Bad Luck ✩ L.S.

Part 90

'Never gonna let go, 'cause you're my baby'

Harry Point Of View ✩

Ik maakte me behoorlijk veel zorgen om het tijdstip wanneer we zouden vertrekken. Ik wilde hier zo snel mogelijk weg, maar ik moest ook nog afscheid nemen van Alicia. Ze heeft me erg geholpen, ook al zal ze dat zelf niet hebben geweten. Ik wil haar gewoon bedanken.

Louis en ik hebben afgesproken dat we op het vliegveld wat eten, dus ik hoef eigenlijk geen broodjes te halen. Alsnog ben ik in de ochtend wel weg gegaan, wel 17 minuten later. Zo lang duurt het meestal totdat ik op het bankje ga zitten.

Ik ga op het bankje zitten. Het is rustig in mijn hoofd, omdat ik weet dat ik naar huis kan straks.

"Señor," zegt Alicia naast me en ik kijk naar haar, waarna ik haar een knuffel geef.

"Hey, ik ga terug naar Engeland," zeg ik en ze gaat naast me op het bankje zitten.

"Is je vakantie voorbij?" Ik knik en ze pruilt.

"Ik wil je bedanken, want je hebt me geholpen. Je zal het zelf niet weten, maar je hebt me veel steun gegeven de laatste tijd." Ik haal een hand door mijn haar en ze glimlacht. "Bedankt."

"Geen dank, het was geen moeite."

"Mag ik je nummer? Dan kunnen we contact blijven houden," zeg ik en ze knikt, waarna ze haar nummer in mijn telefoon zet.

"Je hebt een erg knap vriendje," zegt ze en ik knik trots. Aan Louis denken maakt me blij.

"Hij is erg leuk," zeg ik trots. Ze glimlacht en samen lopen we naar het hotel. Ik geef haar weer een knuffel en zag haar dan uitgebreid gedag.

"We houden contact," zegt ze, waarna ik knik en naar binnen loop. We zwaaien nog snel en dan loop ik de trappen op, naar de goede kamer.

Louis is druk aan het inpakken. "Hey baby," glimlacht hij naar me. Ik ga naast hem staan en wrijf met mijn hand door zijn haar.

"Hey Lou," zeg ik zachtjes.

"Ik heb jouw koffer al gedaan," zegt hij en ik kijk naar hem.

"Waarom doe je eerst die van mij en dan die van jezelf? Dat is toch niet logisch?" grinnik ik zachtjes. Hij haalt zijn schouders op.

"Het was leuk."

"Nou, laat mij die van jou dan doen," zeg ik en ik zak naast hem neer.

"Is niet nodig, Hazza," grinnikt hij en hij glimlacht lief naar me.

"Is wel nodig." Ik vouw shirtjes op, terwijl hij ze erin legt. Ik ken Louis, hij ruimt mijn koffer super netjes in alleen propt zelf alles in zijn eigen koffer. Hij kan hier wel wat hulp bij gebruiken.

Ik rits samen met hem de koffer dicht. We pakken daarna nog een sinaasappel snel, want die lagen hier nog. Nu is al het eten op.

We kijken voordat we gaan alles nog na en dan lopen we naar de auto.

Het is ongeveer anderhalf uur later wanneer we in het vliegtuig zitten. We hebben gegeten en daarna ingecheckt, dus hier zitten we. Ik zit aan de raamkant en hou Louis' hand stevig vast. Vliegen blijft een soort van spannend, maar ik ben super blij dat ik naar huis toe kan. Dat ik de mensen waar ik zo veel van hou en zo lang niet meer heb gezien, in mijn armen kan sluiten.

Ik kijk naar Louis en leg mijn armen dan om hem heen. Hij kijkt naar me en ik knuffel hem alleen maar steviger.

"Ik hou van je," glimlach ik en ik druk mijn lippen tegen zijn kaak.