𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Η Κουβέντα

Josephine's POV

"Ζοζεφίνα, μου κάνεις πλάκα; Εμφανίζεται ο πατέρας μας μετά από τόσα χρόνια και δεν ενδιαφέρεσαι να ακούσεις γιατί;" με ρωτάει ο αδερφός παραξενεμένος και οι αρκετά εκνευρισμένοι πελάτες στα διπλανά τραπέζια, μας κοιτάζουν ενοχλημένοι.

"Κρις, μπορείς να μην φωνάζεις; Δεν χρειάζεται οι άλλοι να γνωρίζουν τα προσωπικά μας" μουρμουρίζω μέσα από τα δύο δόντια και εκείνος γέρνει στην πλάτη του καναπέ, περνώντας τα χέρια του από τα μαλλιά του.

Μου αρέσει που πίστευα ότι οι απόψεις του αδερφού μου σχετικά με την επανεμφάνιση του... Εκείνου του άντρα τέλος πάντων, δεν θα απείχαν και τόσο από τις δικές μου.

Σήμερα το πρωΐ, αφότου ξυπνήσαμε ο Αλεξάντερ και εγώ, μου τηλεφώνησε ο αδερφός μου και μου ανακοίνωσε την συνάντηση τους. Με εξέπληξε η ψυχραιμία του και ο ηρεμία στον τόνο της φωνής του. Δεν ήταν κατενθουσιασμένος, αλλά σίγουρα πολύ πρόθυμος να το ακούσει... Ο ίδιος Κρις, με εκείνον που έλεγε ότι μισούσε τον πατέρα μας και δεν ήθελε ούτε καν να γνωρίζει την ύπαρξη του, όταν αποκαλύφθηκε η αλήθεια. Είχε εξοργιστεί μαζί του, που εγκατέλειψε την μητέρα μας όταν το είχε ανάγκη περισσότερο από ποτέ, και μάλιστα δύο φορές. Βέβαια, μεσολάβησε αρκετός από τότε και δεν έτυχε να το συζητήσουμε ξανά. Δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο το ανέλυσε μέσα του το συγκεκριμένο ζήτημα. Πάντως, σίγουρα είναι πιο διαλλακτικός από εμένα όσον αφορά αυτό το ζήτημα.

"Δεν σε καταλαβαίνω, Ζοζεφίνα. Επιτέλους μπορούμε να μάθουμε τι συνέβη"

"Ούτε εγώ καταλαβαίνω εσένα, Κρις. Αυτός ο άντρας, εγκατέλειψε την μητέρα, και μάλιστα δύο φορές. Βρες μου έναν λόγο γιατί να θέλω να έχω επαφές μαζί του... Και ξέρουμε ήδη τι συνέβη τότε" αντιγυρίζω και πίνω μια γουλιά από τον γλυκό καφέ μου... Θα χρειαστώ πολλούς σήμερα από ό,τι φαίνεται.

"Μα Ζοζεφίνα, κανείς δεν είπε ότι είμαστε αναγκασμένοι για κάτι τέτοιο. Ούτε εγώ θα τον δεχτώ με ανοιχτές ανάγκες. Απλώς... Δεν ξέρω. Το σκέφτηκα πάρα πολύ όλον αυτόν τον καιρό και αποφάσισα ότι αν μου δοθεί ποτέ η ευκαιρία να τον γνωρίσω, θα προσπαθούσα τουλάχιστον να ακούσω όσα έχει να πει. Νομίζω πως και η μητέρα μας... Αυτό θα επιθυμούσε" αποκρίνεται και πράττει την ίδια κίνηση με εμένα, τρώγοντας παράλληλα το πλήρες πρωϊνό του.

Εγώ από την άλλη, δεν έχω και πολύ όρεξη για φαγητό σήμερα. Να θυμηθώ να κλείσω ραντεβού με τον γυναικολόγο μου σύντομα. Πέρα από το γεγονός ότι έχω μερικές ενοχλήσεις, έχω να πάω δύο χρόνια, κάτι που δεν θα έπρεπε να είχε γίνει προφανώς. Θέλω να πηγαίνω κάθε έξι μήνες, για προληπτικούς λόγους. Τόσα χρόνια που δεν πήγαινα και ήταν λάθος. Ήμουν τυχερή όταν στην πρώτη μου επίσκεψη μετά από πολύ καιρό, πριν τρία χρόνια περίπου, δεν βρέθηκε κάποιο πρόβλημα στην υγεία μου. Φοβάμαι πολύ να αφήσω ξανά ένα τόσο σοβαρό ζήτημα στην τύχη του.