'Lucky for you, that's what I like'
Louis Point Of View ✩
"Doe alsof je thuis bent," zegt Harry, net als ik zei toen hij bij mij kwam. Ik glimlach en kijk een beetje rond, naar de dingen op zijn bureau, zijn kleren in zijn kast en wat voor soort spullen er op zijn nachtkastje staan.
Het is allemaal zo volwassen, wat ik niet anders had verwacht van Harry. Alles is zwart, grijs of wit en het ziet er mooi uit.
"Harry!" roept zijn moeder van onderaan de trap en Harry rent naar beneden. Ik kijk naar buiten en zie dat hij een balkon heeft naast zijn slaapkamer. Mijn mond valt langzaam open als me opvalt dat hij een zwembad in zijn achtertuin heeft. Dit is te veel luxe voor me om aan te kunnen.
"Je thee," zegt Harry als hij de kamer weer terug in stapt. Ik draai me om en kijk naar hem. "Met melk," glimlacht hij naar me.
"Je... Je hebt een zwembad," mompel ik verbaast en ik ga op het bed zitten.
"Ja, dat klopt," zucht hij en hij komt naast me zitten. Ik spreid mijn armen naar hem en hij komt tegen me aan zitten.
"Als je het daarvoor doet dan-" Ik onderbreek hem door mijn lippen tegen die van hem aan te zetten en mijn hand om zijn gezicht te leggen. Hij wrijft over mijn arm.
Al snel trek ik me terug en kijk ik naar hem. "Ik doe dit voor jou," zeg ik en ik druk mijn lippen tegen zijn voorhoofd. Hoe kan hij dat toch blijven denken?
Hij geeft me mijn mok en ik bedank hem zacht. Hij staat op en loopt naar zijn kast, waar hij wat kleren uit trekt en dan in een tas stopt. Ik kijk toe en tegelijk om me heen.
"Een tandenborstel hoeft niet he, babe. Die heb je bij mij al." Hij knikt en legt zijn tas dan tegen de muur als hij gevuld is, en dan komt hij naast me zitten. Ik kijk naar hem en laat glimlachend mijn hand over zijn arm gaan. Hij spant zijn spieren aan en grinnikt dan.
"Zo zo.. Spierballen," grinnik ik en hij spant ze trots nog een keer aan. Ik glimlach en kijk dan naar buiten, waar de zon moeite heeft met het schijnen door de wolken. Harry's hand raakt mijn arm en ik span ook mijn spieren aan, waardoor hij grinnikt.
"Jij kan er ook wat van, Tomlinson," glimlacht hij trots. Ik duw hem tegen de matras aan en ga op zijn middel zitten, mijn handen tegen zijn schouders zodat hij goed blijft liggen.
"Had je anders gedacht?" zeg ik en ik hou hem tegen de matras aan gedrukt. Hij lacht en probeert me vast te pakken, maar ik hou hem nog steeds tegen de matras aan gedrukt. Hij kijkt verbaast naar me en ik glimlach trots.
"Laat je me gaan, Louis?" vraagt hij en ik schud mijn hoofd. Hij sluit zijn ogen en ik druk mijn lippen zacht tegen die van hem. Als ik over hem heen hang en hem kus, dan voelt dat zo goed.
Ik laat langzaam zijn armen los, waardoor hij die om me heen kan leggen. Hij glimlacht in onze kus en al snel vraagt hij om toegang, die ik hem geef. Onze tongen glijden langs elkaar heen, terwijl hij mijn heupen aanraakt en ik mijn handen om zijn gezicht heb liggen.
Ineens schiet ik op door een deur die wordt geopend. Ik kijk naar de slaapkamerdeur, maar die is gelukkig nog gesloten. Opgelucht sluit ik mijn ogen en kijk ik naar Harry.
"Dat is Robin, denk ik," zegt hij en niet veel later hoor ik een mannenstem. Ik kruip van hem af en hij gaat rechtop zitten.
"Je weet dat ik je makkelijk om kon rollen, maar dat ik dat niet deed," grinnikt hij en ik haal mijn wenkbrauw op.
"Niet waar," zeg ik en hij glimlacht naar me.
"Ik kan je optillen, Lou. Dan kan ik jou ook wel wegduwen," zegt hij.
JE LEEST
Bad Luck ✩ L.S.
FanfictionVanaf dag 1 konden Louis en Harry al weten dat hun vriendschap niet normaal zou zijn. Je leven is niet te voorspellen. Geen enkele minuut is te voorspellen. Soms zou je willen dat het vanaf het begin allemaal anders was gegaan, maar dat kan niet. Zo...