EDHO - BÜYÜK AİLE

136. BÖLÜM // KIZGINLIK GEÇTİ KIRGINLIK KALDI 💔

Merhaba arkadaşlar..
Nasılsınız?
Ben biraz daha iyiyim ruhsal olarak.
Umarım bir daha bu kötü günleri yaşamayız. İllaki birimizin bir yakını , bir tanıdığı vardır o coğrafyada . Hepinize çok geçmiş olsun.

Bölümün bir kısmı yazılmıştı. Kalan kısımlarını bugün tamamladım attım. Belki biraz uzaklaştırır kafanız dağılır.
Keyifli okumalar diliyorum. 🖤

Kavga sonrası tartışmalardan sonra ne Alparslan amcasıyla ne de Behzat abisiyle konuştu. Sabah Façalılar , akşama doğru Çakırbeyliler Trabzon'dan ayrıldı.

Minibüs ve iki araba Çakırbeyli evinin kapısına yanaştığı esnada İlyas'ın arabası için kapı açılıyordu. Alparslan'ın kullandığı araba ile kafa kafaya durdular. Ömür de Özlem de bir an eşlerine baktı. İlyas kızgın Alparslan üzgündü. Geri aldı vitesi camdan arkaya el işareti yaptı ve yolu açtılar. İlyas geçince Alparslan kamyonun önüne kırdı aşağı indi. Aynadan yaptığını gören İlyas aniden durunca Ömür de çocuklarda hafif öne savruldu. Amacına ulaşan Alparslan onlara doğru koşmaya başladı. Minibüsten Hızır Ali indi ilk. En arkada olan Enişte'nin arabasından da Hatice indi geldi. Ömür'ün penceresine Meryem'le birlikte geçtiler. Çıkmaya yeltenince İlyas kapıları kilitledi.

Ömür: İlyas açar mısın ayıp olacak?

İlyas: Bugün değil. Uzamasın Ömür lütfen.

Ömür üzülerek onlara baktı. Meryem anlayışla başını salladı. İkisi de gelen Hayriye Hanım'a yönelince Ömür de baktı. " Annem de geliyor."

Bir tek Hızır minibüsten inmemişti görmüştü İlyas. Aile arabanın etrafına dolmaya başlamıştı Ömür açmasını bekledi. Gözü aynada olan İlyas, Hızır'ın inip demir kapıdan içeri girdiğini görünce sinirlendi gaza basıp uzaklaştı. Onun gittiğini gören kamyon şoförü de kornaya bastı.

Hızır Ali: Hâlâ sinirli kuzen gel, çek arabayı da gitsin arkasından.

Hepsi ağır ağır tekrar arabaya bindi, Alparslan kamyona yol verdi ve içeri girdiler. Yürüyerek giden Hızır'ı geçip kapının önüne geldiklerinde üzülerek indiler içeri girmeye başladılar. Hayriye Hanım, Meryem ve Hatice salonda otururken Hızır da eve girdi yanlarına geldi. İki dakika geçti geçmedi Zeynep ve Merve aşağıya geldi.
" Toplamışlar her şeyi." dedi üzülerek.

Meryem: Sabah söylemişti Ömür. Siz gelene kadar gideriz muhtemelen demişti.

Hatice : Yakında mı peki ev?

Meryem: Bilmiyorum söylemedi ya da İlyas söyletmedi.

Hızır sessizce beklerken karşıda dolabın altında bir şey gözüne çarptı. Hafif başını eğerek baktığında uçak kanadı olduğunu anladı geri düzeldi başka tarafa baktı.

Hatice: Özlem odaya mı çıktı?

Merve: Evet bizim arkamızdaydı.

Enişte geldi. " Hatçem geçelim mi eve artık?"

Hatice ayağa kalktı. " İlyas'ı görürüz dedik ama göremedik yürü gidelim artık biz de . Kızım hadi. Meryem görüşürüz."

Meryem: Görüşürüz Hatice.

Hatice: Teyze sen de kalk dinlen hadi. Allaha ısmarladık.

Hayriye Hanım: Güle güle.

Onlar gidince Hızır ve Ömer hariç hepsi odalarına çekildi. Alparslan ve Hızır Ali içeri geçmeden çıkmışlardı zaten.