Το λεωφορείο σταματάει μπροστά μας και η πόρτα του ανοίγει, με τον οδηγό να κάνει νόημα στην αδερφή μου να ανέβει.
"Θα προσπαθήσω να έρθω νωρίς σήμερα. Αν τα καταφέρω, θα φτιάξουμε τηγανίτες" της λέω και ένα χαμόγελο αστράφτει στο πρόσωπο της. Με κάνει μια αγκαλιά και ύστερα μπαίνει στο λεωφορείο, έχοντας τα μάτια καρφωμένα πάνω μου. Αφού το δω να απομακρύνεται, παίρνω τον δρόμο για την στάση, ώστε να πάρω την πρώτη συγκοινωνία.
Αφού φτάσει, μπαίνω μέσα και βλέποντας πως δεν έχει κάποια άδεια θέση, τυλίγω τα δάχτυλα μου γύρω από την λεπτή, σιδερένια στήλη. Κολλάω την τσάντα στο σώμα μου, γνωρίζοντας πως έχουν συμβεί πολλά περιστατικά κλοπής στα μεταφορικά μέσα.
Μετά από μερικές στάσεις, κατευθύνομαι προς τις πόρτες για να πάρω το επόμενο λεωφορείο. Κατεβαίνοντας, βλέπω μια παρέα νεαρών να έχουν καρφώσει τα μάτια τους πάνω μου. Αγνοώντας τους, κάθομαι στην στάση, περιμένοντας υπομονετικά. Ευτυχώς δεν θα αργήσω σήμερα.
Ξαφνικά, να τους βλέπω να πλησιάζουν προς το μέρος μου όλο και περισσότερο, σφυρίζοντας κάποια τραγούδι, σπάζοντας μου τα νεύρα.
"Ει κούκλα! Έλα μαζί μας να σε κεράσουμε κάτι!" φωνάζει ο κοκκινομάλλης της παρέας, καθώς αμέσως μετά, ξεστομίζει κάποιες... Πολύ χυδαίες λέξεις. Ούτε να τις επαναλάβω δεν μπορώ. Αλλά πείθω τον εαυτό μου πως το έχω συνηθίσει τώρα πια. Έχω δεχτεί πολλά φλερτ από άντρες. Και κανείς τους δεν ήξερε πως να φερθεί σωστά σε μια γυναίκα από ότι κατάλαβα.
Για καλή μου τύχη, το λεωφορείο φτάνει και μπαίνω μέσα βιαστικά. Κάθομαι σε μια άδεια θέση, ανακουφισμένη που δεν με πήραν στο κατόπι. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, έχουν χαθεί από το οπτικό μου πεδίο.
Τώρα, πρέπει μόνο να πάρω ένα ταξί και θα φτάσω.
Κατεβαίνω μετά από κάποια λεπτά και περπατώ προς την άκρη του πεζοδρομίου, κάνοντας νόημα με το χέρι μου, αλλά κανείς δεν σταματάει. Κοιτάζω την ώρα στο κινητό μου και συνειδητοποιώ πως πρέπει να είμαι στην δουλειά σε δέκα λεπτά και δεν έχω βρει ακόμα ταξί! Υπέροχα!
Απογοητευμένη, πάω να φύγω, όταν από το πουθενά, μια μαύρη Πόρσε εμφανίζεται μπροστά στα μάτια μου. Το παραθυράκι από την θέση του συνοδηγού κατεβαίνει και ένας καστανόξανθος άντρας μια γυαλιά ηλίου σκύβει προς τα εμένα.
"Καλημερίζω την στυλίστρια της Sergud Studios!" με καλημερίζει, κάνοντας μου νόημα να μπω στο αμάξι και σκάω στα γέλια
YOU ARE READING
𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️
RomanceΠροσπαθώ να ξεφύγω από το κράτημα του, αλλά με σφίγγει σε τέτοιον βαθμό, που ηδη διαισθάνομαι τα σημάδια στους καρπούς μου. "Άσε με να φύγω παλιό-" Πριν προλάβω να ολοκληρώσω, η πλάτη μου συγκρούεται με δύναμη, πάνω στον σκληρό και μπλε σκούρο τοίχ...