EDHO - BÜYÜK AİLE

108. BÖLÜM /// BABA BEHZAT

Keyifli okumalar🌺

Aradan geçen on gün gibi bir sürede bebeğin durumu iyice düzeldi. Artık annesinden besleniyor ve küvezde kalmıyordu. İlk bir hafta Ömür, Meryem ve Hatice dönüşümlü kaldılar sonrasında ise sadece Mine ve Behzat hastanede kaldı. Dün gece ilk defa kızlarıyla aynı odada kaldılar. Hızlı alıştıkları  ve öğrendikleriyle ikisi sorunların üstesinden geldiler. Şimdi ise toparlanma vaktiydi. Mine karnını doyurduğu kızını hemen babasına uzattı. 

Mine: Aşkım tut sen gazını çıkar . Dikkat et ben tuvalete gidiyorum altıma yapıcam şimdi.

Behzat alıp omzuna yasladı. “ Tamam annesi git sen… Kızıımm…babacım. “ 

Gelen sesle güldü. “ Ohh yarasın güzel kızıma.”dedi yatırdı kollarına izledi. “ Eve gidiyoruz artık kızım . Yemin ediyorum yatağımı özledim. Ananın inadından kıvrıldık şu küçücük yatağa ikimiz kaç gündür.” 

Belli belirsiz kendince gülümseyen kızına hayran hayran baktı. Kapının çalması ile Ömür ve İlyas geldi. 

Ömür: Hazır mısınız Behzat?

Behzat: Hazırız . Mine lavabodan çıksın gidelim artık. 

İlyas: Çıkış işlemleri falan hallettin dimi?

Behzat : Her şey tamam kanka. Bade’nin son kontrollerini sabah yaptılar hiçbir sorun görmediler. Mine de çoktan iyi zaten biliyorsun. Evrak falan ne varsa hallettim ben. Dün sabah kimliğini aldım geldim bak Ömür. 

Kimliğe bakan Ömür gülümsedi. “ Bade Façalı.” dedi yeğenine bakıp konuştu. “ Senin kimliğinde mi çıktı artık? hıı…sen de bizim kıymetlimiz mi oldun artık? Halacıımmm…bitaneemm. Amca dört gözle bekliyor evde hadi gidelim halacım.” 

Kucağına alıp hazır olan ana kucağına yatırdı üstünü sıkıca örtü. Mine gelince sarılıp öpüştüler her şeyi alıp çıktılar. Eve geldiklerinde kapıdaki kız bebek süslemeleri ile gülümsediler. 

Mine: Aa bize de mi aldınız?

Ömür: eveet size de aldık almasa mıydık ?

Mine: Ay yok çok güzel olmuş. 

İlyas: Sen odayı gör bir de her yeri pembeye lilaya çevirmiş Zeynolar. 

Kapının açılmasıyla hemen girdiler. 

Didem: Hoş geldiniiiizzz! 

Mine: Hoş bulduk canım. 

Sarılıp kucaklaştılar. Herkes burdaydı. Çocuklar etrafta koşuştururken anne babalarını görünce onlara koştular. Kapı tekrar çalınca Ferman açtı. 

Kaleliler : SÜRPRİZZZZ!!

Ferman: Aha! Amca ! Bak kimler gelmiş. 

Seslere dönüp baktılar ki Kaleliler tam kadro içeri giriyorlardı. 

Behzat kendisine koşan Yiğit’i hemen kucağına aldı. “ Behzat Amca!”

Behzat: Aslanım benim! 

Haşmet: Hoş geldiniz geçin .

Mustafa: Haşmet abi nasılsın?

Haşmet: İyiyim hoş geldin kardeşim. 

Hızır : Siz nerden çıktınız lan? Hoş geldiniz. 

Asiye: Valla kimsenin haberi yok gördüğün gibi. Mıstafam hayde gidelum dedu atladuk gelduk. Dönmeden önce de beni Uludağ’a götürecek söz verdu.

Mustafa : Asiya tamam da detay niye viriysun. 

Balım : Anne bende gelicem. 

Mustafa: Al işte.