Chapter (31)- အိုတာ့ခု အဖွဲ့
စားပွဲပေါ်ရှိ ရေဒီယိုကို ချိန်ညှိထားပြီး အနောက်တောင်အခြေစိုက်စခန်းမှ တရားဝင်သတင်းများကို နုားထောင်ပေမယ့် အခြား သတင်းထူး များများစားစားမရှိတော့ပေ။ ရေဒီယိုသည် လူများအား ကယ်ဆယ်ရေး၊ စုဆောင်းရေး နှင့် သုတ်သင်ရှင်းလင်းရေး လုပ်ငန်းများတွင် ပါဝင်ကူညီဖို့၊ အခြေစိုက်စခန်းတိုးချဲ့ခြင်းတွင် တက်ကြွစွာပါဝင်ဖို့ လူတွေကို တွန်းအားပေးနေခဲ့သည်။ အခြေစိုက်စခန်းအပြင်ဘက်တွင် အန္တရာယ်များလွန်းသောကြောင့် အပြင်ထွက်သူများသည် အနည်းဆုံး အဖွဲ့ဝင် 10 ဦးရှိသော အဖွဲ့များ ဖွဲ့စည်းရမည်ဖြစ်သည်။
"လေဒီယိုထုတ်လွှင့်ချက်က ကြေငြာထားတာထက် ပိုတိကျတယ်"
ထို့နောက် လော်ရွှင့် သည် သူ၏ မေးစေ့ကို ထိလိုက်သည်။ ယခု အရေးကြီးဆုံးအချက်မှာ သူုတို့ တိုက်ခန်းရဲ့ အပြင်ဘက် နံရံကို အမြန်ဆုံး မွန်းမံတည်ဆောက်ရန်ဖြစ်သည်။ အနောက်တောင်အခြေစိုက်စခန်းနှင့် လော်ရွှင့် ၏ လက်ရှိနယ်ပယ်သည် သေးငယ်လွန်းလှသည်။
"မင်း ဘာလုပ်မလို့လဲ? နံရံကို အရင်ပြင်မလား? ဒါမှမဟုတ် အပြင်ထွက်ပြီး ပစ္စည်းရှာချင်တာလား"
ယန်ဖေး သည် လော်ရွှင့် ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်။ ထိုလူငယ်လေးက ဒီလိုကပ်ဆိုးကြီးထဲမှာ သူတို့ စတင်တွေ့ကတည်းက အရမ်းစေ့စပ်သေချာသူဖြစ်မှန်း ယန်ဖေးသိလိုက်သည်။ လော်ရွှင့်၏ ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက်က မဆိုးပါဘူး။
ယခုအခါ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး ကမောက်ကမ ဖြစ်နေပြီး အနာဂတ်အခြေအနေများနှင့် လမ်းကြောင်းများကို မည်သူမျှ အတိအကျ မဆုံးဖြတ်နိုင်ပေ။ ခေါင်းနှစ်လုံးက ခေါင်းတစ်လုံးထက်တော့ ပိုကောင်းပြီး ယန်ဖေးက သူ့လူတွေကို မလိုအပ်တဲ့ မေးခွန်းတွေ မမေးခဲ့ဘူး။ သူ့အိပ်ရာကို ပြင်လိုက်ပြီး သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်နဲ့ ပိုရင်းနှီးတဲ့ ဆက်ဆံရေးရှိလာဖို့ပဲ တွေးနေသည်။
လော်ရွှင့် သည် စဉ်းစားစရာမရှိဘဲ သူ့ရွေးချယ်မှုအတိုင်း ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
"ပစ္စည်းတွေ စုဆောင်းဖို့ အပြင်ထွက်ရအောင်။"
"ကျွန်တော်တို့ အရေအတွက်က မလုံလောက်ဘူး။"
ယန်ဖေး အပြင်ထွက်ပြီး နားစွင့်စဉ် လမ်းမှ အသံလွှင့်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။
