Bad Luck ✩ L.S.

Part 138

'I need love, to hold me closer in the night'

Louis Point Of View ✩

"Jongens!" roept Harry's moeder vrolijk. Ze knuffelt ons en vertelt ons hoe veel zo ons heeft gemist. Nu ik haar zo vast heb, merk ik heel erg dat ik ook deze vrouw mis als ik haar een weekje niet zie. Ze is de beste schoonmoeder die er is.

"Hoe is het?" vraagt ze als ze over Harry's nek wrijft. Hij haalt zijn schouders op en trekt zijn trui over zijn vuisten heen. Hij heeft het heel erg moeilijk met zijn nachtmerrie waarin ik mezelf sneed, en dat doet hem telkens denken aan zijn eigen sneeën. Hij durft weer geen korte mouwen meer aan.

Anne fronst naar me als Harry doorloopt en ik laat een zwakke glimlach zien. Hij heeft haar natuurlijk wel uitgebreid geknuffeld, want hij miste haar verschrikkelijk, maar na de vraag hoe het met hem gaat, heeft hij het moeilijk.

"Mogen we hier slapen?" vraagt Harry en hij draait zich om naar zijn moeder.

"Tuurlijk mag dat. Jullie zijn hier altijd welkom." Ik bedank haar glimlachend. Hopelijk slapen Harry en ik daarna wel gewoon een weekje samen thuis. Het is lang geleden dat we echt weer samen thuis zijn geweest, voor elkaar ontbijt hebben gemaakt, rustig wakker zijn geworden en toen zijn gaan werken.

"Ohja," zegt Harry en hij draait zich om naar me. Zijn moeder is in de keuken om thee te zetten. "Ze weet het niet," zegt hij en hij wrijft ongezien over mijn ring. Ik grinnik en geef hem een lange kus. Onze verloving maakt me zo intens gelukkig. Ik blijf bij hem en hou van hem. Voor altijd.

"Zometeen?" vraag ik en hij knikt.

"Volgens mij is Gemma er ook, dat zal leuk zijn," glimlacht hij breed. Ik pak zijn hand en loop met hem naar de keuken, waar zijn moeder ons glimlachend aankijkt.

"Nog helemaal gelukkig samen?" vraagt ze en ik kijk naar Harry. Tegenover zijn moeder hoeven we dat niet te bewijzen met een kus. Dat doen we alleen bij onze vrienden.

"Helemaal gelukkig," glimlach ik trots en ik wrijf over Harry's arm. Hij knikt. Zijn moeder kijkt ons trots aan en schenkt het kokende water in de theemokken.

"Is Gemma er?" vraagt Harry en ik kijk naar onze armen, als ze langs elkaar hangen. De tattoo's die erop staan (ook al kan ik die van Harry nu niet zien) vertellen ons verhaal, van voordat we elkaar kenden. Wijzelf vertellen ons verhaal wat we nu beleven.

"Ja, die is er. Roep haar maar, ik denk dat ze ook thee wil," zegt ze en Harry knikt, voordat hij me een kusje geeft en naar boven rent. "Waar heeft hij het zo moeilijk mee?" vraagt zijn moeder zachtjes aan me.

"Nachtmerries," zeg ik ook zachtjes.

"Zijn humeur veranderde heel erg snel." Ze fronst verbaast en ik knik.

"Er kwam iets leuks op in zijn gedachten en dan is hij de vraag over hoe het met hem gaat al weer vergeten." Ze knikt even en geeft me mijn kop thee. Harry komt naar beneden, met Gemma achter hem aan, en ik geef haar een knuffel.

"Mam," zegt Harry en hij pakt zijn thee.

"Hm," zegt ze en ze loopt naar buiten, waar de zon schijnt.

"We moeten jullie wat vertellen." We gaan met z'n 4en op de tuinstoelen zitten, Harry en ik naast elkaar en Gemma en zijn moeder tegenover ons. Ik leg mijn hand op Harry's knie en wrijf erover.

"We gaan trouwen," zegt Harry zachtjes en verlegen.

"Huh?" vraagt zijn moeder verbaast. "Zo.. zo vroeg?"