Bad Luck ✩ L.S.

Part 143

'No medicine is strong enough'

Louis Point Of View ✩

"Ik ben homo," zeg ik en ik trek mijn shirt uit. Harry fronst zijn wenkbrauwen en wrijft over mijn blote heupen. Mijn grijns wordt alleen maar groter.

"Ik ben homo, Harry!" roep ik als ik opspring en naar hem kijk. Hij denkt dat ik gestoord ben, want hij dacht dat ik het negatief bedoelde. Wie is er nou intens gelukkig nu diegene weet dat hij homo is? Er zijn oorlogen over. Mensen vinden het niet normaal, niet menselijk, en ik ben er dolgelukkig mee?

"W-w..." mompelt hij en hij schudt zijn hoofd. "Ik snap het niet."

Ik ga naast hem zitten en laat mijn handen over zijn lichaam gaan. "Ik weet zeker dat ik homo ben," zeg ik en ik kijk in zijn ogen. "Ik hou van een mannenlichaam, niet alleen van jouw lichaam. Dat van jou is natuurlijk het mooist, maar ik snap nu pas waarom."

Ik druk mijn lippen tegen zijn borst en ga zo door naar zijn sleutelbeen. Hij bromt en legt zijn handen om mijn hoofd.

"Dat verandert toch niks?" fluistert hij en ik schud mijn hoofd.

"In mijn hoofd wel." Hij glimlacht en trekt me tegen hem aan. Ik klem zijn lichaam in mijn armen en kus het een paar keer, voordat ik opspring en naar het balkon ren. Harry kijkt me verbaast na en ik grijns trots naar hem.

"Ik ben homo!" roep ik zo hard als ik kan en ik spreid mijn armen. Harry giechelt achter me en schudt zijn hoofd. "Louis Tomlinson is gay! Tell everyone!"

Ik kijk trots toe en draai me dan om naar Harry, die zijn boxer aantrekt. Ik ren op hem af en val zijn armen in, waarna ik hem kusjes geef. Hij grinnikt en klemt me in zijn armen.

"Het voelt alsof er een last van mijn schouders afvalt," zeg ik en ik zucht even.

"Gelukkig maar. Zou wat zijn als je hierdoor depressief wordt," grinnik hij, terwijl hij op de bank neerploft. Ik ga naast hem zitten en leg mijn arm om hem heen. Hij is een man. Mijn man.

✩~✩~✩~✩

Nog vlug haal ik een doekje over het aanrecht, voordat ik met een zucht er tegen aan leun. Het zag er best netjes uit, vond ik, maar het deskundige oog van zijn moeder zal het stof wat op tafel lag wel hebben gezien. Nu is alles weer super schoon en kan het er weer tegenaan, voor de komende 6 maanden. Geef toe, zo gaat het gebeuren.

Harry knuffelt mijn lichaam en wrijft over mijn heupen, terwijl hij zijn lippen tegen mijn slaap drukt. Ik zucht en hij kijkt naar me.

"We hebben het goed gedaan, Lou," zegt hij en hij kust mijn lippen zacht. Vanaf 11 uur in de ochtend tot 7 uur in de avond schoongemaakt. Tussendoor nog wel wat gegeten, maar het meeste zonder pauze's.

"Alles is schoon," zeg ik en ik draai me om in zijn armen. Nog geen paar seconden later, gaat de bel. Harry loopt naar de microfoon toe, terwijl ik het water kook.

"Ze komen eraan," zegt hij en hij loopt weer terug naar me. Ik knik en zet alvast alle mokken klaar en maak ook een kannetje met melk.

Harry loopt naar de voordeur en ik loop hem achterna. We wachten op zijn ouders, die de trappen oplopen. Het trappenhuis is altijd al een zooitje geweest, maar ons appartement is netjes. Zijn ouders zijn hier nog nooit op bezoek geweest.

"Mam, pap," zegt Harry als ze boven aankomen. Hij strekt zijn armen naar ze uit, waarna zijn moeder hem knuffelt. Ik geef zijn vader een hand en hij klopt knipogend op mijn schouder, voordat we wisselen.

Ik geef zijn moeder een knuffel en dan glimlacht ze lief naar me. "Kom binnen," glimlach ik breed en ik loop achter ze aan ons appartement in.

Harry kijkt op me neer en ik geef hem een zacht kusje. "Willen jullie rondkijken?" vraagt Harry en zijn ouders knikken. "Ik maak de thee wel af. Loop jij maar mee," zegt hij en ik knik.