"အပြင်ထွက်သူအားလုံးကို အနည်းဆုံး လူ 10 ယောက်နဲ့ အဖွဲ့ဖွဲ့ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်"
လော်ရွှင့် က အရှိန်မြှင့်လိုက်သည်။
"ကျွန်တော်တို့ မြို့တံခါးကိုသွားပြီး ယာယီအသင်းဖွဲ့နိုင်ပါတယ်။ အကောင်းဆုံးလုပ်ဆောင်ရမည့်လမ်းကြောင်းကို ကြိုတင်စီစဉ်ထားပါ။ ဘေးအိမ်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတွေကိုလည်း မေးလို့ရတယ်။"
လော်ရွှင့် သည် ဖုတ်ကောင်များသည် အဆင့်နိမ့်နေသေးသည့်အတွက် ဝမ်းသာမိသည်၊ အုပ်စုလိုက်သူတို့ကို မဝိုင်းထားသရွေ့ လွတ်မြောက်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။
ဒါပေမယ့် အနီးနားက ကျောင်းသားငါးယောက်ကို ပေါင်းလိုက်ရင်တောင် စုစုပေါင်း ၇ ယောက်ပဲ ရှိတယ်။ ယာယီအသင်းဖွဲ့စည်းရန် အခက်အခဲ ရှိပေမယ့် ယန်ဖေးက ခေတ္တရပ်ပြီးနောက် ခေါင်းညိတ်သဘောတူလိုက်သည်။
နှစ်ယောက်သား စကားဆက်ပြောနေကြရင်းနဲ့ တစ်ယောက်ယောက် တံခါးလာခေါက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာ အောက်ဆင်းသွားကြသည်။
ကံကောင်းစွာနဲ့ပဲ ဘေးအိမ်က ဟန်လိပဲရှိတော့၊ နှစ်ယောက်သား တစ်စုံတစ်ခုနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာကြောင့် တစ်ဖက်တံခါးက ပွင့်နေတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။
"ဘာတွေထူးလို့လဲ?" လော်ရွှင့် အံ့အားသင့်စွာဖြင့် တံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။
သူသည် သူတို့ကို ရှာဖွေရန် စဉ်းစားခဲ့ပြီး အိမ်နီးချင်းများက သူတို့ထံ ဦးစွာရောက်ရှိရန် မမျှော်လင့်ခဲ့မိပေ။
"အပြင်မှာ ကြေငြာသံကြားပြီးပြီလား။ ငါတို့ အနားယူပြီးရင် အပြင်ထွက်ပြီး အရင်းအမြစ်ရှာဖို့ စီစဉ်နေကြပြီ... ဒီကိုလာဆွေးနွေးဖို့ လာခေါ်တာ! ငါတို့ အခန်းထဲမှာ အစည်းအဝေးလုပ်ရအောင်!"
လော်ရွှင့် နှင့် ယန်ဖေးတို့သည် တံခါးကို သော့ခတ်ပြီးသော့ကို ကိုင်ကာ အတူတူ ထွက်သွားကြသည်။ အိမ်တွင် ပလပ်စတစ်ပိုက်များနှင့် တစ်ဝက်အချောထည် ဆိုလာပြား အားသွင်းစက်များဖြင့် ပြည့်နေပါသည်။ သူတို့ အချင်းချင်း ရန်ဖြစ်ခဲ့ကြပြီး အပြစ်တင်ခဲ့ကြသည်။
"မနေ့က ငါပြန်လာတုန်းက ဒီအကြောင်းကို အမှန်တိုင်း ပြောသင့်တယ်!"
"မင်းဖာသာ ငတ်ကြီးကျပြီး အရင်ချက်စားတာနော် !"
"ရေဘယ်မှာလဲ ရေ ဘယ်မှာလဲ"
"အာ! ငါနောက်ကျောမှာရှိတယ်!"
"ဘုတ်၊ ဘုတ်၊"
"အား...င့ါဗိုက်...ငါ့ဗိုက်...!"
