Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 98

De afleiding was in elk geval fijn. Maar ik moest de waarheid toch ook weer een keer onder ogen komen. Ik moest tenslotte ook weer een keer terug naar huis.
'Nou nu jij' drong Barry er dan ook op aan.
'Het was echt zo..' schudde ik vol afkeer mijn hoofd.
'Het is al een ding dat je daar zit he, bij zo'n dokter' probeerde ik hem uit te leggen hoe ik het ervaren had.
'Hmhm' knikte  hij begrijpend zodat ik verder zou vertellen.
'Ik bedoel, je hebt het over je seksleven, je libido en zo. Wij mannen doen daar wel altijd heel stoer over. Maar als daar dan zo'n dokter zit die dan alles wil weten' vertelde ik verder. 'En toen ging Nicole helemaal los' was dat echt hetgeen wat me zo hoog zat. 'Het zou allemaal aan mij liggen, ik wilde het niet, ik kon het niet, en toen vroeg ze ook maar gelijk even naar de alternatieven die er zijn als het niet gaat lukken' voelde ik de woede weer in me opborrelen terwijl ik dit vertelde.
'Heb je niet gelijk even gezegd dat het omgekeerd zal wezen. Jij hebt tenslotte een dochter man' had Barry zijn weerwoord wel klaar.
'Weet je wat het is. Ik denk dat ze flipt. Dat het feit dat het aan haar ligt, zo'n klap in der gezicht is' schudde ik mijn hoofd.
'Dus laat jij je afzeiken' schudde hij nu ook afkeurend zijn hoofd.
'Ik heb haar thuis afgezet en ben naar de Amstel gereden' schudde ik mijn hoofd waarna ik mijn verhaal vervolgde. 'Toen ik thuis kwam zei ze, sorry maar waarom wist ze zelf volgens mij ook niet. Ja omdat ik boos was. En ik deed afstandelijk dus zal ik wel boos zijn. Ik heb haar even haarfijn uitgelegd dat het door haar kwam. Dat zei me heeft afgezeken bij die dokter en dat zij zichzelf in de slachtoffer rol plaatst. En toen ben ik weggelopen' eindigde ik het voorval.
'Weglopen is nog steeds geen optie he' attendeerde Barry me erop.
'Ik weet het' knikte ik dat hij gelijk had. 'Maar ik kan mezelf niet in de hand houden, ze haalde het bloed onder mijn nagels vandaan' was mijn excuus waarom ik toch weggelopen was.
'Aan de ene kant kan je haar niet uitstaan, aan de andere kant wil je haar niet kwetsen omdat je bang bent dat ze eraan onder door gaat. Dat gaat niet samen he vriend' schudde Barry zijn hoofd. 'Of je beschermt haar of je kwetst haar, maar allebei kan niet. Hou je nog wel van haar' sloeg hij de spijker op zijn kop.
'Ja natuurlijk wel' wist ik niet hoe snel ik daar op moest reageren.
'Zo natuurlijk is het niet hoor. Je hoeft het mij niet te vertellen, maar wees eerlijk tegenover jezelf. Ik weet gewoon, ik ben jou vriend, ik zie dat en ik weet dat. Eva doet heel veel met jou. Denk na over wat je wilt. Ik heb het je al eerder gezegd. Maar denk heel goed na' waren zijn laatste woorden die hij er over te zeggen had.