Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 118

Peinzend staarde ik naar het plafond, wat moest ik nou.
'Ga maar naar huis' hakte Eva de knoop al voor me door. Of ze wilde zo graag van me af.
'Nee' schudde ik mijn hoofd. Het laatste dat ik nu wilde was naar huis gaan, Nicole had deze hele avond verpest, nu was ik alleen nog maar bozer op haar.
'Dit is uitstel gedrag Floris' schudde Eva nu ook haar hoofd. Het was wel duidelijk, de gezellige en leuke avond hier was ook voorbij.
'Oké ik ga wel' was ik het er nog steeds niet mee eens, maar Eva wilde me hier ook niet meer hebben.
'Misschien heeft ze wel de uitslag gehad en dan lig jij hier' verklaarde ze haar keuze.
'We hebben pas volgende week een afspraak' schudde ik mijn hoofd dat, dat niet zo was. Maar als ze bedoelde dat het misschien wel iets ergs was had ze misschien toch wel gelijk. Anders was Nicole nooit zo gauw overstuur en belde ze me nooit met de mededeling dat ik naar huis moest komen. Dus er klopte sowieso al iets niet, maar ik wilde er gewoon niet over nadenken. Had het weggestopt, omdat ik alleen nog maar bij Eva wilde zijn en me druk maakte om haar. Oké en een klein beetje om Nicole. Ik had toch jaren mijn leven met haar gedeeld en ze betekende echt wel wat voor me. Anders had ik het natuurlijk ook nooit zolang met haar uitgehouden. Zo slecht was ze nou ook weer niet, en als er nu toch iets met haar aan de hand zou zijn dan zou ik het mezelf ook echt wel kwalijk nemen dat ik niet op haar verzoek was ingegaan. Want juist nu ik eigenlijk had besloten om voor Eva te gaan, ging het wel weer wat beter tussen ons. Ze was minder humeurig en ze leek te beseffen dat het niet zwanger worden ook aan haar zou kunnen liggen. Dat was al een hele vooruitgang op zich.
'Ik spreek je snel dan weer oké' nam ik gauw afscheid van Eva nadat ik al mijn kleren weer aan had.
'Je zou morgen toch komen' rolde ze zich in het dekbed dat ze nu voor zich alleen had.
'Dat sowieso' knikte ik dat ze daar gelijk in had. Morgen gingen we weer wat leuks doen met Stella. Gezellig op stap met z'n drieën, net als een echt gezin. Vader, moeder en dochter. Daar genoot ik altijd intens van.
'Ik hou van je' drukte ik nog gauw een kus op haar lippen voordat ik haar slaapkamer verliet.
Op weg naar huis waar ik geen idee had wat me te wachten stond. Was Nicole kwaad? Was er iets ergs gebeurd? Ik had totaal geen idee, maar het zou wel mijn leven op z'n kop zetten. Alleen wist ik dat toen nog niet...

😳