အန္႐ူတေယာက္ ရွက္ေသြးျဖမ္းေနသည္။
တုႏြမ္ရယ္ေမာရင္းေျပာလိုက္သည္။ "ဒါဆိုလည္း သြားမယ္။ သူမ်ားေတြကို မေစာင့္ရေစနဲ႔"
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ
က်ဴးက်ဴးဟာ မ်က္ႏွာက်က္ကေန ၾကမ္းၿင္ထိျပတင္းေပါက္ေဘးနားမွာ ထိုင္မလို႔သြားလိုက္သည္။ သူမထိုင္မလို႔ လုပ္ေနတုန္း ေထာင့္ျဖတ္တဘက္မွာ ရင္းႏွိးေနတဲ့မ်က္ႏွာကို ေတြ႕လိုက္သည္။ 'ငါဒီေန႔ ကုန္တိုက္ထဲဝင္လာတုန္းက ေတြခဲ့တဲ့ ထူးဆန္းတဲ့သူပါလား။ ဘယ္လိုေတာင္တိုက္ဆိုင္တာလဲ?'
က်ဴးက်ဴး သူ႔ကိုႏႈတ္္ဆက္လိုက္သည္။ "ဟိုင္း၊ တေယာက္ေယာက္ကို ေစာင့္ေနတာလား?"
တဖက္လူဟာ အနည္းငယ္ အံ့ၾသသြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲျပံဳးကာ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ အင္း၊ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို ေစာင့္ေနတာ"
က်ဴးက်ဴး အမ်ားႀကီး စားဖို႔အတြက္ ေငြအလံုအေလာက္ မစုေဆာင္းမိေသးေပ။ သူမ အနည္းငယ္ပဲ မွာခ်င္ေပမဲ့ ဟိုဟာလည္း စားခ်င္စရာ၊ ဒီဟာလည္း အရသာရွိမဲ့ပံုနဲ႔ သူမေတာင္မသိလိုက္ပဲ တေယာက္စာထက္ေတာင္ ပိုမွာမိသြားသည္။
စားပဲြထိုးဟာ ဝိုင္ပုလင္းကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး က်ဴးက်ဴးအတြက္ ငွဲ႕ေပးလိုက္သည္။
စားေသာက္ဆိုင္ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ ေျပာင္ေျမာက္ၿပီး သံစဥ္စံုတဲ့တေယာသံဟာ ထြက္ေပၚေနသည္။ အနည္းငယ္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့ အလင္းေရာင္၊ အေသးစိတ္က်တဲ့ အျပင္အဆင္၊ ေကာင္းမြန္စြာဝတ္ဆင္ထားတဲ့ဧည့္သည္ေတြဟာ ဝိုင္ခြက္ေတြကိုင္ထားရင္း တီးတိုးေျပာေနၾကတာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေတာ့ ဆူညံ့ေနသည္။
ျပတင္းေပါက္ႀကီး အျပင္ကိုၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေသးေသးရဲ႕ညအလွကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။ ျမစ္ကမ္းနံေဘးက မိုးေမွ်ာ္တိုက္ေတြမရွိတာေၾကာင့္ ရွင္းလင္းစြာေတြ႕ေနရတာေၾကာင့္ ညဟာ နဂါးအလင္းေတြလိုမ်ိဳး ေတာက္ပေပမဲ့ ခန္႔ထည္ေနသည္။
မိုးသီးေပါက္ေတြဟာ ေျမျပင္ေပၚ ျပန္႔ႀကဲက်ေနေပမဲ့ ဘာသံမွမၾကားရေပ။ တခဏေလာက္ က်ဴးက်ဴး ေမးေမာၾကည့္ေနမိသည္။
'ခ်န္က်မ္း အိမ္ျပန္ေရာက္ေနေလာက္ၿပီထင္တယ္'
စားပဲြထိုးဟာ ဟင္းပဲြေတြနဲ႔ ထြက္လာသည္။ က်ဴးက်ဴးဟာ အစားအစာေတြရဲ႕ ဆဲြေဆာင္တဲ့ရနံ့ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ခ်န္က်မ္းကို ေခါင္းထဲကေန ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူမ အျပစ္ရွိစိတ္ေလးနဲ႔ ေတြးလိုက္သည္။ 'တကယ္လို႔ အစားအေသာက္ေတြ အရသာရွိရင္ေတာ့ ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ ေနာက္တေခါက္ဆို ခ်န္က်မ္းကို ေခၚလာလို႔ ရတာပဲ'
......
