Bad Luck ✩ L.S.

Part 77

'Just a touch of your love is enough to take control of my whole body'

Harry Point Of View ✩

Laat in de ochtend word ik opnieuw wakker. Ik heb iedereen weg horen gaan, naar hun werk of naar school. Elke beweging die Louis heeft gedaan heb ik gevoeld en ik ben misschien wel 30 keer wakker geworden in de nacht. Ik heb dan 5 minuten wakker gelegen dan dan kon ik weer slapen.

"Louis," jammer ik als hij opstaat uit het bed.

"Harry.. ik wist niet dat je wakker was." Hij komt weer naast me liggen en legt zijn armen om me heen.

"Ik slaap zo slecht," mompel ik en ik schud mijn hoofd.

"Heb je nachtmerries?" vraagt hij en hij wrijft over mijn haren.

"Soms.." mompel ik. Eigenlijk altijd, maar dat durf ik niet te zeggen.

"Harry.." fluistert hij en ik leg mijn hoofd tegen zijn borst, zodat ik hem niet aan hoef te kijken. "Ben je eerlijk?"

"Sorry," pers ik met moeite tussen mijn lippen uit. Hij wrijft over mijn haren en zucht.

"Ik wil je zo graag helpen, met alles wat ik in me heb, maar je moet wel eerlijk tegen me zijn. Dat kan, liefje. Ik vind het niet gek of raar." Hij tilt mijn hoofd op bij mijn kin en dwingt me zo om hem aan te kijken.

"Sorry, Louis." Ik voel tranen in mijn ogen ontstaan en hij wrijft over mijn wang.

"Het geeft niet. Ben alsjeblieft eerlijk tegen me." Ik knik en druk een kus tegen zijn lippen.

Niet veel later hoor ik de voordeur open gaan. Ik ga verbaast rechtop zitten. Mijn ouders zouden nog lang niet thuis komen. Gemma ook niet.

Degene die binnen is heeft wel een sleutel en loopt de trap op. "Louis," piep ik.

"Het is niks, lieverd. Vast je moeder of vader." Hij wrijft over mijn rug en ik voel mijn ademhaling versnellen.

"Maar.." mompel ik.

"Kom eens," zegt Louis en ik schud mijn hoofd.

"Diegene heeft de sleutelvan ons huis, die kan altijd binnen komen. Wanneer hij maar wil," zeg ik en de voetstappen komen richting mijn kamer. Ik knijp in de deken als mijn deur open gaat, maar ik ontspan me als ik mijn moeder zie.

"Zie je?" fluistert Louis. "Niemand heeft zomaar de sleutel van het huis."

Ik kruip tegen hem aan en laat een paar traantjes. Niemand ziet het, want ik heb mijn hoofd in Louis' nekholte gestopt.

"Harry," zegt mijn moeder en ze komt naast me op bed zitten. Ik knik alleen en klem mijn armen om Louis heen. "Je vader en ik hebben overlegd, omdat Louis had gezegd dat een vakantie voor jullie het beste nu is."

Ze wrijft over mijn arm en ik mompel even. "We vinden dat geld jullie nu niet in de weg mag staan van hetgene wat het beste voor jullie is, want voor ons heeft het ook nooit in de weg gestaan."

Ik kijk naar haar en ze veegt zachtjes mijn traan weg. "We hebben een reis voor jullie geboekt, je vliegtuig vertrekt vanavond."

Ik kijk verbaast naar Louis, die zijn hoofd schudt. "Dat hoeven jullie niet te betalen," zegt hij dan.

"Dat hoeft niet, maar dat doen we wel. Geniet ervan. Ik ga weer werken, maar ik breng jullie straks naar het vliegveld." Ze drukt een kus tegen mijn wang en sta dan op. "Tot straks."

De deur gaat dicht en ik kijk weer naar Louis. "Ik kan het niet aannemen," mompelt hij.

"We komen eruit," zeg ik zachtjes. "Ze gaan er echt niet mee akkoord dat je niet meegaat. We gaan Louis."