Bad Luck ✩ L.S.

Part 117

'What is love? Baby don't hurt me'

Harry Point Of View ✩

Voorzichtig trek ik me terug, kijk ik nog even glimlachend in zijn ogen en dan leg ik mijn hoofd weer weg. Mijn arm ligt om zijn middel, onder zijn jasje door. Zijn hoofd ligt op dat van mij, dus hij kan mijn ogen niet zien. Hij heeft niet door dat ik alleen maar naar hem kijk en niet naar de tv.

Ik glimlach en geniet van het gevoel van zijn huid onder mijn vingers. Ik kan zijn echte huid niet voelen doordat hij een blouse aanheeft, maar wel de hoogteverschillen en hoe zijn huid indeukt wanneer ik er overheen ga. Dat voelt al fijn genoeg.

Diep zucht ik, laat mijn ogen dicht vallen en wrijf ik mijn hoofd tegen Louis' schouder aan. Hij zal me altijd beschermen.

Eventjes geniet ik van het moment, totdat ik mijn ogen weer open en naar de film kijk. Louis' vingers wrijven door mijn haar en over mijn hoofd en dat laat me zo erg ontspannen. Alleen wij tweetjes.

Ik waardeer het zo erg dat hij dit voor me heeft gedaan. Hij weet precies wat ik fijn vindt en hoe hij me intens gelukkig moet maken.

Mijn aandacht is van de tv af, een reden daarvoor is omdat er chips en wijn is, maar vooral Louis. Het verliefde gevoel in mijn lichaam stopt niet. Nooit niet. Vanavond is het het meest wat het ooit is geweest. Ik miste het om écht verliefd te zijn en geliefd te worden.

Voorzichtig kijk ik op naar Louis, die serieus naar de tv kijkt. Glimlachend kijk ik naar buiten, waar het donker is. Ik wring me uit Louis grip en pak mijn glas wijn, waar ik een slokje van neem. Het is heerlijk en dus neem ik nog een slokje.

Louis kijkt nog steeds serieus naar de tv, dus ik kruip zonder wat te zeggen tegen hem aan. Zijn arm legt hij automatisch om me heen en ik kijk ook naar de tv. Ik moet er toch wel wat van mee krijgen, anders kan ik er straks niet met hem over praten.

We kijken in stilte de film. Ik kijk af en toe om me heen, naar de kaarsjes en de rozenblaadjes. Het is allemaal zo romantisch en om hier met Louis te kunnen liggen is alleen maar meer speciaal. Hij heeft dit voor me gedaan en daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor. Ik voelde me schuldig van gisteren en dat hij dit dan zo oplost... ik kan niet gelukkiger zijn.

"Lou.." mompel ik en ik kijk naar hem. Mijn neus raakt die van hem bijna en ik glimlach wanneer mijn ogen die van hem vinden.

"Hm.." mompelt hij terug.

"Ik moet plassen," zeg ik en hij grinnikt, voordat hij de film op pauze zet. Ik sta op en loop naar de wc. Terwijl ik doe wat ik moet doen, kijk ik naar het verband van mijn vuist. Daar moet zometeen wel even een nieuw verbandje om komen.

Ik was mijn handen zo goed als dat kan en loop dan tussen de rozenblaadjes door naar Louis. "Lou.." zeg ik opnieuw en hij kijkt naar me.

"Gelukt?" glimlacht hij en ik knik.

"Wil je mijn verband opnieuw doen?" vraag ik zacht, bijna fluisterend. Hij knikt en staat op. Wanneer hij bij me aankomt, doe ik zijn knoop vast en wrijf ik over zijn heupen.

"Ik doe dit gewoon uit zometeen," grinnikt hij en hij pakt de verbanddoos. "Het is veel te lastig."

"Het is niet lastig... hou het aan.." Ik laat mijn hand over zijn onderrug gaan en hij draait zich naar me toe.

"Ik hou het wel aan voor je." Hij geeft me een zacht kusje en ik geniet er van zo goed als dat kan.

Wanneer hij naar de bank loopt, loop ik hem achterna. We gaan zitten en hij pakt mijn hand in die van hem. Het voelt naar wanneer hij mijn verband eraf haalt.