လူနှစ်ယောက်ရောက်လာပြီး တံခါးဝမှာရပ်ကာ ဆူညံနေသောအခန်းကိုကြည့်နေကြသည်။ ဝူရှင်း သည် ရှည်လျားသော စင်ကို ရွှေ့နေသော်လည်း မတည်မငြိမ်ဖြစ်ပြီး ပရိဘောဂများမကျလာအောင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကျားကန်ထားရသည်။ သူ့နောက်မှာ ဟော်ချန်ခွန်းကို ဗိုက်ကလွဲပြီး မတွေ့ရဘူး။
လူတွေကို လုပ်လက်စ အပြီးသတ်ဖို့ ငါးမိနစ် သို့မဟုတ် ခြောက်မိနစ်ခန့် အချိန်ယူခဲ့ရသည်။
ယန်ဖေး သည် အတော်လေးကျယ်ဝန်းသော ဧည့်ခန်းပါရှိသော အိပ်ခန်းသုံးခန်းကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် ဒီအခန်းက သူ့ ယခင်အခန်း 1603 နှင့် ဆင်တူသည်၊ ညစ်ပတ်ကာ ဖုန်ထူကာ ပရိဘောဂမပါသည့်အပြင် ယမန်နေ့က သယ်လာသော ဆိုလာပြားများ၊ PVC ပိုက်များနှင့် ဟာ့ဒ်ဝဲ ဆက်စပ်ပစ္စည်းများကို နေရာတိုင်းတွင် အဆင်ပြေသလို ပံချထားတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
အိပ်ခန်းသုံးခန်း တံခါးများ အားလုံးပွင့်နေပြီး အတွင်းဘက်သို့ အမြန်ကြည့်လိုက်ရာ ထောင့်တစ်နေရာတွင် ပြန့်ကျဲနေသော ထူထဲသောအဝတ်အစားများ၊ စုတ်ပြဲနေသော သရေစာမုန့်အိတ်အချို့နှင့် ရေပုလင်းအလွတ်များကို တွေ့ရသည်။ အကြည့်တစ်ချက်က ကောင်လေးတွေနေထိုင်တဲ့ နေရာတစ်ခုဆိုတာ ပေါ်လွင်စေခဲ့တယ်..။
ယန်ဖေး၏ စိတ်ထဲတွင် အသိဉာဏ်တစ်ခု ပေါ်လာပြီး သူ့အကြည့်သည် သူတို့နေထိုင်ရာ လော်ရွှင့် ၏ အခန်း ဆီသို့ အတွေးရောက်သွားသည်။ သူ့အိမ်မှာ ပစ္စည်းတွေအများကြီးရှိပေမယ့် ကမောက်ကမမဖြစ်ဘူး။ အရာအားလုံးကို စနစ်တကျ သိုလှောင်သိမ်းဆည်းထားသည်။ လော်ရွှင့် ၏အိမ်သည် ပြင်ဆင်ပြီးသားဖြစ်သော်လည်း ယောက်ျားလေး တစ်ယောက်အနေဖြင့် သူ့တိုက်ခန်းသည် အခြားသူ၏ 'အသိုက်များ'ထက် ပိုမိုသန့်ရှင်းသပ်ရပ်ကာ 'အိမ်နှင့်တူ' ကြောင်း သိသာထင်ရှားပါသည်။
ညစ်ပတ်သော မြေပြင်ပေါ်တွင် လူပေါင်းများစွာ ထိုင်နေကြသည်။ ရာသီဥတုက အရမ်းအေးနေပေမယ့် တချို့က ထူထူလေးဝတ်ထားပေမယ့် ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ရတာ မသက်မသာဖြစ်နေတုန်းပဲ။
ဟော်ချန်ခွန်းနှင့် ဝူရှင်း သည် ဘေးတွင်ထိုင်ကာ လော်ရွှင့် နှင့် ထိုင်နေသော ယန်ဖေး ကို မကျေမနပ် စိုက်ကြည့်နေသည်။ နာကြည်းမှုတွေက သူတို့ ရင်ထဲမှာ အရှိန်ပြင်းလာတယ်။
လိင်တူချစ်သူများကို မလိုလားစွာ ကြည့်တတ်သည့် အကြည့်ကို ကျင့်သားရနေသဖြင့် ယန်ဖေးသည် ထိုနှစ်ယောက်ကို မရှိသကဲ့သို့ သဘောထားကာ ငြိမ်သက်စွာ ပြုမူခဲ့သည်။
ယန်ဖေေး သည် ထိုယောက်ျားများ၏အသွင်အပြင်ကို လျစ်လျူရှုနိုင်သော်လည်း လော်ရွှင့် သည် သူ့ဘေးတွင်ထိုင်ကာ အဆင်မပြေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ကျန်လူ သုံးယောက်တောင် ပြောစရာမလိုအောင် သူတို့ အဖော်နှစ်ယောက် ရဲ့လုပ်ရပ်ကြောင့် ရှက်သွားကြသည်။
လီထယ့်နှင့် ဟန်လိ တို့က အင်္ကျီလက်ကို တချက်ဆွဲကာ ထိုနှစ်ယောက်ကို အကြောင်းမဲ့စွာ စိုက်ကြည့်ခြင်းကို ရပ်တန့်ရန် ကြိုးစားလိုက်ကြသည်။
"အဟွတ်... မင်း တို့နှစ်ယောက်က ဘာကြည့်နေတာလဲ?"
