117. BÖLÜM /// KAVUŞMA ZAMANI

1.4K 71 105
                                    





Merhaba

Umarım her şey yolundadır.

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum.

Keyifli okumalar🌸

Sabah saatlerindeki toplantı yüzünden uçak biletinin de erken saatte olanını almışlardı. Omzunda uyuyan kardeşiyle sabah yazdırdığı dosyaları inceleyen Ferman, yiyecek ve içecek satışı yapan hostesin yaklaştığını görünce Didem'e doğru baktı. Alnındaki boncuk boncuk terler yüzünden kaşları çatıldı. Dosyayı kapatıp önündeki aparata iteledi ve yavaşça alnına dokundu. Neden bu kadar terledi diye düşünürken dokunmasıyla uyanan Didem uykulu gözleriyle ona bakıp " Ne oldu geldik mi?" dedi.

Ferman: Yok ne gelmesi 20 dakika falan oldu daha.  Hemen uyudun düştün omzuma. Sen niye bu kadar terledin hem?

Elini ensesine götürüp doğrulan Didem
" Bilmiyorum ki. Sabahta sırılsıklam uyandım. Duş aldım ondan beklettim seni."

Ferman: Aferin sana, hasta olacaksın.

Didem: Olmam ya hemen, saçımı falan güzel kuruttum. Son günlerde böyleyim niyeyse.
Bir şeyler alalım şundan.

Ferman: Bahar abla bekliyor kahvaltıya hafif bir şey iste.

Kendilerine yönelen hostese bakarak " Kraker ve su alabilir miyiz?" dedikten sonra Ferman cüzdanını çıkardı ödemeyi yaptı.

Suyu içtikten sonra ohlayan Didem kapağını kapatıp krakeri açtı yemeye başladı. Dosyayı alıp devam eden Ferman'a dönüp onun gibi okumaya başladı. Başını kaldırmadan konuşan Ferman " Ne o ilgini çekti galiba.?" dedi.

Didem: Cık.. öyle bakıyorum sadece...üşüdüm şimdi de ben kabinden montumu verir misin?

Ferman: Tamam.

Uçaktan çıkar çıkmaz buz gibi bir hava karşıladı onları. Küçük bavulları ellerinde havaalanından çıktılar. Ferman önce sağına sonra soluna baktı. Tekrar sağa döndüğünde korumalardan biri yanlarına geliyordu.

Didem: Şu adamı tanıyorum sanki. Önceki gelişimde o almıştı beni burdan.

Ferman " Evet bizim adamımız." diyerek o tarafa doğru yürümeye başladı. Didem de yanında ilerledi. Arabaya bindiklerinde koruma sordu. " Efendim eve mi şirkete mi?"

Ferman: Musa önce efendim demeyi bırak. Sonrada bizi Celal Sincanlı'nın evine götür.

Musa: Tamam.

...

Bahar " Canıımm hoş geldin." diyerek sıkıca sarıldı.

Didem: Hoş buldum..

Ferman'a da aynı şekilde sarıldı. " Fermancım hoş geldin."

Zeynep görmesin diye içinden geçirerek samimiyetle sarıldı Ferman da " Hoş buldum abla nasılsın?"

Bahar: İyiyim canım. Hadi geçin.

Hazır olan masaya yaklaştıklarında Celal Bey'de çıkageldi. " Çocuklar hoş geldiniz."
Ona da sarılıp hal hatır sorduktan sonra yine onun başlaması ile kahvaltıya başladılar.

Bahar: Kahvaltı yapmadınız dimi? Bakın çok güzel şeyler yaptım size. Didemcim kakaolu keki mi özlemişsindir.

Didem : Özledim valla.

" Ferman yumurtayı bol yaptım." diyerek göz kırptı Bahar.

Didem: Doya doya ye artık hadi.

Ferman: Sen nerden duydun yumurta olayını?

EDHO - BÜYÜK AİLEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin