ပဏာမ ဇနီးသည်ဖွား သမီးပျို

၂၀။ အဖေက တကယ့်ကို ချစ်တတ်တဲ့သူပဲ

ဖုန်းဇီရွေ့သည် နားမလည်နိုင်ဖြစ်ကာ မပျော်မရွှင်ဖြင့် " ဘာလို့လဲ " ဟုမေးလာသည်။

ယောင်ရှီက သူ့အား " ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒီအိမ်တော်ထဲမှာ သားတို့နှစ်ယောက်မှာ ချန်ရှီဆိုတဲ့ အမေ တစ်ယောက်ပဲရှိရမှာမို့လို့ပေါ့။ သားတို့နှစ်ယောက်မှ မဟုတ်ဘူး။ အိမ်တော်က ကလေးအားလုံးမှာလည်း ချန်ရှိီဆိုတဲ့ အမေတစ်ယောက်ပဲရှိရမှာမို့လို့။ " ဟုပြန်ရှင်းပြလိုက်ရသည်။

ဖုန်းဇီရွေ့ နားမလည်သေးသော်ငြား အထွန့်တက်ပြီး ထပ်မမေးတော့ဘဲ ခေါင်းငုံ့ထားကာ ပါးဖောင်း၍ နှုတ်ခမ်းစူလို့ထားသည်။

ယောင်ရှီက ဖုန်းယွိဟန်ဘက်ကို တဖန်လှည့်ကာ ချော့ပြောပြန်သည်။ " အားဟန်၊ သမီးက အစ်မကြီးလေ။ အမေတို့မှာ မပြင်ချင်ပေမယ့်လည်း ပြင်ကိုပြင်ရမယ့်အရာတွေရှိတယ်လေ။ အနည်းဆုံးတော့ အပြင်လူတွေရှေ့မှာတော့ ကိုယ်လုပ်တော်အမေလို့ ခေါ်ကြပေါ့ ၊ နော် ။ "

ဖုန်းယွိဟန် နားလည်ကြောင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ ယောင်ရှီ ထိုသို့တွေးနိုင်လာခြင်းကပင် သိသာတဲ့ ​တိုးတက်လာမှုပင်။ သူမအား ချက်ချင်းကြီး ပြောင်းလဲပစ်နိုင်ရန် ထပ်၍လည်း မတောင်းဆိုရက်ပေ။

" ဇီရွေ့ " ဖုန်းယွိဟန် ကောင်လေး၏ ခေါင်းအားပုတ်လိုက်ပြီး " မမတို့မှာ အမေက အမြဲတစ်ယောက်ပဲရှိမှာ။ ဒါပေမယ့် အပြင်မှာဆိုရင်တော့ နည်းနည်းတော့ ဟန်ဆောင်ကြရလိမ့်မယ်။ အဲ့ဒါပါပဲ။ လောလောဆယ်တော့ အဲ့မိန်းမကြီးကို အမေလို့ ခေါ်ကြတာပေါ့။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မမတို့ ဒီလိုဆက်ဆံခံရမယ့်နေ့တွေ ကုန်ဆုံးတော့မှာပါ။ " ဟုပြောလိုက်သည်။

ဖုန်းဇီရွေ့သည် သူ့အစ်မ၏ ပြောစကားများကို နားထောင်ရသည်အား ပိုပိုပြီး သဘောကျလာသည်။ အထူးသဖြင့် ရွာမှထွက်လာပြီးနောက်တွင် ဖြစ်သည်။ မမသည် အရင်နှင့် ယှဥ်ပါက လုံး၀အခြားသူတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ကလေးငယ်လေးသည် စကားလုံးများဖြင့် မည့်သို့မည်ပုံ ဖော်ပြရသည်ကို သေချာမသိသေးသော်ငြား သူ၏ အစ်မဖြစ်သူသည် ပို၍ ကြောက်ဖို့ကောင်းလာသည်ဟု ထင်နေမိကာ ပို၍ပင် လေးစားအားကျနေလေသည်။