𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Πόνος

1 μέρα μετά...

Alexander's POV

"Δεν με ενδιαφέρει καθόλου το αν ξεγελάστηκε ή όχι!!! Είχε μία δουλειά και απέτυχε!!!" φωνάζω στο πρόσωπο του Έντουαρντ, με την οργή να έχει κατακλύσει κάθε μόριο του κορμιού μου, σαν ένα καζάνι που βράζει και είναι έτοιμο να εκραγεί από λεπτό σε λεπτό.

Δεν κάνω καμία προσπάθεια να την κρύψω, παρόλο που ξέρω ότι ξεσπάω σε λάθος άτομα, τα οποία δεν φταίνε σε τίποτα ή τουλάχιστον, όχι στον βαθμό που εγώ τα κατηγορώ.

Αλλά δεν με απασχολεί καθόλου αυτήν την στιγμή. Δεν βλέπω τίποτα πέρα από τον διαρκώς αυξανόμενο εκνευρισμό μου. Είμαι εντελώς ανίκανος να διατηρήσω την ψυχραιμία μου, όσο κι αν όλοι οι άλλοι με παροτρύνουν να το κάνω. Τόσα ξέρουν, τόσα λένε. Έχω βαρεθεί να τους ακούω. Όλοι παλεύουν να διαχειριστούν τον θυμό και την απογοήτευση που αισθάνονται, ενώ εγώ επιτρέπω να με καταπιούν, διότι δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι άλλο μπορώ να κάνω... Πώς αντιδρά κανείς, όταν απαγάγουν πρόσωπα που αγαπά;

"Θα σε παρακαλέσω να χαμηλώσεις τον τόνο σου, Αλεξάντερ" μου λέει ο Έντουαρντ ήπια, αλλά όποιος τον ξέρει καλά, μπορεί να διακρίνει την απειλή πίσω από τις φαινομενικά αθώες λέξεις του και την απαθή έκφραση του.

Αλλά δεν τον φοβάμαι. Ποτέ δεν συνέβαινε αυτό, ούτε καν στα ξεκινήματα του, που ήταν πολύ πιο νέος και κατ' επέκταση, πιο επιπόλαιος και επιθετικός κάποιες φορές. Πάντα ήταν προσεχτικός, αλλά τότε σε πολύ μικρότερο βαθμό και ελάχιστοι γνώριζαν πώς να διαχειριστούν τα ξεσπάσματα του. Θυμάμαι πολύ καλά πως εκείνη την νύχτα, που τον έσωσα από την επίθεση στην αποθήκη, εκείνος ήθελε να βγει μπροστά, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Και ειλικρινά, χαίρομαι πάρα πολύ που δεν τον άφησα να το κάνει. Όταν λοιπόν ήμουν σίγουρος ότι μπορούσε να πατήσει γερά στα πόδια του, σταδιακά άρχισα να απομακρύνομαι, κάνοντας τις δικές μου δουλειές. Πλέον, έχει πετύχει τους στόχους και είναι ο ιδανικός αρχηγός της αμερικανικής μαφίας... Παρόλα αυτά, δεν έχει αποβάλει εντελώς την αύρα, που σου προκαλεί μια ανατριχίλα.

"Θα σε απογοητεύσω, καλέ μου φίλε, γιατί δεν πρόκειται να σε ακούσω! Το έκανα μία φορά και είδες που φτάσαμε!"

"Είσαι θυμωμένος. Δεν σκέφτεσαι καθαρά. Πάρε μία βαθιά ανάσα"

Δεν ξέρω γιατί, αλλά ο ήρεμος τόνος του με εξοργίζει ακόμα περισσότερο!

"Τίποτα δεν θα είχε συμβεί, αν η Αμάντα έκανε σωστά την δουλειά της!"

"Η Αμάντα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο ιατρείο του αρχηγείου μου, τραυματισμένη. Έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Μην ξεχνάς ότι ο Έντγκαρ είναι αυτήν την στιγμή πάνω και κοιμάται. Και θα σου το ξαναπώ, μην υψώνεις την φωνή σου σε εμένα, γιατί μπορώ και εγώ να φωνάξω και δεν θα σου αρέσει" αποκρίνεται με το πιο σοβαρό ύφος, ακουμπώντας τον δείκτη του χεριού του πάνω στο στήθος μου.