Bad Luck ✩ L.S.

Part 42

'And I'm choking on the words 'cause I miss you'

Harry Point Of View ✩

"Er is toch niemand thuis?" vraagt Louis als de film is afgelopen.

"Niemand," zeg ik dan.

"Mooi, dan kan ik naakt naar de wc," zegt hij terwijl hij opstaat. Ik kijk naar zijn lichaam en bijt even op mijn lip. Hij is mooi.

Nietsvermoedend loopt hij weg, richting de badkamer. Ik kijk naar mijn eigen lichaam en wrijf dan over mijn buik. Kunnen de kriebels even stoppen?

Niet veel later is Louis weer terug, waardoor ik naar hem kijk. "Hey baby," glimlacht hij dan naar me.

"Hey," zeg ik zachtjes en een beetje verlegen. Hij komt naast me zitten en kruist zijn benen met elkaar.

"Wil je samen in bad?" vraagt hij dan, terwijl hij zijn hand om mijn wang legt.

"Het zwembad of het bad in de badkamer?" Hij grinnikt en ik sluit mijn ogen wanneer hij onder mijn oog wrijft.

"Maakt me niet uit," glimlacht hij.

"Mooi, want het zwembad is denk ik nog niet schoongemaakt." Hij grinnikt en geeft me dan een klein kusje tegen mijn voorhoofd.

"Zullen we gaan?" vraagt hij, waarna ik knik. Hij staat op en pakt mijn hand, waarna ik braaf achter hem aan loop. Ik kijk naar zijn billen en knijp er dan in, maar hij trekt zich er niks van aan.

In de badkamer, vullen we het bad en doen we er wat schuim in. Ik voel aan het water en glimlach dan naar Louis. Hij trekt mijn boxer uit en stapt dan het water in.

"Wat een luxe, dat ik mezelf niet eens meer hoef uit te kleden," zeg ik wanneer ik tegenover hem in het bad kruip.

"Ik doe het met alle liefde," glimlacht hij. Ik kruis mijn benen en kijk dan naar hem. Het is een van de meest romantische dingen die we hebben gedaan, nu al. We zitten hier samen in een heet bad, kijkend naar elkaar.

"Mijn moeder wilde met Robin een keer bij jouw moeder gaan kijken," zeg ik dan zacht en hij ontwijkt mijn blik. Moet ik dit verpesten door hierover te beginnen?

"Gewoon, om je moeder en de rest van je familie te steunen," zeg ik en ik blijf naar hem kijken.

"Mijn familie?" vraagt hij dan.

"Ja.." mompel ik.

"Niet stom bedoeld.. maar ik denk niet echt dat mijn zusjes er wat aan hebben als jouw moeder met een bloemetje aan komt zetten." Hij kijkt naar me en ik kan verdriet in zijn ogen zien.

"Het is meer voor de band tussen jouw moeder en mijn moeder," zeg ik zacht.

"Dus ze hoeven niet naar mij thuis?" Ik ga naar hem toe zitten en trek hem tegen me aan. Hij legt zijn armen ook om mij heen. Ik merkte dat hij wat geirriteerder werd, en ik heb hem beloofd dat ik hem zou helpen.

Ik hou hem gewoon tegen mij aan en wrijf over zijn onderrug, terwijl ik die tegelijk telkens een beetje nat maak.

"Het is goed," zeg ik zacht.

"Ik schaam me, Harry," zucht hij.

"Weet ik. Maar het is nergens voor nodig. Mijn moeder maakte me vanochtend wakker en vroeg dit aan me, en ik heb haar ook al vertelt dat je je schaamt." Ik kijk naar hem en hou zijn handen vast.

"Waarom vertel je zoiets?" vraagt hij weer een beetje kwaad.

"Omdat ze dan weet waarom je liever niet wil, en omdat we voor mijn moeder geen geheimen kunnen hebben. Zij is degene die ons steun gaat geven in deze tijden, Lou.. Bij jou thuis is het druk, veel mensen, problemen en hier kun je tot rust komen. Je bent een van haar kindjes nu," fluister ik en hij kijkt in mijn ogen.