Gangs Of The General (GG)

Chapter 59: Setting Free

"Even if, this would be a cutting of our friendship Nathalie. I wont"
--

Masaya akong umuwi sa dorm at naabutan ko rin si Nathalie na masayang masaya.

Mukhang magiging maganda ang usapan namin dahil pareho na kaming goodmoood!

"Hey Nath--"

"Gwen! Look what ive got!" Halos tumalon na siya sa tuwa dahil sa hawak hawak niyang papel.

"Whats that?" Kinuha ko sakaniya ang papel at nakita dun ang salitang 'Released'

"Gwenny, you can go out of this school and live a happy life again!" Niyakap yakap niya ako pero nakaramdam ako ng matinding pagkainis.

"Nathalie,"

"Mmm? Lets cel--"

"I said i dont want to leave"

Agad siyang umalis mula sa pagkakayakap sakin at halatang nagtataka.

"W-why?"

"I want to be with you. I love this school. I want to.. i want to stay!"

"But Gwen, i always wanted to be with you too. You dont know what kind of school it was! You really dont! You dont even know that your life would be at risk! So please. Please listen to me"

"Then, did i ever stopped you when you went here and told you that it is a dangerous kind of school?! Huh? Ask yourself. You are too stubborn and got the guts to stand infront of me telling me what to do?! What to do not?!"

Hindi lang inis ang nararamdaman ko. Nagagalit ako.

"Just leave her Gwen before its too late" umiiyak na siya ngayon at ganundin ako dahil ito na ata ang pinaka grabe naming sagutan. Nagsisigawan na kami at ramdam kong nagagalit na ako sakaniya.

"I dont want to! I dont care if its a dangerous school or what! I want to be here!"

"Gwen, you really dont know what k--"

"I dont know because you dont want me to see it my own! You dont allow me! You dont! You are too selfish!"

"Gwen, please. List--"

Nilapitan ko siya at hinawakan sa balikat.

"I said i dont want to. But, if you want me to live then tell me. It would be a friendship over"

Mas lalong lumakas ang pagiyak niya. Ayoko siyang yakapin. Ayoko.

"Gwen, my life is in danger. Always. As well as yours if you will stay here a little a longer"

"You did it. You are still alive, thats why i know that i can do it also"

Tinalikuran ko siya habang kumikirot ang dibdib ko na makita siyang ganun.

It was my first to meet some sorts of people different from my shell.

It was my first time to chuckle with a guy that i could feel so safe. I dont want to leave.

And i will never leave.

Even if, this will be a cutting of our friendship Nathalie. I wont.

Ashe's POV

Gabi na pero hindi pa rin bumabalik si Gwen.

Kanina pa ako iyak ng iyak habang hawak hawak ko ang tiyan ko.

Hindi ko pa rin matanggap na may dinadala akong bata kahit hindi ko naman alam kung paano nnagyari at sino ang ama nito.

Pero kahit alam kong hindi pa ako handa at ayoko pa, hindi ko magawang isipin na talikuran ang batang ito o pabayaan siya.

Magiging dugo at laman ko siya kaya kailangan kong paghandaan at pangatawanan ang responsibilidad na to.

Tumunog ang doorbell ko at agad akong tumayo dahil baka dumating na si Gwen.

Mabuti naman at umuwi siya.

Pagbukas ko ay hindi si Gwen ang bumungad sakin. "Vice president?"

Tinignan ko ang orasan at sa tingin ko hindi naman na oras ng trabaho ko dahil 9:43 pm na. Sabi naman ni Aizen, magpahinga na muna ako dahil sa kalagayan ko.

"Come with me"

Dinala niya ako sa isang kakaiba at napakagandang dorm. Malayo ito sa dorm ko. Mga kalahating oras bago kami makarating dito gamit ang motor ni Jl.

Ilang araw akong pinagpahinga sa magiging trabaho ko na tagaserve ng tea ni Aizen.

"Nasan tayo? Tsaka bakit?"

"Dapat tinanong mo yan bago ka pa sumama. Next time unahin mong itanong yan para hindi ka mapahamak"

Umupo lang ako sa labas at kumatok lang siya ng dalawang beses.

Kakaiba rin to si Jl. Medyo may pagka masungit siya.

"Nas--"

"Come in" nanlaki ang mata ko at namawis ang palad ko ng makita sa pinto si Aizen na hindi na nakauniform na unang beses kong nakita dahil kahit sa office niya ay nakauniform siya.

Hindi na sumagot si Jl kaya pumasok na rin naman ako.

Nakakahiya. Bakit ba ako andito?

Inaantay ko lang si Aizen habang nakaupo ako sa sofa.

Nagdala siya ng isang tray na may maliit na termos at cup. Tea?

"Drink some"

Medyo alanganin ako uminom. Nakakatrauma kasi yung nangyari sakaniya nun.

"Dont worry. Im the one who did that"

"Sir nakakahiya kasi dapat ako ang gagawa ng tea niyo per--"

"From now on, this will be your home"

Nangunot ang noo ko at hindi na naituloy ang balak na inumin ang tea na hawak ko.

"Nasan po ba ako?"

"This is my dorm"

Muntik kong mabasag ang cup na hawak ko dahil sa sinabi niya.

"Since i would be the father for the child"

Parang kakapusin ata ako ng hininga.

Grabe. Imposible? May nangyari ba samin ni Aizen?!

"Pero sir, may..may..may nang--"

"I would be the father so i would protect the both of you. To do that, i need to keep you here"

Parang mababaliw ako sa sobrang hiya at saya at gulat e. Ang gulo ng pakiramdam ko pero pinaka nararamdaman ko ang saya dahil sa sinabi ni Aizen.

"Pero sir--"

"Stay in my room. Dont worry, you will be safe here"

"Pasensya na sir Aizen. Pero ayoko! Ayokong ipaako ang responsibilidad na to sa iba na dapat pinapangatawanan ko"

"Why dont you let me have the responsibility that i want to?"

Nanahimik kami matapos nun. Ayoko pero masaya ko? Ang gulo.

"Sir salamat pero, bakit kailangan niyong akuin ang bata kung hindi naman po kayo ang totoong ama?"

"If i dont do that. You will die. And i wont allow that to happen"

Mas natameme ako sa sinabi niya.

Mamamatay ako?

"Women that gets pregnant without a father will die. With a father but has no badge will remain in that case. I have no badge but i have one of the organization that may help you"

Aizen, bakit mo ba to ginagawa? Ayoko na sanang lumalim pa ang nararamdaman ko pero sa ginagawa mo, mas lumalalim at parang mas mahirap ng kalimutan to.
--
If youve liked this part kindly vote! Thankyou! -therulebreaker