လော်ရွှင့် သည် လေဆာရောင်ခြည်လို အားပြင်းပြင်းနှင့် စိုက်ကြည့်နေသည့် ပုံစံကို တွေ့တော့ ကျယ်လောင်စွာမေးလိုက်ရသည်။
"ကြည့်စမ်း...သူက မင်းရဲ့ အစ်ကိုဝမ်းကွဲလား..." နှစ်ယောက်သား မငြင်းနိုင်သဖြင့် မကျေမနပ်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"မင်းဝမ်းကွဲရဲ့ခါးကိုကြည့်စမ်း..." အဲဒါကတော့ ာန်ဖေးထက် ၃ဆခွဲလောက်ရှိ ကိုယ်ထည် ဝတုတ်နေတဲ့ ဟော်ချန်ခွန်းက ပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။
"မင်းဝမ်းကွဲရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်စမ်း..."
ဝူရှင်းသည် သူ့မျက်နှာပေါ်က ဝက်ခြံများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် နည်းလမ်းအားလုံးကို စမ်းသုံးပေမယ့် ဝက်ခြံများက ထူနေဆဲဖြစ်သဖြင့် စိတ်ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေခဲ့သည်။ အခုတော့ ချောမောတောင့်တင်းကာ ဆွဲဆောင်မှုရှိသည့် ယန်ဖေးကို တွေ့တော့ ဝူရှင်းနှင့် ဟော်ချန်ခွန်းတို့က မနာလိုပဲ မနေနိုင်ဖြစ်နေကြသည်။
ရန်ဖေးသည် သူကြားလိုက်သောစကားများကို မကြားသလိုဖြင့် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောသေးပေ။ တကယ်တော့ သူပြောလိုက်မှ ထို လူနှစ်ယောက်ကို ပိုပြင်းထန်လာမှာကို သူကြောက်နေသည်။
"မင်းတို့နှစ်ယောက်ကို မယုံဘူး"
ဝမ်သော် ၏ မျက်လုံးများထဲတွင် သူသည် ငါးယောက်ထဲတွင် အချောဆုံးဖြစ်သည်။ ယန်ဖေး နှင့် မယှဉ်နိုင်သော်လည်း ကျောင်းရှိ အမျိုးသမီး အတန်းဖော်များထံမှ အချစ်စာများစွာ ရရှိခဲ့သည်။ သို့သော် တစ်ပတ်အကြာတွင် သူနှင့် အမြန်လမ်းခွဲလိုက်ကြသည်။
"တော်တော့...လျှောက် မစဉ်းစားနဲ့!" နှစ်ယောက်သား မနာလိုဖြစ်နေတုန်း ဟော်ချန်ခွန်းက ဝမ်သော် ကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။
"ငါတို့ ယ်နဖေး နဲ့ ယှဉ်လို့ မရပေမယ့် ငါ ဝိတ်ကျသွားရင် မင်းနဲ့ နှိုင်းယှဉ်လို့ရမယ် ထင်တယ်!"
