Bad Luck ✩ L.S.

Part 19

'If it all goes wrong, darling just hold on'

Louis Point Of View ✩

"Harry! De cakejes zijn klaar!" roept zijn moeder en Harry laat zuchtend mijn lippen los.

"Mam..." mompelt hij.

"Waar je aan begint, moet je afmaken, Harry Styles!" roept ze en Harry rolt zijn ogen, voordat hij gedwongen opstaat. Ik laat mijn hand over zijn rug staan en sta na hem op.

"Zullen we straks ergens gaan eten?" vraag ik als we beneden aankomen en Harry kijkt naar me.

"Bij je werk?" glimlacht hij en ik probeer mijn beste glimlach te houden, want daar heb ik niet zo'n zin in. Ik schaam me niet voor mijn relatie, maar mijn collega's weten niet dat ik homo, of bi, ben en dat voelt gek.

"Je kan het ook zeggen als je het niet wil," zegt Harry wanneer hij ziet dat ik niet wil. Hij haalt de cakejes uit de oven en stoot de bovenkant van zijn hand tegen de oven, waardoor hij zo snel mogelijk de vorm weer terug zet en naar zijn hand grijpt.

"Kom hier," zeg ik en ik sleur hem mee naar de kraan, waar ik zijn hand onder hou. Hij kijkt verbaast hijgend naar zijn hand en ik hou die stevig vast. "Rustig maar.." zeg ik en ik wrijf over zijn onderrug.

"Alles wel goed?" vraagt zijn moeder, die ineens naast ons staat en we kijken naar haar.

"Hij stootte zich aan de bovenkant van de oven," zeg ik en ik kijk naar de plek tussen het stromende water door. "Het heeft nog geen blaren, dus het kan meevallen."

Zijn moeder kijkt ook en kijkt dan naar Harry, die zijn hoofd in mijn nekholte verbergt. Ik ben blij dat hij steun zoekt bij mij, hoe klote ook de situatie is, kan ik blij zijn.

"We hadden de plaat ook een beetje te hoog gezet," zegt zijn moeder als ze de cakejes uit de oven haalt. Ik wrijf over Harry's middel en druk een kus tegen zijn wang. Hij haalt zijn hoofd omhoog en ik zie enkele tranen zijn ogen verlaten.

"Sorry," mompelt hij en hij verbergt zijn hoofd in zijn elleboog.

"Het geeft niet, het is de schrik," zeg ik en ik zet de kraan uit om het wondje te kunnen onderzoeken. "Kom eens," zeg ik en ik dep het voorzichtig af. Hij kijkt naar me en dan naar zijn wondje. "Met een goed zalfje, zal je er niks meer van zien."

Ik wrijf er zacht omheen en zie niet dat hij pijn heeft, dus dat is ook goed.

"We hebben hier geen zalfje," mompelt Harry en zijn moeder schudt zijn hoofd.

"Ik heb thuis nog wel wat liggen, het heeft geen haast," zeg ik en Harry knikt.

"Komt wel goed, Harry. Cakeje?" vraagt zijn moeder en Harry schudt zijn hoofd.

"Stomme cakejes," zucht hij. "Zullen we gaan? Het is al half 5 en voordat wij weten welk restaurant we nemen," mompelt Harry terwijl hij zijn ogen rolt en naar boven loopt voor zijn tas. Ik blijf een beetje verbaast achter.

"Laat hem maar even," zucht zijn moeder terwijl hij de cakejes op een schaaltje zet en sommige in een bakje doet, wat ze sluit. Ik haal een hand door mijn haar en blijf ongemakkelijk naar mijn voeten staren terwijl Harry boven koppig aan het doen is.

"Hier zo, neem mee," zegt zijn moeder en ze drukt een doosje met 6 cupcakes in mijn handen.

"Maar.." mompel ik en ze glimlacht.

"Neem nou, Harry zal ze straks wel lusten en jij denk ik ook wel." Ik bedank haar zacht en zie Harry dan de trap af lopen. Hij trekt zijn jas aan en zijn tas op zijn rug.