Bad Luck ✩ L.S.

Part 49

'I close my eyes I look away. That's just because I'm not okay'

Louis Point Of View ✩

Mijn moeder en Tommy laten me met rust, waardoor ik rustig op mijn bed kan gaan zitten en na kan denken.

"Waarom word je er zo boos over?" vraagt Harry aan me. Ik weet dat ik het beste maar gewoon kan meewerken, maar ik ben gewoon zo kwaad dat ik daar niet over na kan denken.

"Ik heb je daarnet ook al gezegd, dat mijn moeder ziek is en dat ik je heb gezegd om er niet aan te beginnen, je wordt er helemaal niet beter van." Ik klem mijn kaken op elkaar en staar naar buiten.

"Waarom doe je het dan zelf wel? Jij kan er net zo goed die ziekte van krijgen als mij." Hij komt naast me zitten en ik sta gefrustreerd op.

"Je deed het opzettelijk. Je keek in mijn ogen, omdat je weet dat ik niet wil dat je gaat roken." Ik kijk naar hem en zie hem terug naar me kijken.

"Ik wilde reactie zien."

"Welke reactie wilde je? Het leek voor mij alsof je gewoon wilde zien hoe ik kwaad werd. Alsof je dat leuk vindt." Ik hou mijn toon laag, maar alleen zodat mijn zusjes niet wakker worden. Het liefst schreeuw ik naar hem.

"Nee, ik wil je niet kwaad zien."

"Dan ben je lekker bezig," lach ik een beetje, terwijl ik een hand door mijn haar haal en mijn hoofd schud.

"Louis, komop," mompelt hij.

"Komop? Denk je dat dat het beter maakt?" Ik zucht en schud mijn hoofd, waarna ik naar de badkamer loop. "Ik ga slapen."

Ik poets mijn tanden en loop dan weer naar de slaapkamer, waar Harry nog op de rand van het bed zit, zijn rug naar me toe. Ik kleed me uit tot mijn boxer en ga ik het bed liggen. Harry blijft zitten en kijkt naar zijn vingers. Vlug draai ik me om en sluit ik mijn ogen.

"Ben je nu klaar hiermee?" vraagt Harry en ik blijf stil. "Want als jij hiermee klaar bent, dan ben ik klaar met jou."

Ik kijk naar hem en hij kijkt ook om naar me. "Lekker makkelijk," mompel ik. "Vanmiddag vertelde je me wat anders."

"Dat ik niet bij je weg kan gaan, betekent niet dat je kan doen wat je wil."

"Dit is niet mijn schuld. Jij hebt die sigaret aangepakt, terwijl je wist dat er dan dit uit zou ontstaan."  Ik kijk in zijn ogen.

"Jij bent degene die hier altijd al rookte, als we elkaar dan toch gaan beledigen, kan ik het maar beter goed doen." Hij staat op en trekt zijn shirt uit.

"Ben blij dat ik niet blow," mompel ik en hij kijkt naar me. Hij schudt dan zijn hoofd en loopt de kamer uit, waar hij het licht uit doet. Ik laat me zakken in mijn bed en kijk voor me uit.

Ondanks onze ruzie, maak ik me zorgen ofdat Harry wel terug komt. Ik zet mijn woede voorop en sluit stug mijn ogen, waarna ik probeer te slapen.

Niet veel later, kruipt Harry ook in bed. Ik voel mijn frons verslappen, maar ik ben wel nog steeds kwaad. Het is dat ik gevoeld heb dat Harry naast me kwam liggen, anders had ik het niet geweten.

✩~✩~✩~✩

Heel de nacht heb ik slecht geslapen. Harry lag alleen maar te draaien en zijn neus op te halen. Maar die ochtend liggen we nog steeds van elkaar af.

Ik sta op, zonder Harry een blik te geven. Het is half tien en volgens mij heeft iedereen al ontbeten. Ik kleed me aan en doe mijn haar een beetje goed. Wanneer ik naar mezelf in de spiegel kijk, zie ik hoe verschrikkelijk moe ik eruit zie.