𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Μαζί Στα Κρυφά

Alexander's POV

Ανοίγω δειλά δειλά τα μάτια μου, τεντώνοντας το σώμα μου. Τα μάτια μου αντικρίζουν το ταβάνι, το οποίο είναι τελείως διαφορετικό από αυτό στο δωμάτιο μου. Κάτασπρο, ακριβώς όπως και οι τοίχοι. Και γιατί υπάρχει ένα άλλο κρεβάτι απέναντι;

Ξαφνικά, όλες οι μνήμες από την προηγούμενη νύχτα επιστρέφουν στο μυαλό μου. Ανακάθομαι στο κρεβάτι κοιτάζω το δωμάτιο. Συνειδητοποιώ πως το γυμνό σώμα μου είναι σχεδόν σκεπασμένο με ένα σεντόνι.

Τα χείλη μου σχηματίζουν ένα χαμόγελο. Κάθε λεπτό της χθεσινής βραδιάς, ήταν μαγευτικό και... Αληθινό. Χωρίς υπερβολές. Τα αισθήματα μου για αυτήν την γυναίκα είναι πέρα για πέρα αληθινά. Την βλέπω και λιώνω. Η ανάσα μου κόβεται στα δύο και ξεχνάω τα πάντα. Και αυτό που με χαροποιεί περισσότερο από όλα... Είναι ότι και η Ζοζεφίνα μου νιώθει το ίδιο.

Μου... Πόσο καιρό έχω να πω έτσι για μια γυναίκα ε;

Κατεβάζω τα πόδια μου από το κρεβάτι και φοράω κάτι παντόφλες που μου έχει αφήσει στην άκρη του κρεβατιού.

Αλήθεια, η Ζοζεφίνα που είναι; Γιατί δεν ξυπνήσαμε μαζί; Το ήθελα τόσο πολύ αυτό!

Παίρνω το παντελόνι μου και την φανέλα μου από την καρέκλα ανάμεσα στα δύο κρεβάτια, φορώντας τα με αργές κινήσεις. Σηκώνομαι όρθιος και από το πουθενά, η μυρωδιά του τηγανιτού εισχωρεί στα ρουθούνια μου. Περπατώ έξω από το δωμάτιο, βγαίνοντας στην κουζίνα, η οποία είναι και σαλόνι. Πρώτη φορά το είδα αυτό σε σπίτι. Όμως... Δεν ήρθα εδώ για το σπίτι.

Την βλέπω να στέκεται όρθια πάνω από τα μάτια της κουζίνας και να ρίχνει κάτι μέσα στο τηγάνι. Σιγομουρμουρίζει κάποιο τραγούδι, καθώς μαγειρεύει. Ανεπαίσθητα, χαμογελάω ξανά. Δεν περίμενα ποτέ μια τόσο απλή εικόνα να με γεμίσει συναισθηματικά και να αισθανθώ ότι δεν μου λείπει τίποτα.

Περπατώ στις μύτες των ποδιών μου και πάω από πίσω της, ενώ τα χέρια μου αγκαλιάζουν το σώμα της. Σταματάει κάθε κίνηση που έκανε πριν μερικά δευτερόλεπτα και τα δάχτυλα της μπλέκονται με τα δικά μου.

"Καλημέρα. Με τρόμαξες λίγο" λέει γελώντας και την φιλάω στο μάγουλο.

"Καλημέρα. Δεν ήταν στις προθέσεις μου" της λέω, αφήνοντας και άλλα φιλιά στον λαιμό της. Γυρνάει το σώμα της και οι ματιές μας συναντιούνται. Έχει τα πιο όμορφα μπλε μάτια που έχει δει.

"Κοιμήθηκες άνετα;"

"Ναι. Αν και θα προτιμούσα να ξυπνήσω με εσένα στην αγκαλιά μου" παραπονιέμαι και βάζει τα χέρια στο πρόσωπο μου.