Bad Luck ✩ L.S.

Part 150

'Don't be afraid you catch feels'

Louis Point Of View ✩

"Toch verschoond?" bloost Harry als hij in het bed gaat liggen. Ik knik en kijk naar hem.

"Had je gezien dat het nog een beetje had gebloed?" vraag ik aan hem, wat ik misschien beter niet had kunnen doen. Misschien maakt dit hem wel overstuur.

"Uhm, ja," mompelt hij en ik kruip naast hem onder de deken. "Maar.. ik uhm," zegt hij zacht en ik teken met mijn vinger zijn neus over.

"Het geeft niet." Hij kijkt naar me en ik geef hem glimlachend een kus. "Het geeft allemaal niet, lieverd. Ik wist toch dat het zo zou kunnen gaan?"

"Het is gênant," zucht hij en hij haalt zijn schouders op.

"Tegenover je verloofde, lieverd?" vraag ik en ik druk mijn neus tegen zijn slaap, mijn lippen telkens tegen zijn wang. "Het zijn een paar druppeltjes bloed," fluister ik en ik trek hem tegen mij aan, mijn been over zijn buik heen.

"Maar... wat eraan vooraf ging, daar denken we dan weer aan en dat is het gênante." Hij kijkt naar me en bekijkt mijn reactie dan.

"Hm.. je kan er niets aan doen, liefje. Maak je er geen zorgen om. Ik vind het niet gênant en in vind je er niet raar om," zeg ik en ik kijk naar zijn ogen, waarna hij me een lange kus geeft.

"Oké dan," mompelt hij als hij zijn armen om me heen legt.

"Doet het pijn?" vraag ik en ik wrijf over zijn buik.

"Niet echt. Het is altijd wel aanwezig maar het doet niet pijn." Ik knik even.

"Gelukkig." Hij wrijft over mijn wang en kijkt naar me, waardoor ik ontspannen mijn ogen sluit. We liggen daar in stilte en genieten van elkaars lichaam.

"Ik hou van je," fluistert hij en hij wrijft door mijn haar. Ik mompel en druk kusjes tegen zijn wang en nek.

"Ik hou ook van jou," zeg ik liefjes. Hij glimlacht en kijkt naar me. Ik trek zijn boxer naar beneden en leg die naast ons weg. Ik vind het nog steeds raar dat hij dat niet uit zichzelf doet, maar okay.

"Slaaplekker," fluistert hij als hij zich op zijn zij draait en zijn hoofd in mijn nekholte wegdrukt. Ik leg mijn been om zijn middel en mijn hand om zijn haar, voordat ik hem een klein kusje geef. Hij mompelt nog van alles en wrijft met zijn benen over de matras, voordat hij zucht en stil ligt.

Meteen denk ik aan zijn nachtmerries en kruip ik nog dichter tegen hem aan, als dat al kon. Ik wil niet dat hij nachtmerries krijgt en ik kan hem dan maar het best goed beschermen. Hopelijk blijven ze weg.

✩~✩~✩~✩

"Hm," mompel ik als ik mijn lippen tegen die van Harry druk en mijn kin dan tegen zijn borst leg. Hij trekt de deken beter om ons heen en ik haal mijn handen door zijn haar.

"Over een half uurtje moeten we gaan," mompelt hij en ik knik. Ik heb vanmiddag gewerkt en in die tijd heeft Harry avondeten gemaakt. Het was heerlijk en het bedanken duurde wat langer als dat we allebei hadden gedacht. We belandden in bed en hebben net gedoucht.

"Hm.. we halen het wel," glimlach ik en ik haal mijn hand door zijn natte haren.

"Vast wel," zegt hij als hij ons omdraait en over me heen komt hangen. Ik kijk op naar hem en voel zijn haren mijn voorhoofd raken als hij me een klein kusje geeft.