ဝူရှင်း က စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် သူ့မျက်နှာကို ထိလိုက်သည်။
"ကမ္ဘာပျက်ပြီးနောက်မှာ အသားအရေထိန်းသိမ်းတဲ့ ထုတ်ကုန်တွေ နည်းနည်းပဲရှိတော့တယ်... မဟုတ်ဘူး၊ ငါတို့နောက်တစ်ခါ အပြင်ထွက်တဲ့အခါ ငါသေချာပေါက် စကင်းကဲ တွေကို ပြန်သယ်လာရမယ်!"
လော်ရွှင့် သည် သူ့အပြုံးကို ဖုံးကွယ်ရန် ချောင်းဆိုးရုံမှတစ်ပါး မတတ်နိုင်တော့ပေ။
"ဒါဆို အစည်းအဝေးလုပ်ကြစို့"
"မှန်တယ်! အစည်းအဝေးလုပ်မယ်!"
လီထယ်က သူ့အဖော်များကို လျစ်လျူရှုပြီး ရင်ဘတ်ကို ပုတ်လိုက်သည်။
"အပြင်မှာ ကြေငြာသံကြားလား။ အခြေစိုက်စခန်းက လူတွေကို ကယ်ဆယ်ပြီးတာနဲ့ တခြားစခန်းတွေကို ဖျက်လိုက်တာနဲ့ ငါတို့ အခြေစိုက်စခန်းကို လူတွေ အများကြီး ရောက်လာလိမ့်မယ် ထင်တယ်။ အနီးနားက အရင်းအမြစ်တွေကို ရှာရဖို့ ပိုခက်လိမ့်မယ်"
ယန်ဖေးသည် လီထယ်ကို အနည်းငယ် အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်ရင်း၊ ဒီလူသည် ဤမျှ ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေး ကောင်းမည်ဟု မထင်ခဲ့ပေ။
လော်ရွှင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"မှန်တယ်။ အခုအနောက်ဘက် အခြေစိုက်စခန်းတွေပဲ ဒုက္ခရောက်နေတယ်၊ တခြားစခန်းတွေမှာလည်း ပြဿနာရှိနေရင် ပစ္စည်းရှိတဲ့ဆိုင်တွေမှာ ရှာရပိုခက်လာမယ်။"
အနောက်တောင်ဘက်၊ အရှေ့ဘက်ရှိ ခြေကုပ်စခန်းနှစ်ခုကိုလည်း ပျက်စီးသွားနိုင်ပြီး အခြေစိုက်စခန်း ၃ ခုသည် အနောက်တောင်အခြေစိုက်စခန်းသို့ ရောက်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း သူ သိနေခဲ့သည်။
အနီးနားရှိ ပစ္စည်းများနှင့် အဆောက်အဦများကို မကြာမီ အကုန်ရှင်းလင်းပြောင်သလင်းခါအောင် လူတွေက ရှာဖွေကြတော့မည်။ တတ်နိုင်သလောက် အပြင်ထွက်ပြီး တစ်ခုခုပြန်ယူသူက ပညာရှိပဲ။
"ဟုတ်တယ်၊ မနေ့ညက WasteWoodHouse အရင် တင်ထားတဲ့ပို့အရ လိုအပ်လောက်တာကို ငါတို့ စာရင်းရေးထားတယ်။ ငါတို့အများကြီး လိုအပ်လိမ့်မယ်။ တတ်နိုင်သမျှ မြန်မြန်သွားပါ။ စောင်တွေ၊ အဝတ်တွေ ငါတို့မှာ မရှိဘူး! အစေ့အဆန်တွေက အရေးကြီးဆုံးပဲ!"
