𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Στο Σπήλαιο

Alexander's POV

"Μωρό μου... Ξύπνα" ψιθυρίζω στο αυτί της Ζοζεφίνας και η ίδια ανοίγει σιγά σιγά τα μάτια της, μουρμουρίζοντας σιγανά.

Η αλήθεια είναι πως την κούρασα λίγο χθες τι βράδυ. Αλλά ποθούμε τόσο πολύ ο ένας τον άλλον, που είναι αδύνατον να κρατηθούμε μακριά. Ακόμα και αν πρόκειται για μια μόνο νύχτα.

Αυτή η γυναίκα με κάνει να αισθάνομαι ζωντανός. Έχει δώσει νόημα πια στην ζωή μου, διότι ξέρω πως πριν δεν είχα. Τι να τα κάνω όλα αυτά τα πλούτη, την δόξα, την δύναμη... Αν δεν έχω κάποιον να τα μοιραστώ; Βαθιά μέσα μου, ένιωθα μόνος. Και ας μην το παραδεχόμουν. Ήξερα πως τα κατέληγα, μέχρι που η Ζοζεφίνα μπήκε στην ζωή μου και έφερε τα πάνω κάτω... Η Ζόζι μου. Η γυναίκα που θέλω να περάσω όλη την υπόλοιπη ζωή μου.

"Τι σχέδια έχουμε για σήμερα;" με ρωτάει και ανακάθεται στο κρεβάτι, τινάζοντας τα μαλλιά της προς τα πίσω.

"Σκέφτηκα σήμερα να εξερευνήσουμε τα Χανιά... Αλλά μέσα από την θάλασσα" της ανακοινώνω και με κοιτάζει παραξενεμένη.

"Τι εννοείς;" με ρωτάει ενώ φεύγει από το κρεβάτι και κατευθύνεται προς το μπάνιο.

"Θα δεις. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις..." πετάω τα σκεπάσματα από πάνω μου και σηκώνομαι όρθιος. Την πλησιάζω και την πιάνω από το χέρι, φέρνοντας την κοντά μου "Είναι να πάρεις το καλύτερο μαγιό που έχεις και μερικά ρούχα μαζί. Εμπιστέυσου με, θα είναι οι καλύτερες τρεις μέρες της ζωής σου" συμπληρώνω και την φιλάω πεταχτά στα χείλη.

"Ξέρεις πως λατρεύω τις εκπλήξεις σου, όσο περίεργες και αν είναι ώρες ώρες. Αλλά για να με ξυπνάς από τις οχτώ το πρωΐ, κάποιον λόγο θα έχεις" λέει, ακουμπώντας παιχνιδιάρικα την μύτη μου με το δάχτυλο της.

Ανοίγει την πόρτα και μπαίνει στο μπάνιο, αφήνοντας την ανοιχτή. Μου αρέσει να την παρατηρώ όταν ασχολείται με το σώμα της. Και δεν το εννοώ μόνο από άποψη της σεξουαλικής επαφής. Με κάνει χαρούμενο που την βλέπω να φροντίζει το σώμα της. Που επιτέλους νιώθει ελεύθερη. Μα αν κάτι με γεμίζει και με κάνει απόλυτα ευτυχισμένο... Είναι ότι τώρα πια αγαπάει τον εαυτό της. Δίνει και προτεραιότητα σε αυτόν. Ασχολείται και με τις δικές της ανάγκες και πιστεύει περισσότερο στον εαυτό της. Ελπίζω να την έχω βοηθήσει και εγώ σε αυτήν την αλλαγή.

Η Ζοζεφίνα είναι ένας άνθρωπος που αξίζει τα καλύτερα στην ζωή, γιατί ποτέ της δεν προσφέρθηκε κάτι από αυτά. Ούτε και στην μικρή μας Λούνα. Και εγώ είμαι εδώ... Γιατί θέλω να της μάθω αυτήν την πλευρά της ζωής.