Bad Luck ✩ L.S.

Part 116

'It's not a secret I try to hide, I know you want me'

Louis Point Of View ✩

Gestrest kijk ik om me heen, naar de klok die half 8 aangeeft. Nog net iets meer als een half uur voordat Harry thuiskomt en ik moet nog best veel doen.

De boksbal staat al in de slaapkamer, daarmee heeft Niall me geholpen. Ik heb de rozenblaadjes al bij de deur gelegd, dan in een spoor naar de woonkamer, waar een cirkel ligt waar ik dan straks in ga staan. Om hetzelfde spoor heen staan kaarsjes.

Het is alleen een heel werk geweest om alle kaarsjes aan te steken en dan ook nog tevreden te zijn met hoe ze staan.

Ik vond dit het meest speciale en romantische wat ik voor Harry kon doen. Ik wilde hem speciaal laten voelen en dat kan ik het beste doen door een sprookjes scene na de doen, met rozenblaadjes en kaarsjes.

Nog nooit had ik een pak aangehad, alleen een nette broek en een blouse, maar nog nooit helemaal in pak. Bij mijn moeders bruiloft had ik dat niet eens. Niall was ervan overtuigd dat dat echt moest, dus hebben we vanmiddag een pak gekocht. Een donkerblauwe, met een witte blouse eronder.

Wanneer het kwart voor 8 is en ik weet dat Harry over een kwartier klaar is, stuur ik hem een berichtje: Niall haalt je op, ik ben nog aan het werk.. Zie je straks thuis :) x

Het voelt gek om dat te sturen, maar het houdt alles wel spannend en zo heeft hij helemaal niks door. Ik heb zelfs mijn auto ergens gezet in de garage waar ik hem nooit zal zetten en Niall zet Harry voor de zekerheid aan de voorkant van de flat af, zodat hij niet eens in de garage hoeft te komen. We hebben overal overna gedacht.

De flessen wijn zet ik in een bak met ijswater, wat ik op de salontafel zet. Ik zet een muziekje zacht op en haal een hand door mijn haar. Ik ben nerveus, raar genoeg.

Dan voel in mijn telefoon trillen, wat betekent dat ik een berichtje heb van Harry. "Oké.. ik zie je straks. Mis je."

"Ik mis jou ook, lieverd. Je herkent Niall's auto toch?" Ik bijt op mijn nagels, valt het niet op dat ik zo snel reageer? Terwijl ik "op mijn werk" ben.

"Ja, ik sta nu buiten te wachten." Ik kijk snel naar de klok en zie dat het 8 uur is. Vandaar dus.

"Okee, zie je straks x" Ik stop mijn telefoon weg, want ik vind het spannend. Er nu op kijken zal denk ik veel verpesten.

Ik zet het licht in de hal uit, zodat het echt lijkt alsof er niemand thuis is. In de woonkamer zet ik het licht heel zachtjes aan, zodat de kaarsjes goed te zien zijn. Hij kan het licht vanaf de woonkamer niet zien, want om in de woonkamer te komen moet je de hoek om.

Zenuwachtig slik ik. Dit gaat een speciaal moment zijn. Mijn handen trillen, terwijl ik alles controleer. Alles is zoals het in mijn gedachten was, maar toch ben ik zenuwachtig als een gek.

Zodra dat de voordeur open wordt gemaakt met een sleutel, stap ik snel de cirkel in en haal ik diep adem. Harry sluit de deur, hoor ik, en daarna hoor ik de lichtschakelaar.

"Louis?" hoor ik Harry fluisteren. Zijn glimlach is zo goed te horen door zijn stem heen. Hij steekt zijn hoofd om het hoekje en kijkt naar me. "Louis!"

Hij loopt snel naar me toe en neemt me in zijn armen. Ik wrijf over zijn rug en druk een kus in zijn nek. "Ahw, lieverd," fluistert hij in mijn nek. "Wat lief van je."

Hij kijkt naar mijn gezicht en dan naar mijn lichaam. "Je bent zo mooi." Hij zucht en pakt allebei mijn handen. "Je trilt helemaal."

Zijn wenkbrauwen vormen een frons terwijl hij naar me kijkt. "Sorry," mompel ik en ik haal een hand door mijn haar.