Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 7

Met lawaai werd de houten deur voor ons geopend waarna er een man voor ons verscheen. Was dit haar man? Was dit de man waarmee mijn Eva was getrouwd?
'Meneer de Ponti' voerde Barry het woord terwijl ik hem alleen maar van top tot teen stond te bekijken. Dit kon nooit de man zijn waarmee Eva was getrouwd. Hij was zo, ja zo niet Eva haar type.
'Ja' antwoordde de man toch bevestigend.
'Bent u de partner van mevrouw van Dongen' vroeg Barry toch ook nog om bevestiging. Zou hij het ook niet geloven? Deze man leek in de verste verte niet op mij, het kon gewoon niet dat Eva voor deze man gevallen was.
'Ja' kwam er wederom een bevestigend antwoord. 'Wie bent u' keek hij ons nu om beurten aan.
'Recherche' hield Barry zijn batch in de lucht om kenbaar te maken wie wij waren.
'Is er iets met haar gebeurd' zag ik dat hij ervan schrok dat wij hier voor zijn deur stonden.
'Wanneer heeft u haar voor het laatst gezien' kreeg ik voor het eerst ook iets over mijn lippen  heen.
'Gisteren' knikte hij terwijl hij moeizaam slikte.
'En u heeft haar vannacht niet gemist' fronste ik mijn wenkbrauwen. Wat was dit voor een vent, je miste je eigen vrouw toch wel in bed.
'Ze was bij een vriendin, ik dacht dat ze daar bleef slapen' schudde hij zijn hoofd.
'Heeft u een naam voor ons' was Barry het helderst van ons twee.
'Maar wat is er met Eva' wilde hij daarin tegen weten.
'Uw vrouw ligt in het ziekenhuis' vertelde Barry hem.
'Maar wat, waarom, hoe' stamelde hij duidelijk overvallen door dit nieuws.
'Ze is vanmorgen zwaar gewond op straat aangetroffen. Meer kunnen wij u op dit moment ook niet vertellen' legde Barry hem uit wat we wisten.
'Maar' leek haar man totaal uit het veld geslagen te zijn. 'Eva is echt de liefste vrouw die ik ken. Zij heeft geen vijanden' schudde hij zijn hoofd.
'Heeft u een naam van die vriendin' spoorde ik hem aan. Ik hoefde niet te weten hoe lief hij haar vond, ik wilde weten wat er gebeurd was, de verantwoordelijke hiervoor achter de tralies krijgen zodat dit niet nog een keer zou gebeuren.
'Nou ja. We wonen hier nog niet zo lang weet u. Ik weet niet met wie ze hier omgaat' haalde hij zijn schouders op.
'U weet toch wel wat u vrouw uitspookt of niet  soms' frustreerde dit antwoord mij. Wat was dit voor een waardeloze man, hij had haar moeten beschermen, maar daarin tegen had hij geen idee wat zijn vrouw allemaal deed.
'Ik weet het niet oké. U overvalt mij hiermee' was zijn excuus.
'Dit was het voor nu' breidde Barry er snel een eind aan voordat het uit de hand zou lopen. 'Als we nog vragen hebben, of meer weten dan hoort u van ons' deelde hij hem mee waarna hij me mee trok terug naar de auto.
'Wat een klootzak' brieste ik het uit. Hoe had Eva zo diep kunnen zinken, dat ze met zo'n loser getrouwd was.