Πλάι Σου

580 46 15
                                    

Alexander's POV

Αγάπη μου... Ζοζεφίνα μου, πόσο δύσκολα πρέπει να έχεις περάσει, για να σε πανικοβάλλει το γράμμα του πατέρα σου, ο οποίος βρίσκεται στην φυλακή του Σαν Φρανσίσκο. Χιλιόμετρα μακριά από εμάς. Ακόμα και έτσι όμως... Εσύ φοβάσαι πως μπορεί να σου κάνει κακό. Όμως εγώ δεν θα το επιτρέψω αυτό. Γιατί σε αγαπώ πάρα πολύ και θα κάνω τα πάντα για να είσαι ασφαλής. Είμαι διατεθειμένος να δώσω μέχρι και την ζωή μου για να την προστατέψω. Τώρα όμως, προέχει να ξυπνήσει και να δούμε αν έχει πέσει ο πυρετός. Κοιμάται εδώ και περίπου έξι ώρες, ξυπνώντας για ελάχιστα λεπτά για να ελέγξουμε την θερμοκρασία της και μετά ξαναπέφτει για ύπνο.

Βγαίνω με αργά βήματα από το δωμάτιο και κλείνω προσεχτικά την πόρτα, ώστε να μην της χαλάσω τον ύπνο της.

Κατεβαίνω τα σκαλιά προς το ισόγειο. Βλέπω την Μαργαρίτα και την Λούνα να στέκονται όρθιες στην άκρη τους, περιμένοντας υπομονετικά και γεμάτες αγωνίας. Τα μάτια τους με ακολουθούν σε κάθε βήμα και κρέμονται από τα χείλη μου μου για να ακούσουν την απάντηση μου.

"Πως είναι; Θα γίνει καλά;" με ρωτάει η μικρή Λούνα και την σηκώνω στην αγκαλιά μου.

"Είναι κάπως καλύτερα. Ευτυχώς της έπεσε ο πυρετός. Μαργαρίτα, ευχαριστούμε για την σούπα σου, όμως ίσα ίσα που κατάφερε να καταπιεί μερικές κουταλιές. Ήταν πολύ νόστιμη πάντως, κατάφερε να ψελλίσει και έπεσε ξανά ξερή" της λέω και μου χαμογελάει αχνά, όμως η ανησυχία δεν έχει εξαφανιστεί από το πρόσωπο της. Πάει προς την κουζίνα, για να τελειώσει με το μεσημεριανό μας.

Με την Λούνα περνάνε την είσοδο για το σαλόνι και καθόμαστε στους καναπέδες, χωρίς να την βγάλω από την αγκαλιά μου. Μένουμε σιωπηλοί για λίγο, ενώ χαϊδεύω τα κατακόκκινα μαλάκια της με το χέρι μου. Σκουπίζει την μύτη και βολεύει το κεφαλάκι της πάνω στον ώμο μου, ανασαίνοντας με μια μικρή δυσκολία. Έχει πάρα πολύ άγχος, το νιώθω. Η καρδιά της χτυπάει γρήγορα. Ανησυχεί για την αδερφή της... Όπως και εγώ για την Ζοζεφίνα μου.

"Αν πάθει κάτι η αδερφή μου, θα πεθάνω. Δεν θέλω να νιώθει άσχημα. Ότι και να έχει περάσει... Καταλαβαίνω αλλά... Θέλω την αδερφή μου καλά. Πες μου σε παρακαλώ πως θα την βοηθήσεις και εσύ μπαμπά" μου λέει και γελάω πικρά, φιλώντας την στα μαλλιά.

"Λούνα μου, θα κάνω τα πάντα για να είναι χαρούμενη η Ζοζεφίνα μου. Την αγαπώ πάρα πολύ. Είναι ο έρωτας της ζωής μου. Δεν θα υπολογίσω ποτέ μου τίποτα, προκειμένου να προστατέψω εκείνη ή εσένα" της απαντώ και περνάει το πόδι της από την άλλη μεριά, βολεύοντας τον εαυτό της πάνω στα πόδια μου.

𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️Where stories live. Discover now