Bad Luck ✩ L.S.

Part 48

'Acting like we're not together'

Harry Point Of View ✩

"Hoe kunnen ze haar nou wegstemmen?!" vraagt Lottie verbaast en ze kijkt mijn kant op. Ik haal mijn schouders op en grinnik naar haar. De allerkleinste kinderen zijn al slapen, en na dit programma gaan Phoebe, Daisy en Fizzy ook.

"Ik ben voor die andere," zeg ik verward. Al dat talent, dat kan ik niet goed aan.

"Nog wat te drinken, Harry?" vraagt Louis' moeder en ik schud mijn hoofd.

"Nee bedankt," zeg ik zacht. Ik vind het stom dat ze voor me moet opstaan en voor me moet zorgen, zo hoeft dat niet.

"Echt stom, ik vond haar super goed," zegt Lottie en ik grinnik om haar enthousiasme. Ze grinnikt zelf ook naar me.

"Stomme uitslag." De drie zusjes staan op en lopen naar boven, als ze ons allemaal een knuffel hebben gegeven. Louis' moeder loopt achter ze aan en Lottie zapt naar een ander programma. Daniel maakt het niet uit wat ze allemaal doet.

"Dus... Hebben jij en Louis seks gehad?" vraagt ze. Als ik drinken in mijn mond had gehad, had ik dat uitgespuugd. Nu kan ik alleen maar een keer slikken.

Precies op dat moment komt ook Louis' moeder binnen. "Slecht moment," grinnikt ze wanneer ze gaat zitten.

"Ik weet niet wat Louis ervan zal vinden, maar mij maakt het niks uit als jullie weten dat we seks hebben gehad," zeg ik zacht. Met mijn schoonzusje over seks praten, met mijn schoonmoeder erbij.

"Hoe gaat dat bij homo's?" vraagt ze nieuwsgierig.

"Gewoon, op de enige manier dat het kan," zeg ik en ik krab even aan mijn haar.

"Laat die jongen met rust, Lottie," grinnikt Louis' moeder en ik haal mijn schouders op.

"Ze mag het weten maar de details.." grinnik ik en ze knikt.

"Zo is het ook." We kijken naar het programma en het is vrij stil. Lottie en haar moeder liggen soms helemaal stuk, en dan kijkt Daniel me aan alsof hij vraagt: "wat hebben die gesnoven?."

Ik grinnik elke keer en kijk dan weer naar het scherm. Ik mis Louis, maar het is hier ook super gezellig.

"Wat staat er morgen op de planning?" vraagt Lottie, waar ik ook wel benieuwd naar ben.

"Boodschappen," zegt haar moeder.

"Die kunnen Tommy en ik wel doen," zegt Lottie dan blij.

"Misschien willen Louis en ik ook wel mee," zeg ik dan ook blij.

"Dat zou super zijn," glimlacht Lottie.

"Ik zal het aan Louis vragen, nu meteen. En daarna gaan we slapen, denk ik," zeg ik en ik sta op. Iedereen knikt en ik wens ze welterusten, voordat ik de trap zachtjes op loop, zonder iemand wakker te maken.

Er is geen gepraat te horen, en als ik de deur van de slaapkamer open weet ik waarom. Louis staat samen met Tommy op het kleine balkonnetje. Ik sluit de slaapkamerdeur en loop dan glimlachend op ze af.

Louis Point Of View

Ik kijk om als ik Harry hoor, trap mijn sigaret uit en open de deur, zodat we naar binnen kunnen gaan. Harry stapt echter naar buiten en geeft me een klein kusje.

"Hey baby," zeg ik tegen hem aan en ik steek alsnog een nieuwe sigaret op, want nu Harry hier is hoeven we ook niet naar binnen.

"Hey," zegt Harry als hij naar me kijkt hoe ik rook.

"Wil je ook?" vraagt Tommy en hij houdt zijn pakje naar hem uit. Ik kijk naar Harry en zie zijn ogen zenuwachtig tussen mij, Tommy en de grond verspringen. Dan knikt hij en hou ik mijn woede-uitbarsting in.

Harry doet alsof hij het al jaren doet, pakt de sigaret en zet het tussen zijn lippen, terwijl Tommy de sigaret aansteekt. Harry kijkt naar me, omdat hij weet dat ik niet wil dat hij dat doet. Zijn ogen zijn daarom ook bang, voor mijn reactie.

