EDHO - BÜYÜK AİLE

46. BÖLÜM /// ÖZÜR DİLERİM

İyi okumalar 🌸

Kadınların çığlıkları arasında Zeynep annesinin kucağında yere yığıldı. Erkekler arabalardan ellerinde silahlarla indiler. Etrafa bakıp ateş edenin kim olduğuna bakmaya başladılar . Ateş eden kapının girişinde onların arabalarıyla giren tanımadıkları bir adamdı. Ferman Zeynebin yığıldığını görünce geriye doğru baktı adamla göz göze geldi. Hızır Aliye dönüp baktı o da görmüştü. " LANN !!" diye bağırarak adama doğru koşmaya başladı. Hızır Ali de arkasından gitti.

Meryem: Hızır ! Kızım !

Hızır ve Haşmet hızlıca geldiler. Zeynebi kucağına aldı . " Babaa" ..

Hızır : Kızım ..Kızım .. yorma kendini..özür dilerim ..özür dilerim...benim yüzümden ...kızım..

Zeynep: Ba..ba..baba ..Ölmek istemiyorum..(gözlerinden yaş aktı.)

Hızır: Hayır ..Hayır ..Ölmeyeceksin.. Hastane .. hastaneye götürücem seni!!

Haşmet : Hızır hadi kaldır götürelim !!! ARABALARI ÇEKİN HADİİ !!! iLYAS !! BEHZATTT !!! BAKMAYIN HADİ!!! ARABALARI ÇEKİN !!!

Hızır , Haşmetin bağırmasıyla kendine geldi Zeynebi hızlıca kucakladı. Haşmetin yönlendirmesiyle kendi arabasının arkasına geçti Zeynebi yavaşça yatırdı kendi de yanına bindi..

Haşmet diğerlerinin yanına gitti. " EMİNE ! HEMEN ARABALARA HADİİ!! İLYAS !! KENDİNİZE GELİN HADİ !! FERMANLA HIZIR ALİ GİTTİ YAKALAYIN ADAMI ÖLDÜRMESİNLER !!! HADİ KOŞUN !! ALPARSLAN YENGENİ GETİR ARKADAN!!!

Haşmetin son kez bağırmasıyla herkes kendine geldi. İlyas ve Behzat Fermanların arkasından gittiler.. Alparslan Meryemi kaldırıp arabalardan birine bindirdi. Emineyi yanına bindirdi. Didem hemen öne bindi.. Kendisi de şöfor koltuğuna geçti. Haşmetin hızla hareket ettirip uzaklaştığı arabayı takip etmeye başladı..

Ferman ve Ali adamı 500 metre kovaladıktan sonra yakaladılar .. Öldüresiye dövmeye başladılar. Haşmet onları gördüğünde kendilerini kaybetmişlerdi kornaya basarak durdu. Camı açtı.. " HADİİ ! BIRAKIN GELİN !! FERMAN ! "

Hızır: OĞLUM HADİ..!!

Korna sesiyle arkaya dönüp baktılar ..Babaları onları çağırıyordu. Zeynebi arkada görünce hemen arabaya bindiler. .Ali Zeynebin ayaklarını kucağına alıp kapıyı kapattı. Ferman öne bindi. Haşmet hızla hastaneye doğru sürmeye başladı..

Hızır Ali: Zeynep...Zeynep...güzelim.. baba bir şey olmayacak dimi...Zeynep..

Ferman arkaya döndü.. " Zeynep...beni bırakma ne olur ..zeynep!.. baba! daha hızlı ! baba!"

Hızır kendinden geçmiş şekilde kimseyi duymaksızın kızının saçlarını okşayıp sayıklıyordu.
" kızım.. güzel kızım..Zeynomm..kızım..özür dilerim.. özür dilerim..kızım .. sakın bırakma beni...efulimm...güzel kızım..Haşmet...Haşmet kurbanın olayım hızlı sür..kızımmm... Zeynebimm..babacımm.. özür dilerim.."

Haşmet : Tamam Hızır .. hızlıyım birazdan hastanedeyiz..tamam sakin olun..

Dİğer araba...

Meryem : Ablaaaa!!! kızım !!! gitti !!! kızım !! Zeynebimm!!! Annecimm...AAHHHHH!

Alp : Yenge tamam yetişecek hastaneye az kaldı.

Emine: Canımmm.. Güzelim benim yetişecek bir şey olmayacak ... Ahhh güzel Zeynebimm ...
Arkada ağlayanlara sakinleştirmeyi bırakıp yanına döndü . Dİdem de ağlıyordu.. Alparslan da ağlamaya başlamıştı.. " Zeynep.. güzelimm benim.. ne olur bizi bırakma."