Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 31

Vermoeid liep ik het bureau binnen. Ik had enorm slecht geslapen. Die kus aan Eva bleef maar door mijn hoofd spoken, ook al weet ik niet waarom. Ik hou van Nicole, zij maakt mij gelukkig. Maar toch moest ik constant aan Eva denken. Niet echt een fijne nacht dus.
'He gozer' gaf Barry me een klap op mijn schouder.
'Hoi' mompelde ik chagrijnig terug. Ik was alles behalve wakker en vrolijk. En dan moest ik ook nog eens een hoop dingen regelen.
'Hoe was het bij je vriendin' informeerde hij vervolgens waarna ik mijn schouders op haalde.
'Dit toch gewoon hopeloos. Ze wil dus gewoon niet dat we iets doen' was hij er klaar mee.
'Ik moet even het één en ander regelen' schudde ik mijn hoofd.
'Ja en dan' keek hij fronsend op.
'Dan legt ze een verklaring af' deelde ik hem mee.
'Dat meen je niet' keek hij verrast op. 'Waarom zeg je dat dan niet meteen man' was hij zichtbaar opgelucht.
'Beetje de spanning erin houden he' haalde ik nonchalant mijn schouders op. Ik had helemaal geen zin om vrolijk en blij te doen.
'Hoe heb je dat voor elkaar gekregen' wilde hij uiteraard alles weten.
'Gewoon. Ik heb op haar ingepraat' haalde ik wederom mijn schouders op.
'Ben je niet blij ermee of zo' merkte hij op.
'Ik heb gewoon slecht geslapen oké' wuifde ik het weg.
'Denk je dat ze zich bedenkt' dacht hij wel weer te weten hoe het zat.
'Dat heeft er niks mee te maken' schudde ik mijn hoofd. Hij hoefde het niet te weten. Hij hoefde niet te weten dat Eva me de hele nacht had wakker gehouden, doordat ik steeds aan haar moest denken. En het feit dat ik haar gekust had. Barry zou keihard gaan lachen, ik wist het zeker en dus vertelde ik hem niks.
'Maar ehm wat moeten we regelen dan' kwam hij dan ook weer ter zake.
'Beveiliging. Voor zowel Eva als haar moeder. Ik zei het je toch' wilde ik toch nog even mijn gelijk halen. Ik had het vanaf het begin geweten dat die man er wat mee te maken had.
'Waarom voor haar moeder' keek hij bedenkelijk.
'Die vader' knikte ik. Ook dat wist ik nu zeker. 'Ze wil een verklaring afleggen, mits ze bescherming krijgen totdat ze veroordeeld zijn. Ze is echt doodsbang dat ze haar of haar moeder anders iets aan doen' vertelde ik hem hoe de vork in de steel stak.
'En jij hebt dat uiteraard toe gezegd' wist hij hoe het gegaan was.
'Het moet stoppen Bar' verzekerde ik hem ervan dat ik gewoon mijn werk deed.
'Ze komen ook ooit weer vrij. Ga je der dan ook weer beschermen' dacht hij verder.
'Dat zien we dan wel weer he. We moeten nu eerst die verklaring hebben' was dat voor nu het belangrijkste.
'Als jij die beveiliging regelt, ga ik even naar Flamand' verdeelde ik de taken zodat we sneller alles regelt hadden. Hoe eerder hoe beter, want dan konden we naar Eva toe.