Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 16

Buiten ontplofte Barry zo wat. De deur was net goed en wel achter ons gesloten of ik kreeg een duw.
'Wat had dat te betekenen' viel hij me meteen aan.
'Wat' haalde ik mijn schouders op.
'Hij is getuige, geen verdachte' spuwde hij bijna vuur.
'Hij heeft er wat mee te maken' bleef ik erbij.
'En hoe weet jij dat hij zijn vrouw nog niet heeft bezocht' nam hij er geen genoegen mee.
'Gokje' haalde ik wederom mijn schouders op. 'Maar het was wel de waarheid' liet ik hem in zien dat het wel effect had gehad. Hij had het immers meteen toegegeven, want hij had het zoo druk.
'We moeten uitzoeken met wie ze hier om gaat, waar ze werkt' somde Barry op.
'Hij gaat ons dat niet vertellen hoor' knikte ik in de richting van het Pension.
'En hoe zou dat nou komen meneer opvliegend' was het nu allemaal weer mijn schuld. 'Misschien moet je je nachten wat langer maken, dan ben je wat beter gehumeurd' was zijn visie erop.
'Wat weet jij daarvan. Dat jij nou geen seksleven meer hebt' was ik er niet van gediend dat hij zich met mijn leven bemoeide. En bovendien had dat er ook helemaal niks mee te maken.
'Wolfs wacht nou' zette hij de achtervolging in toen ik naar de auto beende en de deur met een klap dicht trok. Zelfs de motor had ik al gestart en ik was al bijna weggereden voordat hij goed en wel ingestapt was.
'Sorry ja' hijgde hij nog na.
'Bemoei je met je eigen leven' was hij nu echt even te ver gegaan.
'Sorry oké' bood hij nogmaals zijn excuus aan.
Zwijgend vervolgde ik onze weg naar het ziekenhuis. Als ik nog iets zou zeggen, dan zou het alleen nog maar erger worden.

'Ben u er alweer' werden we fronsend aangekeken. 'Of ben u nu wel in functie' vroeg dezelfde verpleegster als vanmorgen.
'In functie' knikte ik haar toe.
'Hoevaak ben jij hier al geweest' hield Barry me tegen voordat ik door kon lopen. 'Zeg nou eens wat man. Zo kan ik toch niet met je werken' was hij duidelijk gefrustreerd.
'Wat wil je horen dan' hield ik midden in de gang stil.
'Waar je haar bijvoorbeeld van kent. Je bent jezelf niet Wolfs. Ik maak me zorgen om je nou goed' speelde hij open kaart.
'Kan het straks' zag ik er tegenop. Ik kon er nu niet meer onderuit komen.
'Nee nu' schudde hij zijn hoofd.
'We komen straks terug' knikte Barry naar de verpleegster waarna we terug liepen de afdeling af. Terug naar beneden, en naar buiten. Weg van het ziekenhuis.