Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 55

Uiteraard begreep Barry daar niks van.
'Hoezo je relatie op het spel. Nicole begrijpt toch ook wel dat jij je dochter wil leren kennen, dat je een band met haar wilt opbouwen' was zijn redenatie.
'Jawel' gaf ik schoorvoetend toe.
'Denk je dat ze jaloers zal zijn' opperde hij vervolgens.
'Misschien' haalde ik nu mijn schouders op.
'Heeft ze een reden om jaloers te zijn dan' wist hij wederom precies het goede te zeggen.
'Ik wil het niet Bar, maar elke keer als ik haar zie, als ik alleen al aan haar denk' schudde ik afkeurend mijn hoofd.
'Dan heb je zo'n stijve' grapte hij.
'Het is niet grappig oké. Ik hou van Nicole, ik wil met haar verder' gaf ik hem een duw.
'Wat let je dan. Ga ervoor en vergeet Eva, in elk geval in dat opzicht' dacht hij echt dat het zo gemakkelijk was.
'Ik heb gister seks met haar gehad' biechtte ik op.
'Je hebt wat. Wolfs' riep Barry verontwaardigd uit.
'Ja ik weet het. Het gebeurde gewoon' wuifde ik het weg alsof het niks was.
'Zoiets gebeurd niet gewoon' was hij van mening.
'Ik weet het niet oké. Als ik naar haar kijk dan is het alsof ze me betoverd. Maar als ik dan naar huis rijd dan heb ik er zoveel spijt van' legde ik hem uit hoe ik me erbij voelde.
'Hoevaak heb je het met haar gedaan' dacht hij gelijk meer.
'Eén keer. Echt' overtuigde ik hem ervan. 'Maar we hebben wel een paar keer gezoend' biechtte ik dan uiteindelijk ook op.
'Jeetje Wolfs' kon hij het duidelijk niet geloven.
'Ik wil het echt niet. Maar ik kan haar gewoon niet weerstaan. Ze is zo lief, zo onschuldig, en ja ze is ook gewoon lekker. Ze heeft een lekker lijf, ze zoent lekker en ook in bed is ze zo lekker. Seks met haar voelt zo fijn. Zo vertrouwd' vertrouwde ik mijn maatje toe.
'Dit is niet goed man' schudde hij zijn hoofd.
'Ik weet het' kon ik niet anders dan hem daar gelijk in geven. 'Ik wil het ook echt niet allemaal voelen. Maar met Nicole is het allemaal zo'n moetje weetje' legde ik hem uit.
'Misschien moeten jullie het dan even laten rusten. Samen tijd door brengen' was Barry zijn optie.
'Gaan we ook doen. Als deze zaak achter de rug is. Ik heb Nicole beloofd dat we dan een weekje of zo even weg gaan met z'n tweeën' knikte ik dat hij daar gelijk in had.
'En wil je dat ook echt' fronste hij zijn voorhoofd.
'Ja tuurlijk. Ik hou van haar' knikte ik dan ook meteen. Het was immers de waarheid.
'Ga dan. Nu. Ik rond die zaak wel af' was Barry van mening.
'Nee dat kan niet. Die verklaringen en zo' schudde ik mijn hoofd.
'Gaan Wolfs nu. Werk aan je relatie, ga ontspannen met z'n tweeën' bleef hij erbij. 'Het draait hier heus ook zonder jou door' gaf hij het laatste zetje.
'Bedankt man' omhelsde ik mijn vriend. Dat is net wat ik nodig had. 'Maar je zegt niks he' moest ik het toch nog even zeker weten.
'Natuurlijk niet' beloofde hij me zoals ik eigenlijk ook wel wist. Hij was een vriend, vrienden deden zulke dingen niet.