လီထယ်သည် ထိုစာရေးသူ၏ သစ္စာရှိသော ပရိသတ်တစ်ဦးဖြစ်သည်။
"လူ အရေအတွက် ဘယ်လောက်လဲ"
ယန်ဖေးက အခန်းထဲကို ဝင်လာကတည်းက ပထမဆုံးအကြိမ် စကားပြောခဲ့ပြီး အခန်းကို ငြိမ်သက်သွားစေသည်။
သတင်း မကြားခဲ့တဲ့ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတွေ အေးခဲသွားတယ်။
"ကျွန်တော်တို့ အိမ်မှာ ရေဒီယိုရှိတယ်၊ အပြင်ထွက်ပြီး ရိက္ခာတွေ စုဆောင်းခွင့်ရဖို့ အနည်းဆုံး လူ ၁၀ ယောက်ပါတဲ့ အဖွဲ့နဲ့ ထွက်သွားရမယ်လို့ ကြားတယ်။"
လော်ရွှင့်က ရှင်းပြလိုက်သည်။
"လူ ၁၀ ယောက်..."
လူငါးယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်နေကြသည်။
"ဒါပေမယ့် ငါတို့ပေါင်းလိုက်ရင် ခုနစ်ယောက်ပဲရှိတယ်..."
လော်ရွှင့် သည် ယန်ဖေး ကို ပြုံးပြပြီး အဖွဲ့အား ဆက်လက်ရှင်းပြသည်။
"မင်းမှာ ရေဒီယိုမရှိဘူး၊ ရေဒီယို မရှိရင်လည်း ငါတို့လို လူမပြည့်တဲ့ တခြားလူတွေ အများကြီးရှိတယ်။ ငါတို့လည်း မြို့ထွက်ပေါက်ကိုသွားပြီး အဖွဲ့ထဲက လိုနေတဲ့ လူကို ဖြည့်ဖို့ ကြိုးစားနိုင်တယ်။ လုံလောက်တဲ့ လူအရေတွက် ရရင် အပြင်ထွက်ပြီးတာနဲ့ လမ်းခွဲလိုက်လို့ရတယ်။"
"ဟုတ်တယ်! ဒီအကြောင်းကို မသိတဲ့ သူတွေအများကြီးရှိရမယ်။ တခြားလူတွေနဲ့ တွဲကြရအောင်။" ဟန်လိက လက်ခုပ်တီးကာ ပြောလိုက်သည်။
"ကားရော...ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...။" လော်ရွှင့် က ဆက်ပြောသည် ။
"ကျွန်တော့်မှာ ကားတစ်စီးရှိတယ်၊ ဒါပေမယ့် အဲဒါက သေးငယ်တဲ့ တစ်ပတ်ရစ်ကားလေးပါ။ ကားက တစ်ချို့အရာတွေကို တင်နိုင်ပေမယ့် အများကြီးတင်မယ်ဆိုရင် သုံးလို့မရပါဘူး။"
"လမ်းတွေပေါ်မှာ ကားဘယ်နှစ်စီး ပိုင်ရှင်မဲ့ဖြစ်နေလဲ။ ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်ခေါက်က ထွက်တဲ့လမ်းမှာ အများကြီးမတွေ့ခဲ့ရဘူးလား။ ငါတို့ တတ်နိုင်သလောက် ပြင်ဆင်သုံးမယ်ဆိုရင် အပြန်မှာ အဆင်ပြေမှာပါ"
ဝူရှင်းက ချက်ချင်းပြန်ဖြေတယ်။
သူတို့က မူလက စစ်ကားငှားရန် ဆန္ဒရှိခဲ့သော်လည်း ယနေ့တွင် အခမဲ့ဌားပေမယ့် ယာဉ်များ မရှိတော့ပေ။ ငှားမယ်ဆိုရင်တောင် ကုန်ကျစရိတ်က မနည်းဘူး။
လူငယ်များ၏ ဦးနှောက်များသည် အခြေခံပစ္စည်းများနှင့် ထောက်ပံ့ရေးပစ္စည်းများကို ဆွေးနွေးနေကြပါသည်။ ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့သည် ဖုတ်ကောင်စစ်တပ်ကို အခြေစိုက်စခန်းသို့ပို့ဆောင်ရန်အတွက် မနက်ဖြန်နံနက်အစောပိုင်းတွင် ထွက်ခွာရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့လည်း ယာဉ်တန်းနဲ့ တခါတည်း အပြင်ထွက်ရင် အကောင်းဆုံးဖြစ်လောက်တယ်။
