ပဏာမ ဇနီးသည်ဖွား သမီးပျို

၁၀၇။ ဆိုတော့ ခြိမ်းခြောက်ပြီး ငွေညှစ်နေတာဆိုတော့ရော ဘာဖြစ်လဲ

ရောက်လာသူသည် ဖုန်းယွိဟန် တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးသောသူဖြစ်သော်ငြား ရင်းနှီးနေသည်ဟု ခံစားနေရလေသည်။ ယောက်ျားလေးကဲ့သို့ပင် ၀တ်ဆင်ထားသော သူမဘေးရှိ ၀မ်ချူအန်းက တိုးတိုးလေးကပ်၍ ပြောပြသည်။ " ချန်မိသားစုက တတိယသခင် ချန်၀မ်လျန်ပါ "

ဪ !

ယခုမှသာ ဖုန်းယွိဟန် သဘောပေါက်သွားတော့သည်။ ချန်၀မ်လျန်က ဖုန်းဇီဟောင်နှင့် ရုပ်ဆင်ပြီး ချန်ရှီကဲ့သ်ိို့ မျက်နှာပေါက်ရှိသဖြင့် သူမ ရင်းရင်းနှီးနှီးမြင်ဖူးနေသည်ဟု ခံစားမိနေတာဖြစ်ပေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုလူက ဘာအကြောင်းနှင့် ရာချီဆေးပင်ဆိုင်သို့ ရောက်လာသည်ကိုမူ ဖုန်းယွိဟန် မသိပေ ။

၀မ်လင်းသည် မြို့တော်၌ အလုပ်လုပ်နေခဲ့သည်မှာ နှစ်ချီနေပြီဖြစ်၍ ချန်၀မ်လျန်က သာမန်အ၀တ်အစားများကိုသာ ၀တ်ထားသော်လည်း ငွေကြေးကြွယ်၀သူဖြစ်သည်ကို သိနေလေသည်။ ထိုကဲ့သို့သောသူမျိုး ဆိုင်သို့ရောက်လာပါက ၀မ်လင်းကသာ တာ၀န်ယူနေကြဖြစ်ပေသည်။

ထို့ကြောင့် ဆိုင်ရှေ့သို့ အမြန်ထွက်သွားလိုက်ပြီး ၀မ်လင်း နှုတ်ဆက်လိုက်ကာ " ဒီကလူကြိိိီးမင်းက သမားတော်နဲ့ ပြချင်လို့ပါလား ဒါမှမဟုတ် ဆေး၀ယ်ချင်လို့ပါလား " ဟူ၍ အမေးဆိုလိုက်သည်။

ချန်၀မ်လျန်က အချိန်ဆွဲမနေဘဲ လာရခြင်းအကြောင်းကို ချက်ချင်းထုတ်ပြောလေသည်။ " မင်းတို့ဆီမှာ ထူးခြားဆန်းကြယ်တဲ့ ဆေးလုံးတွေရောင်းတယ်လို့ ကြားခဲ့တယ် ၊ ဟုတ်လား "

" ဪ ! အံ့အားသင့်လောက်တဲ့အထိတော့ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ ၊ သာမန်ဆေးတွေထက်တော့ ပိုကောင်းပြီး သုံးရလွယ် သယ်ရလွယ် ဖြစ်ရုံလေးပါ " ၀မ်လင်းက ဆေးစွမ်းအား အကျယ်ချဲ့၍မပြောဘဲ သာမန်လိုသာ ပြန်ဖြေကာ အာနိသင်ကောင်းကြောင်းကိုတော့ ထည့်ပြောလေ၏။ သူမ ဆိုင်ရှင်ရွေးတာမှန်သားပဲဟုတွေးမိပြီး နားထောင်ရင်းဖြင့် ဖုန်းယွိဟန် ခေါင်းတစ်ညိတ်ညိတ်လုပ်နေမိသည်။

ချန်၀မ်လျန် ၀မ်လင်းကို ကြည့်လိုက်မိသည်။ လွန်ခဲ့သည့်သုံးနှစ်တွင် ချန်ရှီက ယောင်ရှီ၏ဆိုင်များကို ထိန်းချုပ်ထားနိုင်ခဲ့သဖြင့် ဆိုင်တွင်း၌ သူသိသောလူများ ရှိခဲ့လေသည်။ မကြာခဏ လာလေ့မရှိခဲ့သော်လည်း ချန်၀မ်လျန်သည် အဝေးမှနေ မကြာခဏ ထောက်လှမ်းနေခဲ့တာဖြစ်သည်။