101. BÖLÜM /// AMCA YEĞEN 🎠

954 41 13
                                    

Keyifli okumalar..

Odasından çıktığında merdivene doğru ilerleyen Hızır ,başını kaldırmasıyla dizleri üstünde yükselmiş, kendileri için yapılan parmaklığı sıkıca tutmuş aşağıya bakan minik bedeni gördü.  Pijama ve diğer çoğu kıyafetleri aynı veya  sadece renkleri farklı olduğu için arkadan gördüğü bedenin ikizlerden hangisine ait olduğunu bilemedi.  Parmaklıkları tutmuş ileri geri sallanan , kendince bir şeyler söyleyen miniğe yavaşça yaklaştı.  Arkasına geldiğinde tepeden bakmasıyla geldiğini hisseden minik başını kaldırıp ona baktı gülümsedi.  Yiğitti.  Yere çömeldi Yiğitse ayağa kalkıp onun kucağına tırmanmaya çalıştı . Amcasının kucağına almasıyla havalandı ve aşağıyı işaret etti.

Hızır: Erkencisin . Hayırdır Yiğit Bey?

Yeğenini birkaç kere öptükten sonra etrafına bakındı. Kapısı açık olan İlyasların odasına doğru yürüdü. Yavaşça içeri girdi.  Yatağı görmemek adına girintinin köşesine yaklaşmadan  karşıdaki beşiğe baktı Eymen’in uyuduğunu gördü.  Bunun üzerine gerisin geri dönüp odadan çıktı kapıyı yavaşça kapattı. “ Sen hayırdır kardeşini uyandırmadan çıkmışsın yataktan hatta odadan? Babana dedim o beşiğin parmaklıklarını indirmek için erken dedim ama beni dinlemedi bak uyanıp çıkmışsın yataktan yetmemiş odadan çıkmışsın." diyen amcasının sözlerini dikkatle dinledi Yiğit. “ Anlıyor musun beni lan ciddi dinliyorsun.” Diyip gülünce oda güldü şımarmaya başladı. Kucağından inmeye çalışmasıyla Hızır omzuna aldı kendi odalarına gitti.

Yatağı düzelten Meryem , kapı açılınca bakışını oraya yöneltti gördüğü ile güldü.
“ Yİğitcim sen nerden böyle?”

Hızır: Odadan çıkmış merdiven başına diz çökmüş aşağıya bir şeyler söylüyordu.

Meryem: Hiii ! Parmaklık kapalıydı ne lütfen !

Hızır : Kapalıydı kapalıydı . Bu da tutmuş hatta sallana sallana aşağıya sesleniyordu.

Meryem:  Diğeri nerde?

Hızır: Uyuyor o baktık kapıyı kapattık çıktık.

Yiğit’i öpen Meryem , kucağına aldı. “ Canım benim…ohh mis.”  Diyip sarıldı sıkı sıkı.

Hızır: Meryem hazırlan hadi çıkalım.

Meryem: Nereye ?

Hızır: Kahvaltıya gidelim. Kimse uyanmamış gidelim işte.

Meryem: Lütfiye uyanmıştır hazırlarız şimdi.

Hızır: Yav boşver kalktıysa da kalkmadıysa da gidelim işte. Sen odaya git kıyafet al küçük beye.

Meryem: Onu da mı götürelim ?

Hızır: He götürelim ne var?

Meryem: Tamam canım ne olucak gezerim Yiğidimle amcası.

Hızır: İyi hadi git gel burada giydir uyanmasın anası babası.

Meryem: Tamam al bakalım sen onu ben geliyorum hemen.

Meryem çıkarken Hızır da dolaptan ceket ve ince atkısını aldı giyinmeye başladı.  Odaya gelen Meryem kapıyı çaldığında açan olmayınca sessizce girdi topuklularını çıkarıp girişe bıraktı. Dikkatle hızlıca göz gezdirdi odaya , müsait olduklarını anlayınca gülümseyerek önce beşiğe gidip Eymen’e baktı. Açık olan üstünü örtü sessiz bir öpücük gönderdi.  Sonra çocukların dolabına yöneldi sessizce Yiğit’in çekmecesini açtı kıyafet aldı. Askılardan mont ve atkı aldı. Bez çekmecesinden 3-4 bez ile ıslak mendil aldı çıktı. Ömürle olan yakınlığı hele ki İkizleri beraber büyütmelerinden dolayı çocukların eşyaları  nerde hepsini biliyordu. Kimi zaman kendi girmeyip Zeynep’i sokardı.  Ayakkabılarını ayağına geçirerek  kendi odalarına geldiğinde Hızır Yiğit’i soyuyordu. “ heh yenge de geldi.”

EDHO - BÜYÜK AİLEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin