"Ζοζεφίνα τελειώνεις; Θα αργήσουμε! Τα παιδιά είναι ήδη στην πόλη!" μου φωνάζει από το σαλόνι και κουμπώνω το φόρεμα μου βιαστικά.
Μιλούσα αρκετή ώρα με την αδερφή μου και για αυτό άργησα να μπω στο μπάνιο για να πλυθω. Πριν από τριάντα λεπτά βγήκα. Στέγνωσα γρήγορα τα μαλλιά μου και τα ίσιωσα όσο καλύτερα μπορούσα. Διάλεξα ένα φόρεμα, μια παλάμη πάνω από το γόνατο. Το κομμάτι από το στήθος και πάνω είναι μια ανοιχτή απόχρωση του καφέ, το υπόλοιπο ροζ και φοράω τα τις λευκές μου γόβες.
"Τώρα αγάπη μου!" του απαντώ και αρχίζω να βάφομαι γρήγορα.
Δεν κάνω κάτι έντονο. Μόνο ένα απαλό ροζ, καλοκαιρινό χρώμα και λίγη μάσκαρα. Βάζω στο μικρό, μαύρο τσαντάκι μου τα απαραίτητα μικροπράγματα και βγαίνω από το δωμάτιο, πηγαίνοντας στο σαλόνι.
Τον βλέπω να περπατάει πέρα δώθε, παρατηρώντας το σαλονάκι. Φοράει ένα παντελόνι, που το χρώμα του κλείνει στο πολύ ανοιχτό γκρι και μια άσπρη, φαρδιά μπλούζα. Είναι... Είναι τόσο όμορφος και γοητευτικός. Όπως και αν είναι ντυμένος, πάντα δείχνει ελκυστικός.
Τα μάτια του σταματάνε πάνω μου και με κοιτάζει με ένα απλανές βλέμμα. Βγάζει τα χέρια από τις τσέπες και ξύνει νευρικά τον σβέρκο του... Μόλις κοκκίνησε;
Περνάω την τσάντα στον ώμο μου και τον πλησιάζω, αγκαλιάζοντας τον σφιχτά. Τα χέρια του ανταποδίδουν την κίνηση, πιέζοντας απαλά το σώμα μου πάνω στο δικό του. Το άρωμα του εισχωρεί στα ρουθούνια μου και με ζαλίζει. Θυμίζει την αλμήρα της θάλασσας. Είναι πιο μεθυστικό και από την ρακί που ήπιαμε χθες το βράδυ.
Βγαίνω από την αγκαλιά του, συνεχίζοντας να κρατάω τα χέρια του.
"Είσαι εκθαμβωτική... Κάθε Ελληνίδα θα σε ζηλεύει" μου λέει και χαϊδεύει το πρόσωπο μου, βάζοντας τα μαλλιά μου πίσω από τα αυτιά και δαγκώνω το κάτω χείλος μου.
Αυτό του αρέσει πολύ και τον ανάβει κάποιες φορές. Για αυτό άλλωστε και έχει ιδρώσει ελαφρά.
"Να σου θυμίσω πως έχω ρίζα Ελληνίδας. Η γιαγιά μου ήταν μια κρητικιά. Γέννημα θρέμμα. Είχα ακούσει τόσες ιστορίες... Θέλω να δω τα πάντα!" αποκρίνομαι και γελάει με την αντίδραση μου.
"Δεν μπορείς να δεις τα πάντα με μια φορά... Αλλά σου υπόσχομαι που θα έρθουμε όσες φορές θες" μου λέει και με φιλάει τρυφερά στα χείλη.
[...]
"Ορίστε. Εκεί είναι. Μπροστά από το συντριβάνι. Ουάου, όλοι τους έχουνε παραμείνει ίδιοι. Νομίζω ο Έρικ έχει παχύνει λίγο. Και ο Στέφανος... Αχ, ακόμα να πιάσει σχέση. Το καημένο το παιδί" ψελλίζει και τον κοιτάζω, αναρωτιόντας τι εννοεί.
YOU ARE READING
𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️
RomanceΠροσπαθώ να ξεφύγω από το κράτημα του, αλλά με σφίγγει σε τέτοιον βαθμό, που ηδη διαισθάνομαι τα σημάδια στους καρπούς μου. "Άσε με να φύγω παλιό-" Πριν προλάβω να ολοκληρώσω, η πλάτη μου συγκρούεται με δύναμη, πάνω στον σκληρό και μπλε σκούρο τοίχ...