Bad Luck ✩ L.S.

Part 80

'Still a flicker of hope that first gave to me, that I wanne keep'

Harry Point Of View ✩

Slapeloze nachten, dat is het enige hoe mijn nachten te beschrijven zijn. Het maakt niet hoe goed de seks met Louis is geweest, ik lig wakker. Hij doet alles wat hij kan doen om me lekker te laten slapen, zoals kriebelen en kussen, maar het helpt niet.

Op de klok zie ik dat het 9 uur is. Al een uur lig ik hier en denk ik "nu ga ik er uit", maar ik heb het nog steeds niet gedaan.

Ik kijk naar Louis, laat mijn hand over zijn buikje gaan en sta dan echt op. Mijn hoofd is zwaar en mijn oogleden voelen dik. Niet kunnen slapen is het verschrikkelijkste wat er bestaat. Ik heb de uren voorbij zien tikken en wanneer ik wel sliep, had ik nachtmerries.

Mijn leven is een nachtmerrie.

Ik kleed me aan in een korte broek en een shirt met lange mouwen, voordat ik mijn tanden poets, haren kam en gezicht was. Helemaal aangekleed sta ik naast het bed, waar ik Louis in zie liggen. Waar we voor het eerst samen hebben geslapen en meteen seks hebben gehad. Ik kan al mijn verdrietige emoties verdrijven door een masker op te zetten, maar wanneer ik liefde voor Louis voel, kan ik dat niet binnen houden.

Voorzichtig wrijf ik over zijn hoofd, kus ik zijn lippen en kijk ik weer naar hem. Misschien steek ik hem wel aan met mijn depressiviteit. Misschien steek ik hem met alles wel aan.

Ik kijk nog even naar hem, maar pak dan mijn zonnebril van het kastje en zet die tussen mijn haren. Die zal ik wel nodig hebben. Louis zei dat als ik de stad ken, ik beter met deze situatie om kan gaan, dus ik ga de stad verkennen. Ik wil mezelf zo goed helpen en verbeteren, en tegelijk wil ik niet meer uit mijn bed komen. Gewoon daar blijven liggen, rotten totdat ik dood ben.

Zeker van mijn zaak loop ik het hotel uit. De zon schijnt meteen super hard en ik zet mijn zonnebril voor mijn ogen. Het is al heerlijk warm.

Ik loop een paar meter en kom in een wat drukker straatje uit. Iedereen loopt er door elkaar, dus ik blijf stil staan, kijkend naar de mensen om me heen. Wanneer dat een beetje is binnen gekomen, hoor ik op de achtergrond wat muziek. Verbaast kijk ik om me heen, maar ik zie niks wat muziek zou kunnen maken.

Alles om me heen maakt me onzeker, maar toch loop ik voorzichtig door de straat heen. Er zijn wat winkeltjes, maar souvenirs zijn er niet echt. Het is buiten het vakantie seizoen en niet echt een plaatsje waar veel toeristen komen.

Na een tijdje van rond kijken zie ik waar de muziek vandaan komt. Er is een markt op het plein, met allemaal tentjes. Er is vers fruit, groenten, vlees, vis, alles wat nodig is om lekker te kunnen koken.

Als verdwaalde toerist loop ik tussen de tentjes door. Ik kijk naar wat ze verkopen en kom voorbij een kraampje met vers brood. Dat is iets fijns voor straks, bij het ontbijt.

Ik voel in mijn zakken, maar kom er dan achter dat ik mijn portemonnee niet bij me heb. Alleen het wisselgeld van het etentje van gister, wat bij elkaar zo'n 6 euro is. Daarnaast zijn nog een paar verdwaalden ponden, maar daar kan ik hier niks mee.

Door mijn vingers op te steken laat ik de vrouw weten dat ik 4 broodjes wil en die pakt ze bij elkaar in een tasje. Ik reken af en krijg dan nog een paar euro's terug.

Nog even loop ik verder over de markt en vraag ik me af wanneer dit hier allemaal is. Ik wil zo veel meer kopen, maar ik heb gewoon niet aan geld gedacht.

Het enige wat ik nog koop is melk, omdat ik dat nodig vind bij het ontbijt. Dan eindigt het marktje en sta ik weer midden in een winkelstraat, waar ik niemand of niks ken. Ik zak op een bankje neer en voel de zon op mijn voorhoofd schijnen.