Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 106

Allereerst sorry dat ik niet zo spraakzaam ben op al jullie leuke & lieve berichtjes. Ik heb deze week ochtenddienst en ik heb het zwaar na twee weken alleen maar avonddiensten te hebben gehad.😅😅
Maar ik waardeer jullie berichtjes dus wel degelijk. Dus bij deze bedankt ❤️

De rest van de middag kon ik mijn handen maar moeilijk van haar af houden, en ze leek daar maar weinig moeite mee te hebben. En Stella vond het vooral allemaal heel erg grappig als papa en mama weer eens stonden te knuffelen midden in het water.
'Weet je hoe mooi jij bent' streelde ik haar over haar wang heen.
'Nou-hou' zuchtte ze omdat ze er niet tegen kon om zulke complimentjes te krijgen. Vroeger wilde ze die ook al niet horen, daarin was ze dus niks veranderd.
'Je bent echt nog steeds net zo mooi als toen, een paar jaar ouder, maar zeker niet minder mooi' deed ik er daarom juist nog een schepje bovenop.
'Floris ik' deed ze nog een poging om zich groot te houden. Maar uiteraard was ik haar te snel af door mijn lippen op die van haar te drukken. Ik wilde haar kussen. Nee ik moest haar kussen.
'Kusje kusje kusje' spartelde Stella om ons heen.
'Kom dan, dan krijg je een kusje' deed ik alsof ik haar niet te pakken kon krijgen. Dit tot grote hilariteit van haar zelf.
'Pak me dan' zwom ze ijverig door.
'Ja hebbes' pakte Eva haar op waarna ze haar bedolf onder de kusjes.
'Papa ook' volgde ik het voorbeeld van Eva.
'Ah nee' vluchtte Stella weg.
'Dan geef ik mijn kusjes wel aan mama' had ik Eva alweer in mijn armen gesloten waarna ik mijn lippen weer op die van haar drukte.
'Nu mama aan papa' schaterde Stella een stukje verderop terwijl ze wild water trappelde om boven te blijven.
'Je hebt het gehoord mama' grijnsde ik afwachtend.
'Ze zet me onder druk' giechelde Eva daarin tegen alleen maar.
'Dan help ik je toch een handje' liet ik mijn hand naar haar billen afzakken waarna ik haar dichter tegen me aantrok terwijl ik zacht in haar billen kneep. 'Nu wil je me wel kussen' blies ik zacht mijn adem tegen haar lippen. Ik zou haar weer net zo gek maken als eerder op de trap bij de glijbaan. Zoals verwacht drukte ze haar lippen nu dan ook op de mijne voor een innige zoen. Eentje waarbij ik haar nu niet liet wegkomen zonder haar mond verkend te hebben.
'Jij zoent zo lekker he' kon ik er geen genoeg van krijgen. Alleen haar tong al die de mijne raakte, gaf me zo'n bevredigend gevoel.
'Kan je alsjeblieft stoppen' beefde haar stem, al was dat niet van angst.
'Dat wil je niet' was ik ervan overtuigd.
'Dat weet jij niet' hield ze vol van wel.
'Ik kan het bij jou zo misschien niet zo voelen als bij mij' drukte ik haar nog iets steviger tegen me aan zodat ze zou weten wat ik bedoelde. Ik was immers aardig opgewonden door haar.
'Maar deze komen niet van de kou' liet ik mijn vingers over haar bikini heen langs haar stijve tepels glijden. Ze spraken zogezegd boekdelen.
'Wil je er dan misschien hier mee ophouden' deed ze een nieuwe poging terwijl uit haar zucht bleek hoeveel moeite het haar koste. 'Er zijn hier nog meer mensen, onze dochter spartelt hier ook rond met nog zoveel andere kinderen' was haar argumentatie.
'Maar ik kan je niet loslaten' zette ik een pruillip op.
'Je doet het toch maar' drukte ze nog een laatste kus op mijn lippen waarna ze van me weg zwom in de richting van Stella. Waarna ik haar volgde. Het was inderdaad beter om mijn aandacht op haar te richten. We waren hier ook voor haar. Daar moest ik me aan vast houden.