𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Η Συνάντηση

Josephine's POV

3 ημέρες μετά...

"Όχι, δεν με ενδιαφέρει καθόλου να ακούσω κάποια απολογία! Μετά τι;! Η κόρη σας και η παρέα της, προκάλεσαν σωματική και ψυχική βλάβη στην αδερφή μου!"

"Σας παρακαλώ, ηρεμήστε. Έχετε δίκιο, μια συγγνώμη δεν είναι αρκετή. Και να είστε βέβαιη πως όλα τα παιδιά, θα τιμωρηθούν αναλόγος. Αλλά και εσείς..." δεν ολοκληρώνει την φράση και αφήνει τον χρόνο να κυλάει, εξοργίζοντας με ακόμα περισσότερο.

"Εγώ τι;"

"Ίσως πρέπει να εξηγήσετε στην αδερφή σας πως αυτά που είπε, δημιούργησαν πανικό. Δεν είναι φυσιολογικό για ένα παιδί να τα ακούει και-"

"Και ποιός ορίζει τι είναι φυσιολογικό και τι όχι; Μου λέτε δηλαδή ότι η αδερφή έπρεπε να κρύψει το γεγονός ότι της αρέσουν τα κορίτσια; Ότι έχει μερίδιο ευθύνης για το περιστατικό;" ρωτάω, με μια δόση ειρωνείας και ελπίζω να μην ακούσω αυτό που υποπτεύομαι.

Με τα λόγια της αυτή η γυναίκα, έχει ξεπεράσει το όριο των νεύρων μου και ειλικρινά, απορώ πως καταφέρνω να συγκρατώ τον εαυτό μου από το να ξεσπάσει όλον τον θυμό του πάνω της. Θέλω τόσο πολύ να το κάνω, να δείξω σε όλους αυτούς τους ανεπαρκείς γονείς και το άλλο μου πρόσωπο, εκείνο που αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν όλοι όσοι τολμούν να κάνουν κακό στην οικογένεια μου... Όμως δεν μπορώ να μου το επιτρέψω. Δεν θα βοηθήσει αυτό την αδερφή μου και επιπλέον, ένα τέτοιο ξέσπασμα θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην εικόνα μου.

Ξέρω ότι εγωϊστική η δεύτερη σκέψη, μα στον κόσμο της δημοσιότητας, έχει τεράστια σημασία το 'φαίνεσθαι'. Παλιότερα, δεν μπορούσα να το καταλάβω όταν μου το εξηγούσε ο Αλεξάντερ. Τώρα, μπορώ να συμμεριστώ αυτόν τον τρόπο σκέψης πολύ καλά.

"Εν μέρη, φταίει. Προκάλεσε με την δήλωση της και γι' αυτό τα παιδιά αντέδρασαν όπως αντέδρασαν. Δεν τα δικαιολογώ, προφανώς η βία δεν είναι λύση" απαντάει και ξεφυσάω εκνευρισμένη, βάζοντας τις σκέψεις μου σε μια σειρά... Ψυχραιμία, Ζοζεφίνα.

"Κυρία Λέινφορντ, δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι άλλο να πούμε. Όλα τα υπόλοιπα, θα ειπωθούν από τους δικηγόρους μας"

"Κυρία Ράινχαρτ, μισό λεπτό! Ακούστε με!" με παρακαλάει, αλλά δεν θα ενδώσω.

Επιχείρησα να γίνω φίλη με αυτήν την γυναίκα για χάρη της αδερφής μου και της φιλίας της με την Έμιλι, όμως μετά τα πρόσφατα γεγονότα, ούτε ζωγραφιστή δεν θέλω να την βλέπω και φαντάζομαι πως το ίδιο ισχύει και για την Λούνα. Με τα παρακάλια, δεν θα με πείσει. Αν νομίζει πως θα αποσύρουμε την μήνυση, τότε είναι πολύ γελασμένη