တခ်ိမ္တည္းမွာပဲ ခ်န္က်မ္းနဲ႔ သူ႔အဖဲြ႕ဟာ အေပၚထပ္ဆီ ဓာတ္ေလွကားစီးလာသည္။
တုႏြမ္ဟာ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ သူေဌး သူတို႔နဲ႔ အတူ ထမင္းမစားတာၾကာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔အၿမဲ တခုခုလိုသလို ခံစားေနခဲ့ရသည္။ သူ တေလွ်ာက္လံုးစကားေတြမ်ားေနၿပီး စိတ္ပူစြာနဲ႔ မရီး အခုတေလာ ဘယ္လိုလဲ? ဂိမ္းကစားရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းရဲ႕လား? ဂိမ္းအေတြ႕အၾကံဳနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မရီးကို ေမးရမလား အစရွိသည္ျဖင့္ တရဇာတ္ေျပာေနသည္။
ေသခ်ာေပါက္ အန္႐ူဟာ ခ်န္က်မ္းဂိမ္းထဲမွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ကိစၥကို သိတာေၾကာင့္ သူမ မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။ ေမွးမိန္တဲ့မလြယ္ကူတဲ့ ခံစားခ်က္က သူမကို ေျခာက္လန္႔လာသည္။ 'ခ်န္က်မ္းကို ဒီလိုမ်ိဳးကိစၥေတာင္ လုပ္ခိုင္းႏိုင္တာ ဒီမိန္းမက တကာ္မလြယ္ဘူးပဲ'
'အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘာျဖစ္သြားလို႔လဲ?' အန္႐ူသူမမ်က္ခံုးကို ျမင့္လိုက္ၿပီး မေပ်ာ္မရႊင္ျဖစ္သြားသည္။
'ဒါေပမဲ့....'
'ဒီေန႔က အခြင့္အေရးေကာင္းပဲ၊ သူမေသခ်ာဆုပ္ကိုင္ထားရမယ္'
ျပတင္းေပါက္အျပင္ဘက္က မိုးသည္းသည္းမဲမဲရြာေနတာကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူမႏႈတ္ခမ္းေတြ တြန္႔ေကြးသြားသည္။ သူမယံၾကည္ခ်က္ျပန္ရလာသည္။ 'ဘယ္ေယာက်ၤာယကမွ အလွေလးေတြကို မျငင္းဆန္ႏိုင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ အိမ္မွာ ၾကမ္းတမ္းၿပီး ႏြမ္းလ်တဲ့ ပန္းရွိေနရင္ေပါ့။ ငါက တျခားသူေတြနဲ႔ ကဲြျပားတယ္။ ခ်န္က်မ္းက မလႈပ္ရွားေပမဲ့ သူမကစၿပီး လႈပ္ရွားေပးရမယ္ဆိုလည္း အဆင္ေျပတယ္'
STAI LEGGENDO
ဒုတိယဇာတ္လိုက္ရဲ႕ ဇနီးေဟာင္းအျဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းလာျခင္း
Umorismoရွမ်ကျူးကျူးတယောက် အရင်ဘ၀က အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်မရရှိခဲ့တဲ့ ငယ်ချစ်ဦးဆိုတဲ့ rebirth novel ထဲကို ကူးပြောင်းရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။ ဇာတ်ကြောင်းမှာ ငယ်ချစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ချန်ကျမ်းဟာ ရုပ်ချောပေမဲ့ အောင်မြင်မှုဘာမှမရှိတဲ့ အသုံးမကျတဲ့ ဇာတ်ကောင်တခု ဖြစ်တယ်။ သူ့ရဲ့ အေး...
