EDHO - BÜYÜK AİLE

160.BÖLÜM /// DATEDEN OYUNA

HEYYY 200K okuma olmuşuzzz 🥰

Hepimize ayrı ayrı teşekkür ediyorum🌸❤️

Bende bunun şerefine sıvadım kolları hazır bölümleri de dahil edip size uzun ama upuzun bir bölüm yazdım 😵‍💫 😅

Ama güleceksiniz garanti veriyorum 👌

Porsche 'lendik yine ☺️ 5 tur söz de aldık hadi bakalım😂

Yorumlar da buluşalım☺️

Herkese günayydııııın☀️💞

Ertesi gün ...

Gezip gördükleri yerleri çok beğendiklerini söyleyerek dayının mekânına giriş yaptılar. Yolda haber verildiği için adam karşıladı onları. Yeğenleriyle sarıldı iki yanına aldı onları. "Nereye isterseniz buyrun geçin."

Ece saatine baktı. "Alt katı fullersin sen şimdi öğle arası olmuş. Yukarı çıkalım daha rahat oluruz. Hem oradaki masalar bütün değil miydi?"

Gençler geldi ocakbaşından. Hoş geldiniz dediler. "Yukarı geçin buyrun." deyince yukarı kata çıktılar.

Baran kuzenleriyle ocakbaşına döndü.

Zeynep: Yedik içtik bir şeyler ama kapıdan girince anında bir açlık bastı.

Didem: Cidden ya.

Merve: Biz hiç buralara gelmedik dimi Ömer?

Ömer: Yok. Uzak kalıyor biraz bizim tarafa.

Zeynep: Siz hiç iş yapmadınız mı be? Nereye gitsek geldik, geçtik diyorsunuz.

Ömer: Abart abla. İki üç yere dedik.

Merve: Akşam çıkıyorduk. Son günler Ece'yi aradık galiba yanlış hatırlamıyorsam. Ee bende gittiğim gördüğüm yerleri unutmam biliyorsun.

Ece eğildi. "Yiaaa aşkım. Sen de beni burda mı aradııınn?"

Gamze: Ne kadar değişiksiniz gerçekten.

Güldüler.

Ömer: O seni gördüğümü söylediğim yer kimin?

Ece: O da akraba ama yer bulamayıp buraya gelmiştik. Sen o ara görmüşsün beni.

Gamze ayağa kalktı. "Siz oturun ben okula gideyim."

Ece: Tamam onu da getir yemek yesin burda sonra Baranla eve postalarım ben onları. Gezmesin yanımızda.

Ömer: Ne var ya çok kafa kardeşin.

Ece: Rahat olamıyorum onun yanında. Susuyorum sürekli ağzımdan bir şey kaçacak diye.

Ömer: Tamam haklısın. Öyle yapalım.

Birkaç adım uzaklaşınca Kemal de kalktı. "Benim ufak bir işim var. Şuna söyleyim yardım etsin bilmiyorum buraları. Bana da siz ne yerseniz onu söyleyin."

Orhan: Ne oldu oğlum ne işi?

Kemal: Bir şeyler almam lazım ya. Hadi görüşürüz.

Kızlar bakıştı. Ferman sırıttı. Orhan göz kırptı çaktırmadan. Hızır Ali arkasından gülümseyerek seyretti.

Arabaya yürürken adını duyunca durup baktı Gamze. Onu görünce şaşırdı. "Efendim."

"Bu okul çarşıda mı? Ben bir şeyler alıcam da."