'I don't even know myself, I wish I could be someone else'
Harry Point Of View ✩
"Louis!" roept Phoebe blij als ze op zijn rug kruipt. Hij gilt om het koude water, waardoor ze hem lachend onder water probeert te duwen. Ik kijk glimlachend toe en kijk dan naar mijn armen. Nog even niet.
Daisy rent het water uit en klemt de deken om zich heen als ze naast me komt zitten. "Wil je niet met Louis spelen?" vraag ik en ik klem de reserve deken weer om me heen.
"Het is best koud en anders zit je hier alleen," zegt ze en ze glimlacht naar me.
"Je hoeft het niet voor mij te doen," zeg ik zacht. Iedereen houdt rekening met me.
"Hm, jawel," zegt ze en ze haalt haar schouders op. "Kan je wel zwemmen, met je tattoo?"
Ze wijst naar mijn pols en pakt mijn vinger, als ik alleen knik en mijn pols niet laat zien. Met moeite laat ik de handdoek van mijn schouder glijden laat ik mijn tattoo zien. De tranen vormen zich, omdat ik echt niet weet hoe ik mezelf vroeger zo heb kunnen verminken.
"Het is.. lelijk," zeg ik en ik trek mijn pols weer terug.
"Ik vind hem super mooi," glimlacht ze en ze bekijkt me.
"Mijn tattoo, ja dat wel." Ze fronst en ik kijk naar Louis, hoe hij speelt met Phoebe.
"Wat is dan lelijk?" Ik zucht even. Wat had ik nu graag ik Louis zijn armen gelegen.
"Die.. littekens." Ik kijk naar haar en ze slikt.
"Mag ik het eens zien? Het was me niet opgevallen." Opnieuw laat ik het met moeite zien. Ze pakt mijn hand en wrijft met haar duim over de bovenkant van mijn hand. "Het valt echt niet op. Ik snap dat je ermee zit, want voor jou voelt het alsof iedereen het altijd ziet. Maar het is echt niet zo, Harry."
Ze kijkt in mijn ogen en dan zie ik dezelfde ogen als waarvoor ik ben gevallen. Ze laten me meteen thuis voelen en kalmeren. Het voelt alsof ik meteen eerlijk kan zijn.
"Ik voel me al die maanden sinds dit nog steeds niet als mezelf, door dit." Ze knikt even en kijkt dan om, als Tommy en Lottie naar de handdoeken lopen.
"Kom, we gaan naar Louis toe. Wil je mee?" Ik knik en leg de handdoek voorzichtig neer. Nu voel ik me echt naakt, niet doordat ik geen broek aan heb (want dat heb ik wel) maar omdat iedereen mijn polsen kan zien.
Louis kijkt me glimlachend aan. Daisy duikt het water in en ik ga op de badrand zitten, mijn voeten in het water en handen op mijn knieën. Louis zwemt naar me toe en komt naast me zitten. Ik kijk naar hem en hij geeft me een lange kus, daarna laat hij zich weer in het water zakken en zwemt hij weg.
Ik kijk iedereen na en voel me er een beetje buiten hangen, terwijl dat helemaal niet hoeft. Als ik zelf het water in stap en meedoe met wat zij doen, dan hoor ik er gewoon bij.
Met een beetje tegenzin, laat ik me helemaal in het water zakken en loop ik naar Louis, Phoebe, Daisy en Fizzy toe. Ze gooien een balletje over en Louis maakt oogcontact met me, waarna ik het balletje vang en naar Fizzy gooi.
Zo gaat het telkens verder. We maken lol en eindelijk kan ik me een beetje rustig voelen. Geen stress, gewoon mezelf zijn.
"Kom," knipoogt Louis, wanneer iedereen klaar is met overgooien. Hij pakt mijn hand en loopt het trappetje op, met mij achter hem aan. Vastbesloten loopt hij naar een bubbelbad, waar een paar oude mensen inzitten.
Hij gaat zitten en sluit zijn ogen. Ik neem naast hem plaats en klem mijn hand stevig om zijn bovenbeen, voor steun. Het voelt altijd alsof oude mensen, naast onze opa's en oma's, mij niet snappen. Ik ben een depressieve homo met tattoo's die zichzelf heeft gesneden. 4 dingen waar opa's en oma's niet in geloven of niet in willen geloven.
JE LEEST
Bad Luck ✩ L.S.
FanfictionVanaf dag 1 konden Louis en Harry al weten dat hun vriendschap niet normaal zou zijn. Je leven is niet te voorspellen. Geen enkele minuut is te voorspellen. Soms zou je willen dat het vanaf het begin allemaal anders was gegaan, maar dat kan niet. Zo...