Bad Luck ✩ L.S.

Part 67

'I don't wanna go, I don't wanna go'

Harry Point Of View ✩

Na een heel weekend van gratis knuffels en kusjes uitgeven, merk ik dat ik me echt moet inhouden wanneer ik thuis ben. Ik mag klef doen, maar met mijn familie erbij weet ik dat Louis het nooit zo super fijn vindt. Het is toch anders dan wanneer we alleen zijn.

Nu liggen we nog steeds samen op de bank. Mijn moeder kookt nog en Louis en ik geven elkaar nog kusjes.

Voorzichtig trek ik me terug, wanneer ik de voordeur open hoor gaan. Ik luister aandachtig en hoor dan dat het Gemma is. Ik glimlach naar Louis en leg mijn lippen weer tegen die van hem.

Het komt nooit in me op dat Louis iets met Gemma heeft gedaan, tot op dit soort momentjes. We zijn voor het eerst in lange tijd weer bij mij thuis en dan zien we mijn zus weer, dat is gek.

"Hey Harry," zegt mijn zus glimlachend en ik til mijn hoofd op van Louis' borst, zodat ik haar beter zie.

"Hey," zeg ik dan ook glimlachend.

"Hey Louis," zegt ze en ze zwaait naar hem.

"Hey," zegt hij ook. Ik kruip beter tegen hem aan en voel zijn hand om mijn hoofd, waarna hij mijn hoofd in zijn nekholte stuurt. Ik kruip nog dichter tegen hem aan en sluit mijn ogen. Hij vindt haar aardig, niet meer. Hij houdt van jou en alleen van jou.

Het is voor mij zo moeilijk om hier niet meteen een ruzie over te beginnen, maar tegelijk geniet ik ook van het gevoel van dat hij me echt wil laten weten hoe veel hij nu echt van me houdt. Niet alleen wanneer alles goed gaat, maar ook als er zoiets lastigs gebeurd als mijn zus die komt kijken.

Als ik na een tijdje weer naar Louis durf te kijken, wrijft hij glimlachend over mijn wang. Ik kus zuchtend zijn lippen, want hij is blij en gelukkig. Ik had gedacht dat hij net als anders met een awkward moment niet blij zou zijn, maar hij leert het zo erg om het goede overal van in te zien en niet meteen beledigd of teleurgesteld te zijn.

"Het eten is klaar, jongens," zegt mijn moeder als ze de tussendeur opent. Het drong eerst niet echt tot ons door dat we niet in een privé ruimte zitten, dus dat ze niet roept en ze gewoon naar ons kan kijken.

Ik trek me terug van een liefdevolle kus en knik dan naar mijn moeder. "We komen," zeg ik hetzelfde als daarstraks. Ze glimlacht breed en loopt naar de keuken. Ik kijk nog een keer naar Louis, in zijn blauwe en grote ogen.

"That's what she said," mompelt hij, terwijl hij opstaat. Ik lach en pak zijn hand vast als hij me omhoog wil helpen. "Jij zal het ook nog wel vaker zeggen," knipoogt hij en hij geeft me een zacht kusje. Ik glimlach trots en knik dan.

"Hopelijk wel, en alleen tegen jou." Hij knikt en wrijft over mijn heup. Wanneer we in de hal lopen, gaat de deur open en staat mijn stiefvader daar. Ik glimlach naar hem en hij grijnst, voordat hij de deur sluit en naar me toe loopt. Ik geef hem een knuffel.

"Ik heb je gemist," zeg ik en ik kijk even naar hem.

"Ik jou meer," zegt hij en hij wrijft over mijn schouder. Tevreden kruip ik nog een keer tegen hem aan, en dan loop ik naar de eettafel. Louis knuffelt mijn vader ook nog snel en komt dan naast me zitten aan tafel. Mijn moeder schept pasta voor ons op, waardoor ik tevreden glimlach. Een maaltijd die mijn moeder heeft gekookt... daar kan ik van genieten.

Louis klopt even op mijn knie en ik glimlach tevreden naar hem. Het is nu erg lastig om hem nu niet vol op zijn mond te zoenen. Hij is zo lief, heel de dag al en ik geniet ervan om telkens bij hem te zijn. Ik wil samen met hem wonen, alleen ik maak me zo'n zorgen dat als het ooit uit zal gaan, dat ik zo verdrietig en alleen zal zijn. En daarbij, wat mijn ouders wel niet denken.