EDHO - BÜYÜK AİLE

148. BÖLÜM/// DAHA FAZLA MUTLULUK

   Ben geldiiimmm !

Nasılsınız?

Hikâyenin durağanlaştığını söyleyenleriniz oldu.
Sabredin hareketli bölümlerimiz de olacak eskisi gibi. 👍🏻

Her şeyin yeri ve zamanı var diyorum ve sizi yeni bölüme gönderiyorum 👇🏾💞

Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum 🫶

Keyifli okumalar 🌸

Taksi durunca  ödeme için çantasına eğildiğinde kapıdaki korumalardan biri de şoföre eğilmişti. Başını kaldırdığında "Mercan Hanım?" sorusuna başını salladı.

Koruma "Buyrun." dediğinde kapısı açılınca o tarafa döndü bu sefer. Parayı ödedikten sonra indi. Demir kapıdan içeri girince Selçuk tanıyıp ona doğru yürüyünce o da adımladı.

"Mercan Hanım. Hoş geldiniz." deyip durunca o da durdu.

"Merhaba. Hoş buldum. Selçuk'tu dimi?" dedi.

Başını salladı. "Evet benim."

Eve baktı. "Haberleri var geleceğimden."

Selçuk buyur etti. "Tabi bize de  söylendi. Geçin buyrun."

Kapıya kadar eşlik edip çalınca az evvel Behzat çağırdığı için giren Hakan hemen açtı kapıyı. Geleceğinden haberi yoktu. Birkaç saniye dondu kaldı. Arkadaki Selçuk'un sırıtışını fark ettiğinde toparlandı.
"Mercan. Hanım. Hoş geldin.iz. Buyrun."

Gülümseyerek girdi. "Hoş buldum. Nasi oldun?" diye sordu Mercan.

Gözlerini kırptı birkaç kere "İyi. İyiyim ben. İyileştim yani." dedi Hakan.

Kapıyı Selçuk'un suratına kapatıp içeri götürdü onu.
Mine hemen ayağa kalktı karşıladı. "Mercan. Canım hoş geldin gel."

Bade'yle sarılıp öptükten sonra Mercan hemen kucağına aldı onu. "Bade. Oyy bu güzellik ne kız?"

Koltuklara oturunca Hakan dikildi kaldı. Aşağı kattan gelen Behzat'ta "Hoş geldin." dedi oturdu yanlarına.
Mercan'ı izleyen Hakan'ı görünce bir ona bir diğerine baktı. "Hakan bir şey mi var?"

İrkildi önce sonra toparladı hanımlar görmeden. "Yo-yok abi."

"E neden dikiliyorsun o zaman? Söyledin mi dediğimi çocuklara?"

"Söylemedim şimdi gidip söylüyorum abi. İyi günler." dedi kapıya adımladı. Bu sefer Mercan baktı ona arkasından.

"Ne iyi ettin de geldin." diyen Mine'ye döndü bakışları. Gülümsedi.

"Sıkılıyorum burda. Nazar'ın arkadaşları falan yetmiyor. Birazda bilirsin işte. Uyum meselesi.."

"Annemlere gittin mi?"

"Yok gitmedim. Tek başıma çekindim açıkçası."

"Saçmalama canım ne çekiniyorsun? Yabancı değilsin ki. Yani tanışsınız."

"Oyle de."

"Bir gün beraber gidelim mi? Ne kadar kalacaksın daha?"

"Burdayım. Annem babamı ikna etti. Nazar kaç yıldır tek başına ablası kalsın yanında biraz diye. Buradayım yani daha çok."

"İyi güzel. Biraz da bizimle takılırsın. Olmaz mı? Bizim yaşlarımız daha yakın sıkılacağını sanmıyorum."

"Bende. Ee Emine ablalar yok mu?"