သူတို့သည် သာမန်လူများဖြစ်ကြပြီး သူတို့ကိုယ်တိုင် ဖုတ်ကောင်တစ်ကောင်ကို တွန်းလှန်နိုင်မည်ဟု မည်သူမျှ မထင်ခဲ့ကြပေ။ သူတို့နောက်ဆုံးထွက်သွားတုန်းက၊ ပိုမြန်ပြီး အစွမ်းထက်တဲ့ ဖုတ်ကောင်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူတို့ရဲ့ လက်ရှိအင်အားနဲ့ သတ်ဖို့က ခက်တယ်။
အနည်းငယ်စောစောထွက်နိုင်မယ်ဆိုရင် လိုအပ်သောအရာကိုရယူရန် အပြင်ဘက်တွင် ဖုတ်ကောင်အရေ အတွက် နည်းနေတာကို အခွင့်ကောင်းယူနိုင်လောက်သေးတယ်။
"သတင်းကွန်ရက်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး တပ်မတော်က ပြီးခဲ့တဲ့ အကြိမ်က ဘာပြောခဲ့သေးလဲ။" လော်ရွှင့် သည် ဆွေးနွေးပြီးနောက် တိတ်တဆိတ် မေးမြန်းခဲ့သည်။
"မဟုတ်ဘူး၊ ငါတို့ ပစ္စည်းတွေ လာယူတဲ့ နေရာကို သူတို့ နောက်တစ်ခေါက် ထွက်သွားခဲ့လောက်တယ်။ အရင်က ကျွန်တော်တို့ ယူလာတဲ့ပစ္စည်းတွေက မလုံလောက်ဘူး။ မြန်မြန်ဆန်ဆန် သွားရင် လိုအပ်တာ ထပ်ရနိုင်သေးတယ် ။"
အပူပေးစက်က ရေကိုကျိုပြီး ဟော်ချန်ခွန်းက ခေါက်ဆွဲခြောက်အိတ်ကို ဆုတ်ဖြဲလိုက်ပြီး ဟင်းခတ်အထုပ်ဖောက်ထည့်ကာ ရေနွေးလောင်းလိုက်သည်။
လီထယ်က ရုတ်တရက် အကြံတစ်ခုရလာသည်။
"အသင်းနာမည်ပေးရအောင်။ ငါတို့ အသင်းက နာမည်ရှိသင့်တယ်။ ဒါမှ မနက်ဖြန် ထွက်ခွာတဲ့အခါ စာရင်းသွင်းနိုင်မယ်။"
"ကောင်းပြီ နာမည်ဘယ်လိုပေးမလဲ"
လော်ရွှင့် သည် မကြာခဏ အပြင်ထွက်ရန် မပြင်ဆင်ထားသော်လည်း ယာယီနာမည်တစ်ခု ရှိသင့်သည်ဟုလည်း တွေးခဲ့သည်။ အဖွဲ့အမည်ကို စပေးခြင်းက အနာဂတ်အခြေခံလမ်းကြောင်း တစ်ခုဖြစ်လာနိုင်သည်၊ အကယ်၍ အဖွဲ့နာမည်ကြီးလာပါက၊ စီးပွားရေးစကားပြောဆိုရာတွင် မျက်နှာသာရလိမ့်မည်။
"(Otaku) အိုတာ့ခု အဖွဲ့!" လီထယ်က ချက်ချင်းပြောလိုက်သည်။
*ဗြိ....*
ဟော်ချန်ခွန်း၏လက်များ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ထုပ်ပိုးထားသော ခေါက်ဆွဲများကို ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်သည်။ ဟန်လိသည် သူ့မျက်နှာကို ဖုံးလိုက်ချင်သလို ဝူရှင်းလည်း သူ့ကို ထိတ်လန့်စွာ ကြည့်ကာ မေးရိုးတွေ ပြုတ်ကျသွားသည်။ လော်ရွှင့် ၏အမူအရာသည် ပုံမှန်ဖြစ်သော်လည်း ပါးစပ်လှုပ်နေသည်။ သူ့အနားတွင် ယန်ဖေး၏ မျက်ခုံးများက သံသယစိတ်များ တိုးလာသည်။
"အိုတာ့ခု အဖွဲ့ဟုတ်လား?" သူသည် လော်ရွှင့် ကို ကြည့်လိုက်သည်၊ သူ မှတ်မိတာမှန်ရင် လော်ရွှင့်က အိုတာ့ခု ဖြစ်တယ်လို့ ဆိုထားတယ် မဟုတ်လား။
လီထယ် အံ့သြသွားသည်။ "မင်း မသိဘူးလား!?"