Hij ademt in, precies hetzelfde als dat hij mij het altijd ziet doen en begint dan te hoesten. Ik help niet eens, want ik vind dat het zijn eigen schuld is.

"Je eerste?" vraagt Tommy en ik eet mezelf op van binnen.

"Ja," kucht Harry. Ik kijk stug voor me uit, anders weet ik dat ik hem uitscheld voor een stuk stront, terwijl ik het niet meen, naja, op dit moment wel.

Hij leek daarnet zo trots, omdat hij die sigaret aanpakte terwijl hij wist dat ik het niet wilde. Ik heb hem zó duidelijk verteld dat hij er niet aan moet beginnen.

Alsof hij me niet al kwaad genoeg geeft gemaakt, neemt hij nog een trekje. Zijn hoesten en dodelijke blikken nog niet genoeg voor je?

Hij kijkt in mijn ogen wanneer hij hoest en dat is het moment dat ik het kwijt raak. Het verstandigste wat in me opkomt, daar kies ik voor. Ik stap terug naar binnen en loop naar de badkamer, waar ik me opsluit. Ik laat mijn handen door mijn haar glijden en trek eraan.

Beelden van dingen die me nu beter lijken die ik had kunnen doen schieten door mijn hoofd. Dit heeft geen impact. Ik had tegen hem moeten schreeuwen, moeten laten voelen hoe veel pijn het doet bij me, maar ik loop weg en ga in mijn eentje zitten piekeren.

Wat is dit toch weer een kutdag. Alle dagen zijn afgewogen tussen de leuke en stomme dingen, gewoon kut. Er gebeurd zoiets leuks als nagelslakken, vlechten, en dan gebeurd er roken en een ruzie die ik nooit meer zal vergeten. En dan te bedenken dat ik niet eens helemaal was betrokken bij de leuke dingen. Die deed hij niet eens met mij.

Ik zucht diep. Daarnet heb ik een gesprek met Tommy hoe leuk het is, en het eindigt zo.

"Louis?" vraagt Tommy en ik kreun geïrriteerd. Kunnen ze me niet gewoon rustig laten nadenken? In mijn eigen kamer ben ik niet veilig, want daar is Harry en in de woonkamer zijn er al helemaal te veel mensen.

"Alsjeblieft. Sorry, ik wist het niet," zucht Tommy.

"Ik ben niet boos op jou, wel op de persoon die het wel wist." Ik zucht en schud mijn hoofd tegen de tranen.

"Niet boos zijn, Lou.. Het is spannend en vooral als zoiets niet mag van iemand."

"Als diegene je vriendje is, die je vertelt dat er niks leuks aan is, dat je er een verslaafde van wordt, dat het geld kost en dat zijn moeder die kut ziekte heeft die je ervan kan krijgen, is dat dan niet genoeg?!" vraag ik hard, terwijl ik de deur open. Ik weet zeker dat Harry het kan horen en precies dat wilde ik ook bereiken.

Dit keer ben ik niet degene die fout zit. Dit keer zijn het niet mijn gedachten die gek worden.

"Je hebt gelijk, Louis," mompelt hij en hij zucht.

"Daar heb ik toch niets aan?" vraag ik verbaast.

"Louis.." zegt mijn moeder zacht, die de trap op is gelopen. "Ik snap dat het niet altijd goed gaat en dat je soms ruzie hebt, maar wil je alsjeblieft niet roepen als je zusjes op bed liggen?"

Haar stem is zo zacht en het kalmeert me, zelfs in deze situatie. Ik knik voorzichtig.

"Waar gaat het over?" vraagt ze dan.

"Harry heeft gerookt, terwijl ik heb had vertelt om dat niet te doen," mompel ik en ik kruis mijn armen voor mijn borst.

"Dat bepaal je voor hem? Hij is toch volwassen genoeg omdat zelf te kunnen beslissen?" Ik kijk naar mijn moeder en dan gaat de deur van de slaapkamer open, waar Harry staat.

"Nee, dat ben ik blijkbaar nog niet," zegt Harry zacht. "Ik had het niet moeten doen."

Ik schud mijn hoofd en rol mijn ogen. Hij moet nu weer verstandig doen.

"Dit krijg je niet zo maar goed, Harry," zeg ik als ik me langs hem de slaapkamer in wring.