Γιαγιά

469 47 3
                                    

Δεν περίμενα ποτέ κάτι να με σοκάρει περισσότερο από την αλήθεια που έμαθα για τους γονείς μου. Κι όμως έγινε... Διότι πριν από λίγο ανακάλυψα πως έχω έναν μεγαλύτερο αδερφό. Από ένα γράμμα που έγραψε στα δεκαπέντε της η μητέρα μου, προς κάποιον που αγάπησε πολύ στην εφηβεία της. Και τόσα χρόνια, ποτέ δεν μου είπε τίποτα.

Δεν έχω ιδέα που βρίσκεται τώρα αυτό το αγόρι τώρα. Δεν ξέρω ούτε που είναι, ούτε τι κάνει, ούτε καν πως τον λένε. Το μόνο στοιχείο που έχω στα χέρια μου, είναι το πιστοποιητικό γεννήσεως το 1989 και το όνομα ενός ορφανοτροφείου που βρίσκεται πίσω στο Λος Άντζελες. Μόλις επιστρέψω... Θέλω να προσπαθήσω να τον βρω. Άραγε αυτός ξέρει για την ύπαρξη εμένα και της Λούνας; Που μεγάλωσε; Με ποιούς; Έχει δική του οικογένεια; Γνωρίζει ότι... Η μητέρα μας είναι νεκρή;

Δεν ξέρω αν αυτή η έρευνα να φέρει αποτελέσματα. Θα είναι σαν να ψάχνω ψήλο στα άχυρα. Αλλά θα προσπαθήσω. Πρέπει να το κάνω. Το οφείλω στην ψυχή της μάνας μου. Ακόμα και αν αυτός δεν θέλει επαφές μαζί μου... Τουλάχιστον να μάθω πως είναι καλά.

Σταματάμε έξω από ένα σπίτι, λίγο πιο έξω από την πόλη. Πάντα αγαπούσε να ζει μέσα στην φύση. Από όσο ξέρω, μεγάλωσε και έζησε όλη της την ζωή μέσα στην πόλη. Την κούρασε όμως κάποια στιγμή αυτός το τρόπος ζωής και αποφάσισε να μετακομίσει σε μια όμορφη μονοκατοικία κοντά στην λίμνη. Έπαιζα εκεί με τις ώρες όταν ήμουν κοριτσάκι.

Βγαίνουμε από το αμάξι και σηκώνω το κεφάλι μου προς τα πάνω, αντικρίζοντας αυτό το όμορφο σπίτι για πρώτη φορά, μετά από πάρα πολύ καιρό. Η μυρωδιά από τα λουλούδια εισχωρεί στα ρουθούνια μου, ζαλίζοντας μας με έναν ευχάριστο τρόπο. Λατρεύει τα λουλούδια και να φροντίζει τα φυτά. Μου έφτιαχνε στεφανάκια από αυτά.

Είναι η μοναδική που μπορεί να μου πει την αλήθεια για το γράμμα και το τι συνέβη τότε. Δεν μπορεί να μην γνωρίζει τι έκανε η ίδια της η κόρη. Είμαι σίγουρη πως πήρε μέρος στα γεγονότα.

"Θες να έρθω μαζί σου;" με ρωτάει ο Αλεξάντερ και κλείνει τα χέρια μου στις χούφτες του.

Τον φιλάω πεταχτά στα χείλη, χαρίζοντας του ένα χαμόγελο. Ο γλυκός μου ανησυχεί πάρα πολύ. Είναι δίπλα μου σε όλη την διαδρομή και δεν έχει παραπονεθεί για τίποτα, ενώ μπορώ να διακρίνω πως είναι κουρασμένος. Οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια του είναι εμφανής. Λογικό όμως. Ταξιδεύουμε πολλές ώρες, τρυγυρνώντας σε όλο το Σαν Φρανσίσκο.

𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️Where stories live. Discover now