*တီ..တီ...*
လီထယ်သည် သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းကို ကလေးလေးလို ပွေ့ဖက်ထားရင်း ဘေးနားသို့ လျှပ်စီးလက်သလိုရောက်ရှိလာကာ ဖုန်းကိုဖွင့်ကာပြလိုက်သည်။
"မင်းရဲ့ လက်ကိုင်ဖုန်းကို အားသွင်းထားသလား" လော်ရွှင့် က ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး မေးသည်။
ဝမ်သော် သည် လီထယ်၏အဖြေ ကို မစောင့်ဘဲ ပြုံးကာ ရှင်းပြသည်။
"မနေ့ က ဆိုလာပြား အနည်းငယ်ကို ချိတ်လိုက်တော့ လျှပ်စစ် စွမ်းအင်အနည်းငယ်ရှိလာလို့ သူ့အဖိုးတန်ဖုန်းကို အားအပြည့်သွင်းရန် ဦးစားပေးလုပ်ဆောင်နေခဲ့တယ်လေ။ ငါတို့ စားဖို့ကို အမြဲတမ်း စောင့်နေရတယ်"
"ဒီကိစ္စက ဘယ်လိုမှ အရေးမကြီးဘူး! ဒါတွေအားလုံးဟာ ရတနာတွေပါ။ လျှပ်စစ်မီးမရှိရင် ဘာဖြစ်မလဲ အားလုံးကို ချရေးထားရမယ်။"
လီထယ်က သူ့အပေါင်းအသင်းတွေကို တင်းတင်းမာမာ ပြောလိုက်တယ်။
ပစ္စည်းတွေ စုဆောင်းဖို့ အိမ်ဆောက်ပစ္စည်းဈေးကို နောက်ဆုံးသွားတုန်းက ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွေ့ခဲ့တယ်။ လီထယ် သည် ဗလာစာအုပ်နှင့် အခြားစာရေးကိရိယာများအားလုံးကို အတင်းအဓမ္မ လုယူခဲ့သည်။
ယန်ဖေး သည် ဆဲလ်ဖုန်းကိုကြည့်ကာ လော်ရွှင့် သည် အခြားသူများနှင့် အပြင်ထွက်ဖို့အတွက် အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို တိုင်ပင်ပြီး အကြောင်းအရာများကို ဖတ်နေသည်။
1603 အခန်း၏ တံခါးကို ကြည့်လိုက်ပြီးတော့ ယန်ဖေးက သူ့မေးစေ့ကို ထိလိုက်တယ်။ သူ့အခန်းဖြည့်ဖို့ လိုအပ်တာတွေကို စာရင်းပြုစုဖို့လည်း လိုအပ်တယ်။
YOU ARE READING
ပြန်လည်မွေးဖွားလာသော Otaku လေး၏ ရှင်သန်ရေး နည်းလမ်းများ (MM Translation)
Horrorပြန်လည်မွေးဖွားလာသော (Otaku) အိမ်တွင်းပုန်း တစ်ယောက်၏ ကမ္ဘာပျက်ကပ်အတွင်း အသက်ရှင်သန်ရေး နည်းလမ်းများ ျပန္လည္ေမြးဖြားလာေသာ (Otaku) အိမ္တြင္းပုန္း တစ္ေယာက္၏ ကမာၻပ်က္ကပ္အတြင္း အသက္႐ြင္သန္ေရး နည္းလမ္းမ်ား Genre - Rebirth, Apocalypse, Yaoi, Otaku, Zombies
