Bad Luck ✩ L.S.

Part 43

'Don't, don't you want me?'

Louis Point Of View ✩

-Zweterige en nog nat van het bad-seks is tot nu toe de beste seks die ik ooit heb gehad. Ik kon Harry's haren vast pakken, zijn lichaam glimde zo mooi en zijn huid was zo zacht.

Allebei hadden we zo veel genot, dat we daarna even in slaap zijn gevallen. Nu zijn we weer allebei wakker en rolt Harry zich tegen me aan.

"Je kussen is helemaal nat," lach ik, wanneer ik de bijna zwarte plek in zijn grijze kussen zie. Hij kijkt ernaar en knikt dan, voordat hij zich tegen me aan knuffelt.

"Het was super, Lou," fluistert hij dan, terwijl hij zijn lippen over mijn nek laat gaan. Ik glimlach en knijp in zijn heup.

"Zeg dat wel," glimlach ik dan. Het fijne was dat ik me geen zorgen hoefde te maken om zijn pijn, want dat heeft hij bijna niet meer. "Fantastisch, echt waar."

Hij kijkt naar me en geeft me dan blozend een lange kus. Beneden wordt de voordeur open gedaan, waardoor we opkijken. Harry kijkt meteen daarna naar de klok, en dan fluistert hij "6 uur".

"Moeten we er nou echt uitkomen," fluister ik en hij sluit zijn ogen.

"Ja," zucht hij dan. Ik sta klagend op en trek een boxer aan, daarna kijk ik naar Harry. "Er ligt een joggingbroek op de bovenste plank," zegt hij als hij ook opstaat en naar de kast loopt. Ik sla snel tegen zijn billen, net voordat hij een boxer aan kan trekken. Hij verwachtte het al, dus hij trekt zich er niks meer van aan.

"Ik trek mijn eigen broek wel aan," zeg ik en Harry kijkt naar me.

"Je mag wel die van mij aan," zegt hij dan zacht. "Ik heb een kort broekje."

Ik knik even en hij pakt de broek, die hij aan mij geeft. Ik trek die aan en pak dan ook een shirt uit zijn kast. Harry grinnikt naar me en ik frons mijn wenkbrauwen.

"Wat?" zeg ik zacht.

"Het is veel te groot voor je," glimlacht hij dan. Ik haal mijn schouders op en vlecht mijn handen in Harry's haar, waarvan ik zijn stiekje er voorzichtig uithaal. Hij schudt zijn krullen los en kijkt dan naar me.

"Beautiful, let's go," zeg ik en ik loop achter hem aan de trap af.

"Ah, jullie zijn wakker," grinnikt zijn moeder als ze de boodschappen in de koelkast zet.

"Ja, al best lang, om eerlijk te zijn," zegt Harry en hij kookt water, om thee te kunnen zetten.

"Is dat Harry's shirt?" vraagt zijn moeder aan me en ik kijk naar het zwarte shirt wat ik aan heb.

"Uhm... ik weet het eigenlijk niet goed. Maar aan de lengte te zien wel, ja," grinnik ik en Harry glimlacht naar me. "Onze kledingkast verschilt niet veel."

"Zijn jullie nog van plan om naar Doncaster te gaan deze vakantie?" vraagt ze na een tijdje, als het water gekookt is en als de boodschappen zijn uitgeruimd.

"Ik hoop het wel, om mijn moeder te helpen," zeg ik en Harry knikt, terwijl hij de theezakjes in het hete water hangt. "Jullie mogen ook mee," zeg ik dan, om het maar meteen te zeggen. Dan hoeven we er niet langer omheen te draaien.

"Dat is fijn," zegt ze glimlachend. Harry pakt mijn hand even en trekt me tegen hem aan. Ik leg mijn armen om hem heen en hij wrijft over mijn hoofd. Hij weet hoe moeilijk het voor me is.

"Maar ik denk dat we met twee auto's moeten rijden, want Louis en ik blijven dan langer," zegt Harry en zijn moeder knikt.

"Dat komt goed." Ze zet een paar pannen op het fornuis en dan kijkt Harry naar haar.

"Komt de rest niet?" vraagt hij.

"Nee, jullie zullen het vandaag met mij moeten doen," grinnikt ze. "Robin werkt over en Gemma is weg."

Harry haalt zijn schouders op en drinkt van zijn thee. "Kunnen we wat doen?" vraag ik zacht en Harry en ik gaan samen aan tafel zitten.

"Zometeen, bedankt Louis." Ze glimlacht naar me en ik neem een slok van mijn thee. Harry legt zijn hand op mijn been, die ik heel de tijd op en neer bewoog.

