline dönmesi ve tıpkı Ulrich'le olduğu zamanlardaki gibi neşeli olması ortamdaki gerginliği kaldırmıştı. Ulrich'in sınıflarından bir kızla sevgili olması bile üzmemişti Shirine'yi, hatta o da kendisine birini bulmuştu. Fransa'ya gittiğinde; ablasının yeni eşi ile ailesinin onlarda olduğu bir zaman, ablasının eşinin kardeşi ile görüşmeye başlamış. Birbirlerini sevmişler ve Mezuniyetimizden bir yıl önce de nişanlandılar. Açıkçası Shirine adına çok mutlu oldum, çünkü o gerçeken mutlu olmayı hak eden biriydi. Bu arada ablasının ikinci eşi dedim bu doğru, Shirine buraya okumaya geldiği yıl ablası eşinin bir başkasına tecavüzü sonucu tutuklandığını öğrenmiş, emniyete gittiğinde ise kızın yaşını öğrenince ve ailesinin davacı olması sebebiyle, eşine kız kardeşine tecavüz edip etmediğini sormuş, adamın kafası dumanlı olduğu için de dalga geçercesine yaptığını ve çok zevk aldığını söyleyince; ablası şikayetçi olmuş. Tağabeyi üzerinden zaman geçtiği için ve herhangi bir delil bulunamayacağı için geçerli olmamış ama ablasının tek celse de boşanmasına neden olmuş. Shirine ablası ile nişanlısı Pierre'yle nişanı olana kadar hiç konuşmamıştı, nişandan sonra ablasıyla barışmıştı.

Her bölümün birincisi tek tek çağrılıp konuşması dinlenmişti, sıra bizim bölüme gelmişti şimdi.

"Bilişim Teknolojisi bölümünün birincisi Yamashita Nishimura'yı konuşmasını yapmak üzere kürsüye davet ediyorum! Diplomasını sayın Rektörümüz konuşmasından sonra kendisine takdim edecek!" diyen konuşmacı ile ellerim patlayana kadar alkışlamaya başladım.

İçimde anlam veremediğim bir coşku vardı, birinci olamama rağmen şu an o kadar gururlu ve neşe doluydum, sanki o değil de ben birinci olmuş gibi sevinçliydim.

"Herkese merhabalar! Ben Yamashita Nishimura, sizi bayacak veya sıkacak bir konuşma yapmayacağım, konuşmamı da çok kısa tutacağım!" deyince herkesten bir alkış geldi. Alkışların bitmesini bekledi ve bittikten sonra yeniden konuşmaya devam etti.

"Eminim ki birçoğumuz kolaylıkla birçoğumuz da büyük zorluklarla buradayız ve bu alanda hep birlikte mezun olacağız! Size verebileceğim iki tavsiyem var; birinci tavsiyem ne olursa olsun hayal kurmaktan vazgeçmeyin ve kurduğunuz o hayali gerçekleştirmek için elinizden geleni yapın fakat bunu yaparken de başkalarının hayallerine kesinlikle mani olmayın. İkinci tavsiyem ise; sevin, çok sevin, sevebildiğiniz kadar sevin! Arkadaşlarınızı, ailenizi, doğayı, her şeyi sevin! Siz ne kadar çok severseniz, o kadar çok sevilirsiniz ve başarınız da bir o kadar artar! Evet, konuşmam bu kadar! Hepinizin mezuniyetini tebrik ediyorum! Umarım hepinizin geleceği parlak olur, iyi eğlenceler!" diye bağırdıktan sonra kürsünün önünden çekildi ve kenara geçti.

Yamashita, kenarda beklerken, Rektör birkaç kelime söyledikten sonra kendisine uzatılan diplomayı alıp Yamashita'ya verip tebrik etti. Yamashita elinde diplomasını sallayarak platformdan inip yanımıza geldi, Rektör'ün yerini Dekan aldı ve tüm bölümlerin ikincilerini çağırmaya başladılar, Dekan kendisine verilen diplomaları bölüm ikincilerine yüzünde samimiyetli bir gülümseme ile veriyordu.