EDHO - BÜYÜK AİLE

97. BÖLÜM /// PAZAR KAHVALTISI

Keyifli okumalar 🌸

Babasının saçlarına yüzünü dayamış minik ellerini göğsünün altına saklamış vaziyette uyuyan Eymen derin aldığı nefeslerini yine sessizlikle veriyordu. Kardeşi Yiğit onun aksine babasının kolları arasında yüzünü göğsüne gömmüş uyuyordu. Gece huysuzluk yaptıkları için İlyas yataklarına getirmişti. İkisi arasında uyumalarına rağmen Yiğit bir ara önüne geçmek isteyince düşmesin diye kollarını dolamıştı oğluna. Ömür tamamen onlardan bağımsız arkasını dönmüş uyuyordu.

İlyas, Eymen’in  kıpırdanışından dolayı hissettiği acıyla ara ara uykusundan uyandı ama bir şey yapmadı geri kapattı gözlerini. Bir süre sonra Eymen bu sefer sırtını babasının sırtına dayadı itilemeye başladı. İlyas'ın sessiz ama acı feryadıyla Ömür sıçradı uyandı hemen.

Ömür : İlyas canım iyi misin?

İlyas : Eymeni al arkamdan bütün gece kıpırdandı acıyla uyandırdı.

Ömür: Tamam aldım ben onu ama sen de tutturdun bizimle yatsınlar diye.

İlyas : Ya yatmalarından şikayetçi değilim özellikle gidip büyük yatak aldım . Sadece çok kıpırdıyor yaralarım acıyor yoksa tekmelerin arasında uyumayı öğrenmiştim ben.

Ömür kucağına alıp sarıldı. “ Bebeğim ..biz senle sarılalım annecim..”

İlyas: Yİğit ne güzel misler gibi uyuyor bu niye kıpırdanıyor anlamıyorum.

Ömür eğilip baktı. “ Yİğite kıpırdayacak alan bırakmamışsın ahtapot gibi  sarılmışsın nasıl kıpırdasın yoksa o da çok hareketli yatar.”

İlyas: Şikayet eden yok biz iyiyiz böyle.

Geri dönüp yatan Ömür,  İlyas’ın seslenmesiyle  kapadığı gözlerini açtı. “ Ömür ?”

Ömür: Efendim canım.

İlyas: Ayrı ev meselesini sen bir daha mı düşünsen?

Ömür: Yatağa sığamadınız İlyas, eve değil.

İlyas: Ya işte yarın öbür gün o da olacak da.

Ömür: Ben ayrı eve gitmek istemiyorum .

İlyas: Neden?
Ömür: Çünkü burda rahatım, mutluyum.

İlyas: Orası öyle tabi de şimdi biz çoğalacaz ya yani bir tane daha yapıcaz sonra belki istersen tabi şey bir ta-

Ömür: İlyas susar mısın? Gitmiyoruz hiçbir yere.

İlyas: Tamam sen son dediğime kızdın anladım ben . Tamam yapmayız canım sen nasıl istersen ama gitmekte hâlâ kararlıyım ben.

Ömür: Biraz daha konuşursan biz hiç çoğalmayacaz hayatım hep böyle kalıcaz.

İlyas kafasını hafif çevirip diğer oğluna sarılmış kendisine bakan Ömürü görünce “ söz verdin canım .”

Ömür: Saçmalama istersen sana şeker alıcam der gibi söz vermedim . Biraz geçsin bakarız dedim.

İlyas önüne döndü. “ He he biraz …beş yıl sonra.”

Ömür: Delirtme beni konuştuğumuz şeye bak gece gece.

İlyas: Oğlun acıdan uyardı uykum kaçtı napıyım?

Ömür: Uykun kaçtı diye  önce ayrı eve çıkalım dedin ordan çocuk yapmaya zıpladın sonra dördüncü çocuk  sinyali verdin , ne bu hız Çakırbeyli iyileştin galiba sen.

İlyas kıkırdadı Ömür de güldü bu sefer. “ Solumun üstüne yatamıyorum canım acıyor hâlâ ne iyileşmesi . Baksana güldüğünü göremiyorum. Yarın sen bu tarafa yat ben senin tarafına yatayım.”