Bad Luck ✩ L.S.

Part 168

'I'm okay with not being perfect, 'cause that's perfect to me'

Harry Point Of View ✩

Verveeld kijk ik naar het beeldscherm van de tv. Ik heb Rose en Jack van de Titanic al 20 keer in mijn leven seks zien hebben in een auto, dus het is niet spannend meer. Er is alleen niks anders te doen en een andere film sprak me niet aan.

Ik hoor dat Louis aan het koken is, doordat ik de afzuigkap hoor. Het laat mijn maag knorren, want ik heb praktisch niks gegeten vandaag.

Larry komt tegen me aan zitten en ik kijk naar hem, terwijl hij zijn nagels in de matras zet.

Mijn buik doet misschien wel zo'n pijn door alle honger. Dat zou een goede verklaring zijn. Ik sta voorzichtig op uit mijn bed en merk dat het naast het bed nog een stukje kouder is. Voorzichtig loop ik naar de wc en doe ik wat ik moet doen.

"Harry?" vraagt Louis bezorgd, daarna kijkt hij naar de badkamer en ziet hij me daar staan. Ik ben een paar minuten bezig met mezelf weer aankleden, na alle laagjes die Louis me heeft aangegeven.

"Gelukkig," zucht hij en ik waggel richting het bed.

"Ik kan nog alleen plassen, Lou," mompel ik en ik rol me op.

"Ik weet niet precies waar je je wel en niet fijn bij voelt," zegt hij als hij me instopt en weer aan mijn voorhoofd voelt. Hij vertelt me alleen nooit de uitslag. Als ik zelf aan mijn voorhoofd voel, is het super warm, maar dat is omdat mijn handen steenkoud zijn.

Louis pakt mijn pittenzak en neemt hem mee, waardoor ik zucht. Ik wil me niet ellendig voelen en ik wil al helemaal niet verzorgd worden door Louis, dat doet hij al veel te lang. Al bijna een jaar.

Na een paar minuutjes komt Louis terug en stopt hij de pittenzak onder mijn sweater. Ik kijk naar hem en hij glimlacht, voordat hij weer wegloopt. Ik kijk verveeld om me heen en voel mijn maag in elkaar krimpen. Ik heb zo veel honger.

Voorzichtig sta ik op, alleen merk ik al snel dat het te snel gaat. Ik zak weer op mijn bed neer en kom even op adem, grijpend naar mijn buik. Dan sta ik opnieuw op en loop ik naar de keuken.

"Harry.." zucht Louis.

"Ik heb honger," mompel ik en ik kijk naar het fornuis.

"Dat dacht ik al. Ik heb verse tomatensoep voor je gemaakt, uit het kookboek wat je me hebt gegeven bij ons half jaar verkering." Ik kijk naar hem en dan naar de soep. "Ik maak wel een kop voor je, ga nou terug liggen."

Ik mompel protesterend en waggel weer terug naar mijn bed, waar ik eenzaam in ga liggen. Ik trek de deken over mijn schouders heen en leg de pittenzak weer op mijn buik. Zometeen heb ik die denk ik niet meer nodig.

Louis komt naar me toe met een laptop, met daarop een placemat en een kop soep. Ik kijk hem na, maar het komt pas in me op om rechtop te gaan zitten als Louis me daar al mee helpt. Hij zet mijn kussen rechtop en zet me dan recht.

"Kun je het zelf?" vraagt hij en ik kijk naar mijn handen, die trillen van te weinig suiker. Louis ziet het ook en komt naast me zitten. Hij doet eerst wat op de lepel en proeft het, waarna hij tevreden knikt. Daarna houdt hij hem voor mijn mond en slik ik het met moeite door. Het komt zo akelig binnen op mijn lege maag, dat ik mijn hand voor mijn mond moet vouwen omdat ik anders bang ben dat alles eruit komt. Want dat alles was al zo veel.

Louis wrijft over mijn rug en ik schud mijn hoofd. "Ik wil niet," zeg ik hopeloos.

"Je moet even wat eten, Harry. Al is het voor wat vocht en een beetje voedingsstoffen." Ik voel tranen in mijn ogen ontstaan, waardoor Louis de kop neerzet en me tegen hem aan trekt.