"Rustig baby," zegt hij zacht en ik zucht even.

"Ik schaam me gewoon nog," zeg ik ook zacht. We willen niet echt dat zijn moeder het hoort.

"Waarom maak je je nu weer zorgen?" vraagt hij en hij blijft over mijn bovenbeen wrijven.

"Omdat we er daarnet over hebben gepraat." Ik neem mijn laatste slok van mijn thee en leg mijn hand dan om die van Harry heen.

"Maak je geen zorgen," mompelt hij. "Tijd zal uitwijzen dat ze het voor jou en je moeder doen, niet om te kunnen zien hoe je thuis leeft."

Ik knik even en dan roept zijn moeder ons, dat de tafel gedekt kan worden. We dekken de tafel en dan zet zijn moeder het eten op tafel.

✩~✩~✩~✩

De volgende dag sta ik met mijn koffer bij de auto. Harry's ouders rijden achter ons aan naar Doncaster.

Nerveus knijp ik in het stuur, terwijl ik de auto uit de garage rij. "Wil je dat ik rij?" vraagt Harry en ik schud mijn hoofd.

"Je weet de weg niet," zeg ik en ik wacht op zijn ouders, totdat ze ook klaar zijn om te gaan rijden.

"We kunnen de plek opzoeken op de Tomtom," zegt hij en ik schud mijn hoofd weer.

"Het gaat wel." Ik rij weg, richting de snelweg. Harry wrijft over mijn bovenbeen en blijft naar me kijken. "Niet als je zo blijft staren."

"Sorry, Lou. Ik maak me zorgen."

"Ik ben hier degene die zich zorgen moet maken, niet jij." Ik zucht en probeer me een beetje te ontspannen. Elkaar afkatten in de auto zal echt niet helpen. We kunnen niet aan elkaar ontsnappen. Misschien is het daarom alleen maar goed.

Zijn hand verlaat zuchtend mijn bovenbeen, waardoor ineens echt goed tot me doordringt wat ik net heb gedaan. Ik wil iedereen om me heen blij zien, dan zou ik ook gelukkig zijn, maar ik doe het tegenovergestelde.

Het liefst stop ik de auto hier naast de weg en heb ik seks met hem, om alles goed te maken, maar zijn ouders rijden achter ons en seks is niet altijd het antwoord op alles. Ik hou maar gewoon mijn mond en probeer een beetje rustig te worden in mijn hoofd. Ik heb geen idee hoe ik mijn moeder zometeen aan ga treffen, ofdat mijn zusjes wel genoeg aandacht krijgen, en dan ook nog mijn schoonouders die bij mij thuis komen.

Ik schud hopeloos mijn hoofd. Ik had Harry niet af mogen katten. Hij doet echt zijn best, alleen lijkt het bij mij niet te helpen en door te dringen.

"Ik kan wel weer sorry zeggen, maar ik zeg het elke keer en een dag daarna lijkt het er weer op alsof ik het niet meende," mompel ik en ik zet mijn hoofd in mijn hand. Toch zou ik nu erg blij zijn met seks, gewoon omdat Harry dan laat merken dat hij fijn vindt als ik iets bij hem doe. Zo lijkt het de afgelopen dagen niet te zijn.

"Ik wilde net zeggen," zucht Harry en hij schudt zijn hoofd, terwijl hij naar buiten kijkt. Ik slik even.

"Je zou me zo makkelijk kunnen laten vallen. Ik heb geen waarde in jouw leven." Ik blijf voor me uit staren. Hij heeft een fantastisch leven, gelukkig en rijk, en ik kom erbij met al mijn problemen. Het lijkt er niet op dat ik hem gelukkig maak. Elke keer doe ik zo mijn best, dan gaat alles goed, en een paar minuten vergeet ik om hem niet de grond in te trappen, en dan gaat het fout.

"Weet je, ik heb je al zo veel problemen gegeven. Voordat we een relatie hadden al."

"Alsjeblieft, stop met bullshit praten," sist hij en hij haalt een hand door zijn haar. "Je bent verschrikkelijk. Niet om je moeder, of om je thuis situatie, maar om jou."

Hij kijkt naar me en ik slik. Dat deed pijn.

"Ik.. ik draai wel om. Dan is het klaar Harry. Ik zal je niet meer lastig vallen," mompel ik zacht en ik hou mijn tranen binnen. Hij kruipt in elkaar en klemt zijn handen in zijn haar. Ik kijk naar de volgende afslag. Nog maar een kilometer en dan zal ik weer alleen thuis kunnen zitten.