Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 146

Met een schuldgevoel belde ik weer aan bij mijn partner. Het was al de zoveelste keer in korte tijd dat ik hier voor de deur stond. Ze zouden wel gek van me worden, en ergens zou ik het nog begrijpen ook. Ze zullen vast denken, daar komt die Wolfs weer, die zo'n puinhoop maakt van zijn leven.
'He Wolfs' opent de vrouw van Barry de voordeur voor me.
'Zo he wat zie jij er sjiek uit' bekeek ik de vrouw voor me uitgebreid. 'Gaan jullie een avondje uit' wilde ik hun avond niet verpesten. Dat was wel het laatste dat ik op mijn geweten wilde hebben.
'Ik ja. Bar nee' knikte en schudde ze achter elkaar met haar hoofd. 'Kom erin' hield ze vervolgens de deur voor me open.
'Er is bezoek voor je' schreeuwde ze vervolgens naar boven toe.
'He wat' ging er een deur open waardoor je het water van de douche naar beneden hoorde kletteren.
'Dat er bezoek voor je is, en ik moet zo gaan dus schiet even op' werd er weer terug geroepen.
'Niet dat ik jou niet vertrouw' richtte ze zich vervolgens weer tot mij. 'Maar dan schiet hij tenminste op' was haar verklaring.
'Ik wil niet in de weg zitten hoor' hief ik mijn handen op.
'Als ik jou buiten zou zetten dan volgt er hier een echtscheiding hoor' verzekerde ze me ervan. 'Kom niet aan Wolfs want dan kom je ook aan Barry. Je mag wel blij zijn met zo'n vriend' vertrouwde ze me toe.
'Ben ik ook' verzekerde ik haar ervan. Hoe goed we ook ruzie konden maken, Bar was echt mijn allerbeste vriend. Voor hem ging ik door het vuur, want ik wist, hij zou dat voor mij ook doen.
'Nou wat hebben we' kwam de man in kwestie half aangekleed de woonkamer in.
'Wolfs' was hij verrast mij hier te zien.
'En wat als het iemand van één of andere instantie was geweest' werd hij gewezen op zijn outfit.
'Ach welnee' wuifde hij het weg. 'Wolfs had best effe kunnen wachten' was hij van mening.
'Waarom douche jij midden op de dag' trok dat vooral mijn aandacht. 'Jij bent al aangekleed en een vrouw is nooit sneller klaar dan een man dus jullie zijn niet samen geweest' vond ik het een mysterieuze zaak.
'Barry hier, is wezen sporten' maakte zijn vrouw hem belachelijk.
'Voel jij je wel goed man' legde ik mijn hand tegen zijn voorhoofd.
'Dat vroeg ik hem ook al' haalde zijn vrouw haar schouders op.
'Conditie Wolfs, moet jij ook eens wat aan doen. Want met alleen maar al dat wippen, kom je er echt niet hoor' was Barry van mening.
'Ho ho, dat van jullie hoef ik niet te weten hoor' stak ik mijn hand op. 'Al is dat waarschijnlijk beter dan het mijne momenteel' kon ik dat niet ontkennen.
'Heb je straf vriend' grijnsde Barry.
'Ik ben weg hoor' wist zijn vrouw niet hoe snel ze er vandoor moest gaan.
'Doei' stak ik mijn hand nu naar haar op om haar te groeten.
'Ik ben weg bij Nicole' deelde ik mijn vriend vervolgens mij. Alsof het niks was, even zo tussen neus en lippen door.