Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 59

Nog geen vierentwintig uur later waren we aangekomen op de plek van onze bestemming. Het was geen verre vliegreis geworden, maar het belangrijkste was dat we eruit waren, en dat we weg van huis waren. Even alle zorgen hadden we achter kunnen laten en we zouden nu vooral gaan genieten.
'Zullen we lekker naar het strand gaan' stelde ik Nicole voor om maar meteen van het ultieme vakantieleven te gaan genieten. Het was immers prachtig mooi weer en eigenlijk veel te warm om echt iets te gaan ondernemen.
'Ja heerlijk' stemde ze er meteen mee in. 'Moet ik voor jou nog iets meenemen' begon ze van alles te verzamelen.
'Dat boek' knikte ik naar het dikke exemplaar dat ik bewust had mee genomen. Ik wilde het al langer lezen, maar ik had er gewoon weg de tijd niet voor. Nu was dus de perfecte gelegenheid.
'Anders nog iets' had ze het al in de strandtas gestopt.
'M'n zonnebril zet ik op' dacht ik hardop na.
'Moet je nog die pet mee' doelde ze op het ding dat we speciaal hadden meegenomen tegen de brandende zon.
'Oh ja doe maar' stemde ik ermee in terwijl ik haar de handdoeken overhandigde.
'Oké klaar' waren we beide zover nadat we ons ook hadden omgekleed.

Het was echt heerlijk vertoeven aan het strand. De zon scheen, het water was lekker verfrissend.
'Kijk eens lief' overhandigde ik Nicole één van de twee cocktails die ik had gehaald.
'Oh lekker' was ze er verheugd mee.
'Op onze vakantie' hief ik mijn glas.
'Op onze vakantie' was ze het met me eens. Dat het maar een mooie vakantie mocht worden. Het was nu al fantastisch en het kon alleen nog maar beter worden.
'Zou jij mijn rug zo even in willen smeren' had ze de olie al in de aanslag.
'Je zit met je rug tegen die stoel' antwoordde ik verbaasd' Ik wil ook best de voorkant insmeren hoor' lachte ik vervolgens. Ik deed het met liefde.
'Ik ga zo omdraaien' schudde ze haar hoofd dat, dat er niet in zat.
'Jammer zeg' hield ik grijnzend mijn hand op om de tube van haar te krijgen.
'Gedraag je eigen he meneertje' legde ze de tube in mijn hand terwijl ze me waarschuwend aankeek.
'Ik altijd' knipoogde ik naar haar. 'Draai maar om' was ik er helemaal klaar voor om haar onder handen te nemen.
'Het is geen massage he' grinnikte ze om mijn handelen. Ik had elk stukje van haar rug immers al gehad.
'Wou je zeggen dat je het niet fijn vond' ging ik ijverig door.
'Jawel' grinnikte ze. 'Maar zo word ik nooit bruin' was haar redenatie.
'Alleen nog even je benen dan' had ik nog een goede reden om nog even door te gaan. 'En we willen geen verbrande billen' liet ik mijn hand langs de rand van haar zwembroekje glijden.
'Floris' riep ze lachend uit om mijn handeling.
'Ja wat' grinnikte ik erom.
'Kan je nu al niet meer wachten' draaide ze zich om waarna ze haar armen om mijn nek sloeg en me dichterbij trok.
'Op jou nooit' drukte ik mijn lippen op die van haar. 'Ik hou van jou' verzekerde ik haar ervan. Ik was er zeker van. Ik hield zo verschrikkelijk veel van haar en wilde de rest van mijn leven met haar delen. Hoe dan ook. Zij ging echt boven alles.

Blijven jullie wel een beetje lief voor me 😇